Zamek w Białobokach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zamek w Białobokach

Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Białoboki
Typ budynku	zamek
Inwestor	Konstanty Korniakt (junior)
Ukończenie budowy	XVII wiek
Ważniejsze przebudowy	1657, XX wiek
Położenie na mapie gminy Gać Zamek w Białobokach
Położenie na mapie Polski Zamek w Białobokach
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Zamek w Białobokach
Położenie na mapie powiatu przeworskiego Zamek w Białobokach
50°01′39,1″N 22°22′48,0″E/50,027528 22,380000

Zamek w Białobokach - nieistniejący zamek szlachecki z pocz. XVII wieku, zbudowany przez lwowski ród Korniaktów, położony w Białobokach w woj. podkarpackim.

Pozostałości warowni położone są około 8 km na południowy zachód od Przeworska na terenie wsi, na wzniesieniu nad rzeczką Markówką^[1].

W 1439 wzmiankowano osadę, w 1509 zapisano nazwę Bialeboki, a w 1610 wzmiankowano zamek obronny^[1].

Około 1601 r. Konstanty Korniakt (junior) herbu Krucini ze Lwowa rozpoczął budowę murowanego dworu obronnego otoczonego wałami ziemnymi i nawodnioną fosą. Białoboki zostały przeznaczone na główną siedzibę rodową Korniaktów, piszących się odtąd "z Białoboków"^[2]. Nieznane jest rozplanowanie budowli i zarys fortyfikacji ziemnych. Przypuszczalnie dwór został zniszczony podczas Potopu w 1657 roku przez węgierskie wojska księcia Jerzego ll Rakoczego i później nie został odbudowany^[1]. W czasie II wojny światowej ruiny zostały wysadzone w powietrze^[3].

W pierwszej połowie XVI w. istniał tu dwór w posiadaniu Wojciecha Starzechowskiego herbu Nieczuja, piszącego się z Białoboków, który w r. 1535, sprzedał Białoboki i okoliczne ziemie Barbarze z Herburtów, żonie Mikołaja Derszniaka h. Korczak^[1]. Od lat 80. XVI w. w posiadaniu lwowskiego mieszczanina Konstantego Korniakta seniora, zmarłego w r. 1603. Użytkownikiem dworu w pierwszej połowie XVIl w. był Konstanty Korniakt junior, zmarły w r. 1624. W końcu XVIl w. w posiadaniu Antoniego Korniakta, który zmarł bezpotomnie. W XVIl i XIX w. własność Lubomirskich h. Szreniawa z Przeworska^[1]. Około 6 km na wschód znajdował się obiekt obronny w Urzejowicach.

Obecnie na powierzchni ziemi zachowały się nikłe relikty budowli obronnej w postaci ław fundamentowych i niewielkich fragmentów murów piwnic. W pobliżu ruin widoczne są ślady fosy.

• Sprawozdania, komisyj do badania historii sztuki w Polsce TIV - Kraków 1896 (3669), s. 182;
• Gosztyła, Proksa, Zamki, pałace i klasztory województwa przemyskiego, s. 57-58;
• Kunysz, Dawne dwory w gminie Kańczuga [w:] Kańczuga. Miasto i gmina. Dziedzictwo kulturowe, s. 68.