اندردیو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اِندَر برپایه مزدیسنا دومین دیو از دیوهای کماله می‌باشد که اهریمن آفرید. او دشمن اردیبهشتِ امشاسپند می‌باشد.

در ودا ایندره نام خدایی نیرومند است ولی در اوستا جایگاه او به دیوی تقلیل می‌یابد. لقب ایندره بهرام است در ادبیات زرتشتی به صورت ایزدی نشان داده می‌شود.

واژه‌شناسی

[ویرایش]

اندر در پهلوی indar و در اوستا -indra است.

منابع

[ویرایش]