تتراکائین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تتراکائین

داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682640
روش مصرف دارو	Topical, Epidural, Spinal
کد ATC	C05AD02 D04AB06 (WHO)‎ N01BA03 (WHO)‎ S01HA03 (WHO)‎
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی	۷۵٫۶
شناسه‌ها
نام آیوپاک 2-(dimethylamino)ethyl 4-(butylamino)benzoate
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۹۴-۲۴-۶ Y ۱۳۶-۴۷-۰ (hydrochloride)
پاب‌کم CID	۵۴۱۱
کم‌اسپایدر	۵۲۱۸ Y
UNII	0619F35CGV
KEGG	D00551 Y
ChEBI	CHEBI:۹۴۶۸ Y
ChEMBL	ChEMBL۶۹۸ Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID1043883
ECHA InfoCard	100.002.106
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۱۵H۲۴N۲O۲
جرم مولی	264.363 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES O=C(OCCN(C)C)c1ccc(NCCCC)cc1
InChI InChI=1S/C15H24N2O2/c1-4-5-10-16-14-8-6-13(7-9-14)15(18)19-12-11-17(2)3/h6-9,16H,4-5,10-12H2,1-3H3 Y Key:GKCBAIGFKIBETG-UHFFFAOYSA-N Y
(صحت‌سنجی)

تتراکائین (به انگلیسی: Tetracaine)

رده درمانی: بی‌حس‌کننده موضعی

اشکال دارویی: قطره و آمپول

قطره چشمی تتراکائین اصولاً جهت درمان درد چشم و بیحسی قرنیه بکار می‌رود. آمپول آن برای بی‌حسی نخاعی، اپیدورال، بلوک‌کردن عصب محیطی، پری‌نوریوم و اندام تحتانی به کار می‌رود.

تتراکائین با رقابت با کلسیم در نشستن بر روی گیرنده‌های غشائی عصبی باعث کنترل عبور سدیم از وراء غشای سلولی می‌شود و مرحله دپولاریزاسیون پتاسیل عمل را کاهش می‌دهد. این اثرات با تثبیت برگشت‌پذیر غشای سلول‌های عصبی در نتیجه کاهش نفوذپذیری این غشا به یون سدیم، شروع و هدایت امواج عصبی را متوقف می‌کند.

واکنش‌های سیستمیک ممکن است به سرعت یا با تأخیر و تا ۳۰ دقیقه پس از تجویز دارو بروز کند، عوارض با شیوع کم آن عبارتند از کبودی‌رنگ پوست، اختلال بینایی یا دوبینی، تشنج، سرگیجه، زنگ زدن گوش، لرزش یا رعشه، عصبانیت یا بی‌قراری غیرعادی و تهوع و استفراغ، اریتم، ادم و خارش نیز درمصرف موضعی دارو گزارش شده است.

لیدوکائین

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