William Orlando Butler – Wikipedia, wolna encyklopedia

William Orlando Butler

Generał William Orlando Butler w latach 40. XIX wieku
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1791 Hrabstwo Jessamine, Kentucky, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	6 sierpnia 1880 Carrollton, Kentucky, Stany Zjednoczone
Członek Izby Reprezentantów z 13. okręgu wyborczego w Kentucky
Okres	od 4 marca 1839 do 3 marca 1843
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Poprzednik	William Wright Southgate
Następca	Okręg zlikwidowany
Członek Izby Reprezentantów stanu Kentucky
Okres	od 1817 do 1818
Multimedia w Wikimedia Commons

William Orlando Butler (ur. 19 kwietnia 1791, zm. 6 sierpnia 1880) – amerykański generał i polityk Partii Demokratycznej. W latach 1817–1818 zasiadał w Izbie Reprezentantów stanu Kantucky. W latach 1839–1843 był członkiem Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. W wyborach w 1848 roku ubiegał się o urząd wiceprezydenta^[1][2].

Butler urodził się 19 kwietnia 1791 roku w hrabstwie Jessamine, w stanie Kentucky w Stanach Zjednoczonych. Jego ojcem był weteran wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych generał adiutant Percival Butler, a matką Mildred Butler z domu Hawkins. Dorastał z trzema braćmi w posiadłości w ojca znajdującej się u zbiegu rzek Kentucky i Ohio w mieście Port William (dziś Carrollton). Potem wraz z rodzicami przeprowadził się do Maysville. W 1812 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Transylvania, a potem studiował prawo przez wiele miesięcy na Uniwersytecie Kentucky w Lexington^[1][2][3].

Gdy rozpoczęła się wojna brytyjsko-amerykańska w 1812 roku Butler służył jako kapitan po stronie amerykańskiej. Przyłączył się do 5. Regimentu Ochotniczego Kentucky^[1][2]. W grudniu 1812 roku awansował na stopień chorążego i został przydzielony do 17. regimentu amerykańskiej piechoty pod przywództwem generała Jamesa Winchestera. W styczniu 1813 roku brał udział w bitwie pod Frenchtown, gdzie dostał się do niewoli i został wysłany do Fort Niagara. Później jednak został zwolniony warunkowo^[2][3].

Powrócił do amerykańskiej armii i walczył w Bitwie pod Moraviantown w 1813 roku^[1][3]. W 1814 roku dołączył do armii dowodzonej przez Andrew Jacksona i wraz z nią brał udział w zdobyciu Pensacoli. Następnie przejął obowiązki majora w 44. Regimencie piechoty i 23 grudnia 1814 poprowadził nocny atak na oddziały brytyjskie. 8 stycznia 1815 zastąpił swojego brata Thomasa jak doradca Jacksona. W tym samym roku brał udział w Bitwie pod Nowym Orleanem^[2][3]. W latach 1816–1817 był oficerem dowodzącym w 1. Regimencie Amerykańskiej Piechoty^[2]. W 1817 roku zgłosił się na ochotnika do podpalenia stodoły, gdzie schronili się przeciwnicy. Butler wykonał swoje zadanie pomyślnie i został awansowany na stopień pułkownika^[1][3]. Zrezygnował z dalszego udziału w wojnie w 1817 roku z rangą majora^[2].

W latach 1817–1844 praktykował prawo w Port William. W latach 1817–1818 był funkcjonariuszem stanowym^[2].

w wolnych chwilach tworzył poezję. W latach 20. XVIII wieku napisał uznany poemat The Boatman's Horn^[2].

W latach 1817–1818 był członkiem Izby Reprezentantów Kentucky^[1], a od 4 marca 1839 roku do 3 marca 1843 roku był członkiem Izby Reprezentantów USA. Pełnił ten urząd dwie kadencje, nie ubiegał się o trzecią^[1][3]. W 1844 roku Demokraci jednogłośnie nominowali go na swojego kandydata na urząd gubernatora Kentucky. Butler zyskał 55 056 głosów powszechnych i 127 elektorskich, ale przegrał z kandydatem Wigów Williamem Owsleyem, który otrzymał 59 680 głosów powszechnych i 163 elektorskich^[2][3].

