آنتیکولینرژیک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنتی کولینرژیک به مواد یا داروهایی گفته میشود که با بلوک گیرنده استیل کولین ( موسکارینی یا نیکوتینی ) بر روی غشاء سلول هدف یا سلول سیناپسی مانع تأثیر استیل کولین میشوند.
معروف ترین مواد آنتی کولینرژیک داروهای آنتی کولینرژیک مانند هیوسین با نام کامل(هیوسین اِنبوتیل برماید)"ضد اسپاسم"، دیسیکلومین، آتروپین، تری هگزیفنیدیل، بنزتروپین، بیپریدن هستند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «آنتی کولینرژیک». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.
| |||||||||||
آنتیکولینرژیک ها | |||||||||||
سایرین | |||||||||||
|
کنش پیرامونی (عمدتاً آنتینیکوتینی، انسداد NMJ) |
| ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
کنشگر مرکزی |
| ||||||||||||||
کنشگر مستقیم |
انواع |
|
---|---|
دستجات |
آنتاگونیستهای کانالی یونهای سروتونین 5-HT3 | |
---|---|
آنتاگونیستهای گیرنده G-پروتئینهای 5-HT | |
آگونیست های CB1 (کانابینوئیدها) | |
آنتاگونیستهای دوپامین | |
آنتاگونیستهای H1 (آنتیهیستامین) | |
آنتاگونیستهای گیرنده mACh (آنتیکولینرژیکها) |
|
آنتاگونیستهای NK1 | |
سایرین |