Grand Prix-wegrace der Naties 1951

Grand Prix-wegrace der Naties 1951
Autodromo Nazionale di Monza
Officiële naam	20º Gran Premio delle Nazioni
Land	Italië
Datum	9 september 1951
Organisator	FIM/FMI
500 cc
Snelste ronde	Alfredo Milani
Eerste	Alfredo Milani
Tweede	Umberto Masetti
Derde	Nello Pagani
350 cc
Snelste ronde	Geoff Duke
Eerste	Geoff Duke
Tweede	Ken Kavanagh
Derde	Jack Brett
250 cc
Snelste ronde	Bruno Ruffo
Eerste	Enrico Lorenzetti
Tweede	Tommy Wood
Derde	Bruno Ruffo
125 cc
Snelste ronde	Carlo Ubbiali
Eerste	Carlo Ubbiali
Tweede	Romolo Ferri
Derde	Luigi Zinzani
Zijspan
Snelste ronde	Eric Oliver/ Lorenzo Dobelli
Eerste	Albino Milani/ Giuseppe Pizzocri
Tweede	Eric Oliver/ Lorenzo Dobelli
Derde	Pip Harris/ Neil Smith

De Grand Prix-wegrace der Naties 1951 was de achtste en laatste race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1951. De races werden verreden op 9 september 1951 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. In deze Grand Prix kwamen alle klassen aan de start, maar de wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse waren al eerder beslist.

Voor Geoff Duke was de GP des Nations slechts een formaliteit, want hij was al wereldkampioen in de 350- en de 500cc-klasse. In de 250cc-klasse vormde Tommy Robb nog een kleine bedreiging voor Bruno Ruffo en in de 125cc-klasse konden rekenkundig nog acht coureurs wereldkampioen worden. Gianni Leoni en Guido Leoni waren echter al overleden, maar als de top acht geen punten scoorden, was Gianni postuum wereldkampioen omdat hij een overwinning had gescoord en Carlo Ubbiali niet. In de zijspanklasse was de spanning het grootst: daar stonden de combinaties Eric Oliver/Lorenzo Dobelli en Ercole Frigerio/Ezio Ricotti ex aequo aan de leiding met 26 punten.

Begin 1950 had de FIM al bekendgemaakt dat men Duitsland weer wilde toelaten tot internationale races, maar Nederland en België hadden daar een stokje voor gestoken. Ook in dit seizoen namen er geen Duitsers deel, tot aan de GP des Nations, want hier verscheen Roland Schnell met een 350cc-Parilla aan de start. Waarschijnlijk kon dat omdat de FIM in haar najaarscongres al had besloten de Duitsers vanaf het seizoen 1952 weer toe te laten en mocht Schnell daar al een voorschot op nemen.

De 500cc-race werd een succes voor het team van Gilera, dat met Alfredo Milani, Umberto Masetti en Nello Pagani een grote voorsprong nam op de Norton Manx van Geoff Duke. Voor Duke was dat allemaal niet belangrijk, hij hoefde slechts enkele punten te scoren om de constructeurstitel voor Norton zeker te stellen, want hij was al wereldkampioen.

Uitslag 500cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Alfredo Milani Gilera 1:11"24'3 8 2 Umberto Masetti Gilera +48'8 6 3 Nello Pagani Gilera +49'9 4 4 Geoff Duke Norton +1"07'5 3 5 Bruno Ruffo Moto Guzzi +1"27'6 2 6 Bill Doran AJS +1"32'1 1 7 Libero Liberati Gilera +1"56'6 8 Jack Brett Norton +1 ronde 9 Carlo Bandirola MV Agusta +1 ronde 10 Reg Armstrong AJS +1 ronde 11 Johnny Lockett Norton +2 ronden 12 Ray Amm Norton +2 ronden 13 Dante Bianchi Moto Guzzi +2 ronden 14 Giuseppe Colnago Gilera +2 ronden 15 Bill Petch AJS +2 ronden 16 Giulio Galbiati Moto Guzzi +4 ronden 17 Facchinetti Gilera +4 ronden

Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Ken Kavanagh Norton Arciso Artesiani MV Agusta Edouard Texidor Norton Jacques Drion Norton Arthur Wheeler Norton Bob Matthews Norton Eric Oliver Norton Ernie Thomas Norton Humphrey Ranson Norton Les Graham Norton Leslie Harris Norton Bruno Bertacchini MV Agusta Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Felice Benasedo Moto Guzzi Francesco Guglielminetti Gilera Tito Forconi Norton Rod Coleman Norton

Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Benoît Musy Moto Guzzi Willy Lips Norton Ernesto Vidal Norton Roger Montané Norton Ashley Len Parry Norton Cromie McCandless Norton Fergus Anderson Moto Guzzi Tommy McEwan Norton Tommy Wood Norton Manliff Barrington Norton Reg Armstrong AJS Sante Geminiani Moto Guzzi †[1] Len Perry Norton

Pos	Coureur	Merk	Ptn.
1	Geoff Duke	Norton	35 (37)
2	Alfredo Milani	Gilera	31
3	Umberto Masetti	Gilera	21
4	Bill Doran	AJS	14
5	Nello Pagani	Gilera	10
6	Reg Armstrong	AJS	9
7	Fergus Anderson	Moto Guzzi	8
8	Enrico Lorenzetti	Moto Guzzi	8
9	Tommy Wood	Norton	6
	Ken Kavanagh	Norton

Voor de derde keer op rij werd Ken Kavanagh tweede achter Geoff Duke. Het bracht hem op de vierde plaats in de eindstand. Jack Brett finishte als derde Norton-rijder voor Bill Doran met de AJS Boy Racer. Doran passeerde in de WK-stand Johnny Lockett.

Uitslag 350cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Geoff Duke Norton 57"29'9 8 2 Ken Kavanagh Norton +00'5 6 3 Jack Brett Norton +40'8 4 4 Bill Doran AJS +1"20'4 3 5 Reg Armstrong AJS +1"20'4 2 6 Rod Coleman AJS +1"21'1 1 7 Les Graham Velocette +1 ronde 8 Tommy Wood Velocette +1 ronde 9 Bill Petch AJS +1 ronde 10 Ray Amm Norton +1 ronde 11 Bob Matthews Velocette +1 ronde 12 Roland Schnell Parilla +1 ronde 13 Humphrey Ranson AJS +2 ronden

Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Bob Foster Velocette Gestopt[2] Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk John Grace Norton Leonhard Faßl AJS Jack Raffeld Velocette Paul Fuhrer Velocette Fernando Aranda Moto Guzzi Bill Lomas Velocette Cecil Sandford Velocette Johnny Lockett Norton Mick Featherstone AJS Sid Mason Velocette Simon Sandys-Winsch Velocette

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Geoff Duke	Norton	40
2	Bill Doran	AJS	19
3	Johnny Lockett	Norton	19
4	Ken Kavanagh	Norton	16
5	Jack Brett	Norton	15
6	Les Graham	Velocette	14
7	Reg Armstrong	AJS	11
8	Bill Petch	AJS	10
9	Cecil Sandford	Velocette	9
10	Tommy Wood	Velocette	8

De kleine kans die Tommy Wood nog had op de wereldtitel werd de grond in geboord door Enrico Lorenzetti, die hem met slechts 0,8 seconde verschil versloeg. Een overwinning van Wood was ook niet genoeg geweest, want Bruno Ruffo werd derde en wereldkampioen. De overwinning van Lorenzetti was niet genoeg om de inmiddels overleden Dario Ambrosini in de eindstand te passeren.

Uitslag 250cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 52"34'6 8 2 Tommy Wood Moto Guzzi +00'8 6 3 Bruno Ruffo Moto Guzzi +1"47'7 4 4 Alano Montanari Moto Guzzi +1"56'9 3 5 Bruno Francisci Moto Guzzi +2"07'9 2 6 Guido Paciocca Moto Guzzi +2"34'6 1 Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Dario Ambrosini Benelli †[4] Gianni Leoni Moto Guzzi †[5]

Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Benoît Musy Moto Guzzi Werner Gerber Moto Guzzi Arthur Wheeler Velocette Bill Lomas Velocette Cecil Sandford Velocette Douglas Beasley Velocette Fergus Anderson Moto Guzzi Fron Purslow Norton Maurice Cann Moto Guzzi Norman Blemings Excelsior Wilf Hutt Moto Guzzi Nino Grieco Parilla

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Bruno Ruffo	Moto Guzzi	22 (26)
2	Tommy Wood	Moto Guzzi	18 (21)
3	Dario Ambrosini (†)	Benelli	14
4	Enrico Lorenzetti	Moto Guzzi	12
5	Gianni Leoni (†)	Moto Guzzi	10
6	Maurice Cann	Moto Guzzi	6
7	Arthur Wheeler	Velocette	6
8	Benoît Musy	Moto Guzzi	3
	Wilf Hutt	Moto Guzzi
	Fergus Anderson	Moto Guzzi
	Alano Montanari	Moto Guzzi

De grootste bedreiging voor Carlo Ubbiali was Cromie McCandless, die slechts vier punten achterstand in het WK had. McCandless was echter kansloos, want hij werd op ruim twee minuten achterstand gereden en eindigde zelfs een minuut achter derde man Luigi Zinzani. In de WK-eindstand bleef McCandless zelfs nog achter de overleden Gianni Leoni, die postuum tweede werd.

