Zbrodnia w Zagajach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbrodnia w Zagajach
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Zagaje

Data

11 lub 12 lipca 1943

Liczba zabitych

260

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zagaje”
Ziemia50°36′28″N 25°03′50″E/50,607778 25,063889

Zbrodnia w Zagajach – zbrodnia dokonana 11[1] bądź 12 lipca[2] 1943 roku przez oddział UPA z grupy „Piwnicz” na ludności narodowości polskiej podczas rzezi wołyńskiej. Miejscem zbrodni była kolonia Zagaje, gmina Podberezie, powiat horochowski, w województwie wołyńskim. Zdaniem Władysława Filara, wskutek tej akcji spośród 350 Polaków ocalało jedynie kilkunastu[1], według ustaleń Siemaszków zamordowano 260 Polaków[2].

Tablica Pomnika Rzezi Wołyńskiej w Warszawie wymieniająca Zagaje

Około godziny trzynastej do wsi na furmankach niespodziewanie wjechali okoliczni Ukraińcy uzbrojeni w szpadle, siekiery, widły, kosy, noże. Za nimi podążali upowcy z bronią palną. Dowodzili nimi Ukrainiec Fedyn z Gurowa wraz z bratem i Iwan Żuk z Wygranki. Napastnicy rozbiegli się po wsi dokonując mordów[2].

W domu Władysława Szuberta, Ukraińcy dzięki pomocy jego czeladnika odkryli 35 ukrywających się osób. Wszystkie zostały zamordowane; zabójcy pokłócili się o łupy, które miały zostać podzielone w zależności od tego, kto zabił więcej ludzi. Zwłoki pomordowanych zakopywano w różnych miejscach, a ciała dzieci wrzucono do studni. Wieś została spalona, a murowana kaplica zniszczona[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Filar 2008 ↓, s. 149.
  2. a b c d Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]