Wariacje op. 2 (Chopin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wariacje B-dur op. 2 na temat Là ci darem la mano z opery Don Giovanni W.A. Mozarta – wariacje na fortepian i orkiestrę napisane przez Fryderyka Chopina. Stworzone na przełomie lat 1827 i 1828. Dzieło dedykowane Tytusowi Woyciechowskiemu (à Mr Titus Woyciechowski).

W entuzjastycznej recenzji tego utworu, wydrukowanej w Allgemaine Musikalische Zeitung 7 grudnia 1831 roku Robert Schumann użył słynnego określenia

Wariacje były pierwszym dziełem Chopina, w którym kompozytor podjął się próby potraktowania orkiestry symfonicznej jako partnera fortepianu. Bardzo ważną partię otrzymały w utworze instrumenty smyczkowe, tworzące nastrojowe tło dla wirtuozyjnych fragmentów solisty^[2].

Kompozytor wykorzystał temat ze znanego duetu Don Giovanniego i Zerliny. Chopin napisał:

Fragment wariacji podłożono pod tekst pieśni Gdy naród do boju^[4].

Oprócz fortepianu utwór napisany został na:

• 2 flety,
• 2 oboje,
• 2 klarnety,
• 2 fagoty,
• 2 rogi,
• Instrumenty smyczkowe:
  • skrzypce I,
  • skrzypce II,
  • altówki,
  • wiolonczele,
• Kotły.

Zachwyt Schumanna wobec op. 2 jest w pełni zrozumiały mimo skromnej, niemal schematycznej roli orkiestry^[5].

1. Introdukcja: Largo
2. Temat: Allegretto
3. Wariacje:

• I wariacja: Brillante
• II wariacja: Velonce, ma accuratamente
• III wariacja: Sempre sostenuto
• IV wariacja: Con bravura
• V wariacja: Adagio

4. Finał: Alla Polacca

Na szczególną uwagę zasługuje Wariacja V (Adagio), porzucająca czysto popisowy ton brillant na rzecz zaskakującej i mrocznej dramaturgii. Dzieło zamknięte zostaje polonezem, o którym jeden z paryskich krytyków napisał:

• Fryderyk Chopin
• Lista dzieł Fryderyka Chopina
• I Koncert fortepianowy e-moll op. 11
• II Koncert fortepianowy f-moll op. 21
• Rondo à la Krakowiak F-dur op. 14