Uitslag 125cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Carlo Ubbiali Mondial 44"26'2 8 2 Romolo Ferri Mondial +51'4 6 3 Luigi Zinzani Morini +1"02'9 4 4 Cromie McCandless Mondial +2"07'1 3 5 Otello Spadoni Mondial +2"27'5 2 6 Giuseppe Matucci MV Agusta +2"27'8 1 7 Vittorio Zanzi Morini +1 ronde 8 Felice Benasedo Mondial +1 ronde 9 Franco Bertoni MV Agusta +1 ronde 10 Emilio Mendogni Morini +1 ronde 11 Georges Burggraf MV Agusta +3 ronden 12 Rosati MV Agusta +4 ronden 13 Wim Zijlaard MV Agusta +4 ronden

Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Gianni Leoni Mondial †[5] Guido Leoni Mondial †[6] Raffaele Alberti Mondial †[6] Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk José Antonio Elizalde Montesa José Maria Llobet Montesa Juan Soler Bultó Montesa Les Graham MV Agusta Nello Pagani Mondial

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Carlo Ubbiali	Mondial	20
2	Gianni Leoni (†)	Mondial	12
3	Cromie McCandless	Mondial	11
4	Luigi Zinzani	Morini	10
5	Guido Leoni (†)	Mondial	8
6	Vittorio Zanzi	Morini	7
7	Romolo Ferri	Mondial	6
8	Les Graham	MV Agusta	4
9	Juan Soler Bultó	Montesa	4
10	Raffaele Alberti (†)	Mondial	3
	Nello Pagani	Mondial

Eric Oliver/Lorenzo Dobelli en Ercole Frigerio/Ezio Ricotti stonden gelijk aan kop van het wereldkampioenschap, maar Frigerio/Ricotti komen in uitslag niet voor. Het is niet waarschijnlijk dat ze niet gestart zijn, maar de overwinning ging naar Albino Milani/Giuseppe Pizzocri, die Oliver 0,4 seconde voor bleven. De rest van het veld had het nakijken: Peter "Pip" Harris en Neil Smith stonden op het podium, maar waren op een ronde achterstand gereden. Eric Oliver, die ook - zonder succes - in de 500cc-race was gestart, scoorde zijn derde wereldtitel op rij.

Uitslag zijspanklasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Albino Milani Giuseppe Pizzocri Gilera 42"01'0 8 2 Eric Oliver Lorenzo Dobelli Norton +00'4 6 3 Pip Harris Neil Smith Norton +1 ronde 4 4 Hans Haldemann Josef Albisser Norton +1 ronde 3 5 Jacques Drion Bob Onslow Norton +1 ronde 2 6 Jean Murit André Emo Norton +1 ronde 1 7 Marcel Masuy Denis Jenkinson Norton +1 ronde 8 Guido Galbiati Zabini Moto Guzzi +1 ronde 9 Renato Prati Marino Saguato Moto Guzzi +2 ronden 10 Fritz Mühlemann Marie Mühlemann Norton +2 ronden 11 Jean Debotze Onbekend Norton +3 ronden 12 Henry Meuwly Onbekend Gilera +3 ronden 13 Jakob Keller Gianfranco Zanzi Gilera +4 ronden 14 Roberto Besana Onbekend Onbekend +5 ronden

Onbekend[3] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Bakkenist Merk Ercole Frigerio Ezio Ricotti Gilera Giovanni Carrù Carlo Musso Carrù-Triumph Ernesto Merlo Dino Magri Gilera Siegfried Vogel Leo Vinatzer BMW Cyril Smith Bob Onslow Norton Frans Vanderschrick Jean-Marie Stas Norton René Bétemps Georges Burggraf Triumph Alphonse Vervroegen Pierre Cuvelier FN

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn
1	Eric Oliver	Lorenzo Dobelli	Norton	30 (32)
2	Ercole Frigerio	Ezio Ricotti	Gilera	26
3	Albino Milani	Giuseppe Pizzocri	Gilera	19
4	Pip Harris	Neil Smith	Norton	8
5	Jean Murit	André Emo	Norton	5
6	Jacques Drion	Bob Onslow	Norton	5
7	Ernesto Merlo	Dino Magri	Gilera	4
8	Giovanni Carrù	Carlo Musso	Carrù-Triumph	4
	Marcel Masuy	Denis Jenkinson	Norton
10	Cyril Smith	Bob Onslow	Norton	3
	Hans Haldemann	Josef Albisser	Norton