فناستین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فناستین
داده‌های بالینی
کد ATC	N02BE03 ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N-(4-Ethoxyphenyl)acetamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۶۲-۴۴-۲ ;
پاب‌کم CID	۴۷۵۴;
IUPHAR/BPS	۷۴۰۲;
دراگ‌بنک	DB03783 ;
کم‌اسپایدر	۴۵۹۰ ;
UNII	ER0CTH01H9;
KEGG	D00569 ;
ChEBI	CHEBI:۸۰۵۰ ;
ChEMBL	ChEMBL۱۶۰۷۳ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID1021116 ;
ECHA InfoCard	100.000.485
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C10H13NO۲
جرم مولی	۱۷۹٫۲۱۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
چگالی	۱٫۲۴ g/cm3
نقطه ذوب	۱۳۴ درجه سلسیوس (۲۷۳ درجه فارنهایت) (تجزیه می‌شود)
	SMILES O=C(Nc1ccc(OCC)cc1)C;
	InChI InChI=1S/C10H13NO2/c1-3-13-10-6-4-9(5-7-10)11-8(2)12/h4-7H,3H2,1-2H3,(H,۱۱٬۱۲) ; Key:CPJSUEIXXCENMM-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

فناستین (انگلیسی: Phenacetin) فناستین (استوفنتیدین، N-(۴-اتوکسی‌فنیل) استامید) یک داروی تسکین‌دهنده و کاهش‌دهنده تب است که پس از معرفی آن در سال ۱۸۸۷ به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. از دههٔ ۱۹۷۰ با عنوان خطرناک از مصرف دارویی کنار گذاشته‌شد (کانادا در سال ۱۹۷۳،^[۱] و توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده در سال ۱۹۸۳).^[۲]

تاریخ

فناستین در سال ۱۹۸۷ در البرفلد آلمان توسط شرکت آلمانی بایر آگ معرفی شد و عمدتاً به عنوان یک مسکن استفاده می‌شد. این دارو یکی از نخستین کاهش‌دهنده‌های تب مصنوعی بود که به بازار آمد. همچنین از نظر تاریخی به عنوان یکی از اولین مسکن‌های غیرافیونی بدون خواص ضدالتهابی شناخته شده‌است.

مکانیسم اثر شناخته شده

اثرات ضد درد فناستین به دلیل اعمال آن بر روی دستگاه‌های حسی نخاع است. افزون بر این، فناستین یک اثر مضطرب بر روی قلب دارد، جایی که به عنوان یک اینوتروپ منفی عمل می‌کند. این دارو یک ضد تب است و روی مغز عمل می‌کند تا نقطه تنظیم دما را کاهش دهد. همچنین برای درمان آرتریت روماتوئید (نوع تحت حاد) و نورالژی بین دنده‌ای استفاده می‌شود.

منابع

↑ "Phenacetin". DrugBank. Retrieved 28 April 2020.
↑ "Drugs withdrawn from the market containing phenacetin" (PDF). Department of Health and Human Services - FDA. 5 October 1983. Archived from the original (PDF) on 30 October 2014.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Phenacetin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "Phenacetin". DrugBank. Retrieved 28 April 2020.

[2] "Drugs withdrawn from the market containing phenacetin" (PDF). Department of Health and Human Services - FDA. 5 October 1983. Archived from the original (PDF) on 30 October 2014.

[۱]

[۲]

داده‌های بالینی


کد ATC	N02BE03
شناسه‌ها
نام آیوپاک N-(4-Ethoxyphenyl)acetamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۶۲-۴۴-۲^Y
پاب‌کم CID	۴۷۵۴
IUPHAR/BPS	۷۴۰۲
دراگ‌بنک	DB03783^Y
کم‌اسپایدر	۴۵۹۰^Y
UNII	ER0CTH01H9
KEGG	D00569^Y
ChEBI	CHEBI:۸۰۵۰^Y
ChEMBL	ChEMBL۱۶۰۷۳^Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID1021116
ECHA InfoCard	100.000.485
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C₁₀H₁₃NO_۲
جرم مولی	۱۷۹٫۲۱۹ g·mol⁻¹
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
چگالی	۱٫۲۴ g/cm³
نقطه ذوب	۱۳۴ درجه سلسیوس (۲۷۳ درجه فارنهایت) (تجزیه می‌شود)
SMILES O=C(Nc1ccc(OCC)cc1)C
InChI InChI=1S/C10H13NO2/c1-3-13-10-6-4-9(5-7-10)11-8(2)12/h4-7H,3H2,1-2H3,(H,۱۱٬۱۲)^Y Key:CPJSUEIXXCENMM-UHFFFAOYSA-N^Y
(صحت‌سنجی)