Grand Prix-wegrace der Naties 1988

Grand Prix-wegrace der Naties 1988
Autodromo Enzo e Dino Ferrari
Officiële naam	66º Gran Premio D'Italia
Land	Italië
Datum	21- en 22 mei 1988
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Wayne Gardner
Snelste ronde	Eddie Lawson en Wayne Gardner
Eerste	Eddie Lawson
Tweede	Wayne Gardner
Derde	Wayne Rainey
250 cc
Poleposition	Dominique Sarron
Snelste ronde	Dominique Sarron
Eerste	Dominique Sarron
Tweede	Sito Pons
Derde	Juan Garriga
125 cc
Poleposition	Jorge Martínez
Snelste ronde	Jorge Martínez
Eerste	Jorge Martínez
Tweede	Manuel Herreros
Derde	Ezio Gianola
80 cc
Poleposition	Jorge Martínez
Snelste ronde	Jorge Martínez
Eerste	Jorge Martínez
Tweede	Stefan Dörflinger
Derde	Manuel Herreros

De Grand Prix-wegrace der Naties 1988 was de vijfde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1988. De races werden verreden op 21- en 22 mei 1988 op het Autodromo Enzo e Dino Ferrari in Imola (Italië). In Imola reden alle soloklassen (80 cc, 125 cc, 250 cc en 500 cc).

De GP des Nations werd de Grand Prix van Jorge Martínez, die niet alleen twee races won, maar ook in twee klasse poleposition en de snelste ronde realiseerde. De 125cc-klasse moest al op zaterdag 21 mei rijden, de overige klassen reden op zondag 22 mei. De trainingen werden bijna allemaal op een nat circuit afgerond, pas op zaterdag werd er op een droge baan gereden. In geen enkele race was de strijd om de eerste plaats echt spannend, door de overmacht van Eddie Lawson, Dominique Sarron en Jorge Martínez.

Wayne Gardner was goed te spreken over de verbeteringen aan zijn Honda NSR 500, maar nog niet helemaal tevreden. Gardner was de snelste, maar de tijden lagen dicht bij elkaar met de eerste zeven binnen een seconde. Didier de Radiguès had inmiddels genoeg vertrouwen in de Yamaha YZR 500 om zijn eigen afstelling te zoeken (in plaats van die van Eddie Lawson te volgen) en reed de tweede trainingstijd. Randy Mamola reed eindelijk weer eens op de Cagiva, waarvan hij zei dat vooral de Pirelli-banden sterk verbeterd waren.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	1"55'03
2.	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"55'23
3.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"55'24
4.	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	1"55'56
5.	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	1"55'46
6.	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	1"55'57
7.	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"55'74
8.	Randy Mamola	Cagiva	1"56'19
9.	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	1"56'33
10.	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	1"56'53

Vanaf de tweede startrij was Eddie Lawson toch als snelste weg en na enkele ronden had hij al een kleine voorsprong op Wayne Gardner, Didier de Radiguès, Kevin Schwantz en Wayne Rainey. Gardner probeerde een tijdje te volgen, maar zijn machine was nog te instabiel en hij moest genoegen nemen met de tweede plaats. Veel spanning was er niet in de race, pas vanaf de zevende plaats was er strijd tussen Randy Mamola, Shunji Yatsushiro, Raymond Roche en Tadahiko Taira. Deze laatste twee maakten een lelijke valpartij mee, maar pas na de finish. Roche brak daarbij een enkel en Taira een hand.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	48"17'16	20
2	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	+15'51	17
3	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	+26'74	15
4	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	+32'86	13
5	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	+48'49	11
6	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	+53'12	10
7	Randy Mamola	Cagiva	+1"15'11	9
8	Shunji Yatsushiro	Rothmans-HRC-Honda	+1"16'77	8
9	Raymond Roche	Cagiva	+1"17'21	7
10	Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	+1"18'01	6
11	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	+1"27'56	5
12	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	+1"52'09	4
13	Alessandro Valesi	Honda	+1 ronde	3
14	Marco Gentile	Fior-Marlboro-Honda	+1 ronde	2
15	Patrick Igoa	Gauloises-Sonauto-Yamaha	+1 ronde	1
16	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	+1 ronde
17	Alberto Rota	Honda	+1 ronde
18	Fabio Barchitta	Katayama-ELF-HRC-Honda	+1 ronde
19	Bruno Kneubühler	Honda	+1 ronde
20	Romolo Balbi	Honda	+1 ronde
21	Ari Rämö	Honda	+1 ronde
22	Peter Sköld	Honda	+1 ronde
23	Rachel Nicotte	Chevallier-Honda	+2 ronden
24	Marco Papa	Honda	+2 ronden
25	Maarten Duyzers	HDJ-Honda	+2 ronden
26	Niggi Schmassman	Honda	+3 ronden

Coureur	Merk	Oorzaak
Steve Manley	Suzuki
Manfred Fischer	Hein Gericke-Honda
Daniel Amatriaín	Honda
Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	Val
Massimo Broccoli	Cagiva[1]
Roger Burnett	Katayama-ELF-Honda[2]
Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	Val
Jean Luc Demierre	Suzuki
Vittorio Scatola	Paton
Fabio Biliotti	Honda

Coureur	Merk
Larry Vacondio	Suzuki
Leandro Becheroni	Honda
Andreas Leuthe	Suzuki

Coureur	Merk	Oorzaak
Wolfgang von Muralt	Suzuki	Blessure[3]
Gustav Reiner	Hein Gericke-Honda	Blessure[4]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	92
2	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	77
3	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	65
4	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	55
5	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	53
6	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	44
	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki
8	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	33
9	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	22
10	Shunji Yatsushiro	Rothmans-HRC-Honda	21
	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda

