French
DeutschWiesław Zdort – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1931 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 stycznia 2019 |
| Zawód | |
| Współmałżonek | |
| Odznaczenia | |
 | |
Wiesław Zdort (ur. 27 kwietnia 1931 w Warszawie, zm. 14 stycznia 2019 tamże[1]) – polski operator filmowy, profesor sztuk filmowych.
a.jpg)
Był autorem zdjęć do wielu wybitnych dzieł polskiej kinematografii, m.in. Dekalogu I Krzysztofa Kieślowskiego, Soli ziemi czarnej Kazimierza Kutza czy oraz fotosów do Popiołu i diamentu i zdjęć do Przekładańca Andrzeja Wajdy. Był także operatorem wszystkich filmów swojej żony Barbary Sass-Zdort oraz wielu obrazów Stanisława Jędryki (m.in. serial Szaleństwo Majki Skowron), Jerzego Kawalerowicza (m.in. Faraon), Janusza Majewskiego (m.in. serial Zazdrość i medycyna), Stanisława Barei (Brunet wieczorową porą), Feliksa Falka, Wojciecha Marczewskiego, Henryka Kluby (m.in. Chudy i inni) oraz Janusza Nasftera.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSF w Łodzi (1956, dyplom w 1979). Pracę rozpoczął w 1957 jako asystent operatora. Od 1987 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, tworząc nierozdzielną parę wykładowców z innym wybitnym operatorem Jackiem Korcellim. W 1995 otrzymał tytuł profesora sztuk filmowych[2].
Dwukrotnie (1966 i 1970) otrzymał nagrodę państwową I stopnia oraz nagrodę ministra kultury i sztuki III stopnia. Także dwa razy był nagrodzony na festiwalu w Łagowie – w 1970 roku za zdjęcia do filmu Sól ziemi czarnej Kutza i w 1972 za Słońce wschodzi raz na dzień Kluby. W 1995 nagrodzony za zdjęcia do filmu Pokuszenie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W roku 2005 wraz z Kazimierzem Kutzem otrzymał nagrodę dla polskiego duetu reżyser – operator na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych "Camerimage" w Łodzi.
Był mężem reżysera i scenarzystki filmowej Barbary Sass-Zdort. Ojciec dziennikarza Dominika i prawnika Pawła.
Zmarł w wieku 88 lat. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych[3] (kwatera G-tuje-14)[4].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 2000 Syzyfowe prace (współpraca realizatorska, zdjęcia)
- Syzyfowe prace (serial TV) (współpraca realizatorska, zdjęcia)
- 1999 Jak narkotyk (zdjęcia)
- 1995 Pokuszenie (zdjęcia)
- 1994 Zawrócony (zdjęcia)
- Śmierć jak kromka chleba (zdjęcia)
- 1993 Tylko strach (zdjęcia)
- Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza (zdjęcia)
- 1993 Pajęczarki (scenariusz, zdjęcia, fotosy)
- 1990 Pas de deux (zdjęcia)
- Historia niemoralna (zdjęcia)
- 1989 Jeniec Europy (zdjęcia)
- 1988 Dekalog I (zdjęcia)
- 1987 W klatce (zdjęcia)
- 1986 Pies na środku drogi (zdjęcia)
- Nikt nie jest winien (zdjęcia)
- Kino objazdowe (zdjęcia, operator kamery)
- 1985 Wkrótce nadejdą bracia (zdjęcia)
- Rajska jabłoń (zdjęcia)
- Dziewczęta z Nowolipek (zdjęcia)
- 1984 Idol (zdjęcia)
- 1983 Na straży swej stać będę (zdjęcia)
- 1982 Krzyk (zdjęcia)
- 1981 Miłość ci wszystko wybaczy (zdjęcia)
- Debiutantka (zdjęcia)
- 1980 Ukryty w słońcu (zdjęcia)
- Bez miłości (zdjęcia)
- 1979 Paciorki jednego różańca (zdjęcia)
- 1978 Zmory (zdjęcia)
- Zielona miłość (miniserial TV) (zdjęcia)
- Sowizdrzał świętokrzyski (zdjęcia)
- 1976 Szaleństwo Majki Skowron (serial TV) (zdjęcia)
- Najlepsze w świecie (zdjęcia)
- Brunet wieczorową porą (zdjęcia)
- 1975 Tylko Beatrycze (zdjęcia)
- 1974 Opowieść w czerwieni (zdjęcia)
- Głowy pełne gwiazd (zdjęcia)
- 1973 Zazdrość i medycyna (zdjęcia)
- Stracona noc (zdjęcia)
- Dziewczyna i gołębie (zdjęcia)
- 1972 Ten okrutny, nikczemny chłopak (zdjęcia)
- 1971 System (zdjęcia)
- Markheim (zdjęcia)
- Okno zabite deskami (w Klasyce światowej) (zdjęcia)
- 5 i 1/2 Bladego Józka (zdjęcia)
- 1970 Doktor Ewa (serial TV, odcinki: 1-2, 6-7) (zdjęcia)
- 1969 Sól ziemi czarnej (zdjęcia}
- 1968 Przekładaniec (zdjęcia)
- Molo (zdjęcia)
- 1967 Stajnia na Salvatorze (zdjęcia)
- Słońce wschodzi raz na dzień (zdjęcia)
- 1966 Marysia i Napoleon (zdjęcia)
- Chudy i inni (zdjęcia)
- Milczenie (zdjęcia)
- 1961 Tarpany (zdjęcia)
- Samson (operator kamery)
- 1960 Szklana góra (operator kamery)
- Rok pierwszy operator kamery)
- Niewinni czarodzieje (współpraca operatorska)
- 1959 Pociąg (operator kamery)
- 1958 Popiół i diament (współpraca operatorska)
- Orzeł (współpraca operatorska)
- 1957 Eroica (współpraca operatorska)
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 2011: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Hollender: Nie żyje Wiesław Zdort. rp.pl, 2019-01-15. [dostęp 2019-01-15].
- ↑ Prof. Wiesław Zdort, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-05-04].
- ↑ Katarzyna Krzykowska: Wiesław Zdort spoczął na Powązkach Wojskowych. dzieje.pl, 2019-01-18. [dostęp 2019-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-18)].
- ↑ [ZKI&rzad=TUJE&kwatera=G&grob=14&dane=+imie=+nazwisko=Zdort+check_nazwisko=+check_ur=+rok=1800+miesiac=1+dzien=1+rok2=2020+miesiac2=6+dzien2=21+check_zg=+rok_zg1=1800+miesiac_zg1=1+dzien_zg1=1+rok_zg2=2020+miesiac_zg2=6+dzien_zg2=21+cmentarz=powazkowski#kotwica Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze]
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 605.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Zdort w bazie filmpolski.pl
- Wiesław Zdort w bazie Filmweb
- Wiesław Zdort na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”