قرمه‌سبزی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قورمه‌سبزی
خورش قورمه‌سبزی
گونهخورش
بخشناهار، شام
خاستگاه ایران
خوراک ملی وابستهایران
دمای سروگرم
مواد اصلیلوبیا قرمز، گوشت قرمز، تره، جعفری، شنبلیله، گشنیز، لیمو امانی

قرمه‌سبزی، سبزی خورش یا خورش سبزی از خورش‌های ایرانی است که معمولاً با برنج (چلو) خورده می‌شود.جزو گوه ترین غذاهاست که محمد میخوره

اصالت

[ویرایش]

قرمه به تعبیر دهخدا نوعی خورش مرکب از گوشت خردکرده، سبزی و لوبیا است.[۱] قرمه‌سبزی در سراسر ایران گسترش یافته و بنا بر هر منطقه متفاوت است.

روش پخت

[ویرایش]

برای جا افتادن خورش قرمه‌سبزی زمان بسیاری نیاز است. این خورش با سبزی قرمه؛ دربرگیرندهٔ سبزی تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز، اسفناج یا برگ چغندر بنا به فصل، لوبیا اعم از چشم بلبلی، قرمز یا چیتی و گوشت قرمز پخته می‌شود. مزهٔ ترش قرمه‌سبزی از لیمو امانی است که پیش از افزودن به خورش، با قرار دادن در آب جوش، تلخی آن را می‌گیرند.

بزرگداشت

[ویرایش]

در اینترنت و رسانه‌ها برای قرمه‌سبزی بزرگداشت می‌گیرند که برابر با نخستین شنبه آذر ماه است.[۲] قرمه‌سبزی نخستین غذای ایرانی است که در ماورای جو به‌دست یاسمین مقبلی پخته شد.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. «معنی "قرمه" در "لغت‌نامهٔ دهخدا"». لغت‌نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۲۹.
  2. «تاریخچه ۵ هزارساله قرمه سبزی». ilna.ir. ۸ آذر ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۷.
  3. «قرمه‌سبزی ایرانی به فضا رفت». euronews. ۲۰۲۴-۰۲-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۱۳.
  • کنعانی، علی کنعانی و عل‍ی‌اکب‍ری، مه‍ین. هن‍ر آشپ‍زی به‍ارک. ته‍ران: هدیه، ۱۳۶۲.
  • نج‍اتی، فروغ. هن‍ر آشپ‍زی ایرانی. ته‍ران: خش‍ایار، ۱۳۷۴.
  • هفته‌نامهٔ سلامت، شمارهٔ ۲۵۶.