Przez całą swoją karierę polityczną był demokratą i jacksonistą. Mimo że należał do partii anty-abolicjonistyczneji i sam posiadał niewolników, był przeciwnikiem szerzenia się niewolnictwa i zwolennikiem stopniowej emancypacji^[2].

Gdy rozpoczęła się wojna amerykańsko-meksykańska prezydent James Polk 29 czerwca 1846 roku mianował go generałem. Butler dowodził 1 Dywizją Ochotniczą w armii dowodzonej przez Zacharego Taylora. Był drugim dowodzącym zaraz po Taylorze. Jego oddział walczył w Bitwie pod Monterrey^[1][2][3]. Brał w szturmie na miasto Meksyk i został w trakcie tej akcji ranny w nogę, przez co musiał opuścić pole bitwy. Za swoje dokonania w Monterrey otrzymał podziękowania od kongresu i dwie szable w geście uznania – jedną od kongresu, a drugą od ludności Kentucky^[1][2]. W 1847 roku Butler otrzymał nową dywizję i połączył siły z oddziałami generała Winfielda Scotta w mieście Meksyku, a w 1848 roku przejął oddziały po odejściu Scotta. Przewodniczył wycofaniu się amerykańskich wojsk z miasta. Zakończył służbę wojskową 18 sierpnia 1848 roku po tym, jak został nominowany przez demokratów na kandydata na wiceprezydenta w nachodzących wyborach^[2].

Na Krajowej konwencji partii demokratycznej w 1848 roku Lewis Cass został nominowany jako kandydat na prezydenta Stanów Zjednoczonych, a William Orlando Butler jako kandydat na wiceprezydenta^[2]. Głównym przeciwnikiem Butlera w rywalizacje o nominację był John Anthony Quitman. W tych wyborach na prezydenta został jednak wybrany kandydat whigów i były dowódca Butlera Zachary Taylor, a wiceprezydentem został Millard Fillmore^[3]. Butler był piątym kandydatem Demokratów na wiceprezydenta i pierwszym, który przegrał wybory.

W 1852 roku demokraci rozważali nominowanie Butlera na kandydata partii na prezydenta^[2].

W 1855 roku odrzucił propozycję objęcia urzędu gubernatora terytorialnego Nebraski^[1][3].

Był przeciwnikiem secesji i brał udział w mającej zapobiec wojnie konferencji pokojowej w 1861 roku w Waszyngtonie^[1][2][3]. Gdy negocjacje zakończyły się fiaskiem i rozpoczęła się wojna secesyjna miał ponad 70 lat, więc był niezdolny do czynnej służby wojskowej. Poparł unionistów^[2].

Zmarł 6 sierpnia 1880 roku w wieku 89 lat. Został pochowany na cmentarzu rodzinnym Butlerów w Carrollton^[1][2][3].

Jego ojcem był weteran wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych generał adiutant Percival Butler, a matką Mildred Butler z domu Hawkins^[1][2][3]. Miał trzech braci:

• Major Thomas Butler – wetran Wojny brytyjsko-amerykańskiej.
• Richard Parker Butler – żołnierz, prawnik i plantator
• Pierce (Percival) Butler – prawnik^[3]

W kwietniu 1817 roku poślubił Elizę Todd, córkę generała Roberta Todda^[2].

Miejsca nazwane na imieniem Williama Butlera:

• Hrabstwo Butler w stanie Iowa^[4]
• Hrabstwo Butler w stanie Missouri^[5]
• Miasto Butler w hrabstwie Bates w stanie Missouri^[5]
• Park Stanowy imienia generała Butlera w stanie Kentucky^[3]
• Township Butler w hrabstwie Schuylkill w stanie Pensylwania^[6]
• Miasto Butler w hrabstwie Taylor w stanie Georgia^[7]