De Yamaha 250cc-rijders hadden nieuwe uitlaten gekregen, maar dat kon niet verhinderen dat Christian Sarron met zijn Honda NSR 250 de snelste tijd reed. De tijd van regerend wereldkampioen Toni Mang viel weer tegen: hij was slechts veertiende. Reinhold Roth kreeg steeds minder last van de herhaalde operaties aan zijn been en reed de vijfde tijd.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	1"59'99
2.	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	2"00'13
3.	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	2"00'17
4.	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	2"00'46
5.	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	2"00'67
6.	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	2"01'01
7.	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	2"01'07
8.	Alberto Puig	Nieto-Ducados-HRC-Honda	2"01'10
9.	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	2"01'63
10.	Martin Wimmer	Fath-Hein Gericke-Yamaha	2"02'05

Afgezien van een valpartij meteen na de start van de 250cc-race, waarbij Alberto Puig onderuit ging en John Kocinski, Bruno Casanova, Alain Bronec, Jean-François Baldé, Andreas Preining en Donnie McLeod in zijn val meenam, was er niet veel spanning. Dominique Sarron startte als snelste en bleef tot aan de finish aan de leiding. Sito Pons achterhaalde hem weliswaar, maar kon hem niet passeren en moest hem uiteindelijk laten gaan. Toni Mang (slechte startplaats) en Reinhold Roth (mislukte start) reden een inhaalrace, waarbij Roth nog zesde werd, maar Mang werd slechts tiende, voor Donnie McLeod, die zoals gezegd gevallen was.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	43"57'53	20
2	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	+8'64	17
3	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	+15'88	15
4	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	+20'27	13
5	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	+28'04	11
6	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	+31'90	10
7	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	+34'89	9
8	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	+38'04	8
9	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	+40'13	7
10	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	+48'11	6
11	Donnie McLeod	7Up-EMC-Rotax	+1"20'43	5
12	Manfred Herweh	Levior-Yamaha	+1"21'20	4
13	Harald Eckl	Römer-Aprilia-Rotax	+1"21'63	3
14	Stefano Caracchi	Honda	+1"25'56	2
15	August Auinger	Aprilia-Rotax	+1"26'57	1
16	Massimo Matteoni	Yamaha	+1"34'29
17	Paolo Casoli	Pileri-AGV-Garelli	+1"42'88
18	Siegfried Minich	Yamaha
19	Javier Cardelús	Aprilia-Rotax
20	Jean Foray	Yamaha
21	Urs Lüzi	Honda
22	Jean-Michel Mattioli	Docshop-Yamaha	+1 ronde
23	Urs Jücker	Yamaha	+1 ronde

Coureur	Merk	Oorzaak
Martin Wimmer	Fath-Hein Gericke-Yamaha	Val
Bruno Casanova	FMI-Aprilia-Rotax	Val
Helmut Bradl	Honda	Motor
Maurizio Vitali	Gazzaniga-Rotax
Fausto Ricci	Aprilia-Rotax
Marcellino Lucchi	Honda
Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	Val
Alberto Puig	Nieto-Ducados-HRC-Honda[5]	Val
Andreas Preining	Aprilia-Rotax	Val
John Kocinski	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	Val
Kevin Mitchell	Yamaha
Alain Bronec	Honda	Val
Jean-François Baldé	Défi-Rotax	Val

Coureur	Merk
René Zanatta	Yamaha
Guy Bertin	Yamaha
Bruno Bonhuil	Honda
Hans Lindner	Honda
Engelbert Neumair	Aprilia-Rotax
Chris Martin	Aprilia-Rotax
Iván Palazzese	Yamaha
Ivan Troisi	Yamaha
René Delaby	Docshop-Yamaha
Jochen Schmid	Honda
Thierry Rapicault	Fior-Rotax
Juan López Mella	Honda
Nedy Crotta	Aprilia-Rotax
Marcello Iannetta	Yamaha
Vittorio Gibertini	Yamaha

Coureur	Merk	Oorzaak
Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	Blessure[6]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	71
2	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	68
3	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	58
4	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	48
5	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	45
6	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	43
7	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	41
8	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	37
9	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	30
10	John Kocinski	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	24

De 125cc-klasse kon op zaterdagochtend nog een droge training afwikkelen, maar de tijden lagen ver uit elkaar. Tussen Jorge Martínez en Ezio Gianola zat slechts een halve seconde, maar derde man Fausto Gresini was al meer dan twee seconden langzamer en tiende man Lucio Pietroniro kwam bijna vier seconden tekort.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	2"08'14
2.	Ezio Gianola	Honda	2"08'72
3.	Fausto Gresini	Pileri-AGV-Garelli	2"10'04
4.	Pier Paolo Bianchi	Cagiva	2"10'21
5.	Corrado Catalano	Aprilia-Rotax	2"10'27
6.	Gastone Grassetti	Honda	2"10'33
7.	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	2"11'01
8.	Andrea Brasini[7]	MBA	2"11'36
9.	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	2"11'40
10.	Lucio Pietroniro	Honda	2"11'43

Ezio Gianola had kopstart, maar zat al snel in een kleine kopgroep met de Derbi-rijders Jorge Martínez en Manuel Herreros. Gedrieën leken ze een fel gevecht om de kop te leveren, maar nadat Gianola en Herreros elkaar een keer geraakt hadden koos Martínez eieren voor zijn geld. Zeven ronden voor het einde ging hij ineens 2,5 seconde per ronde sneller rijden. Gianola raakte in de laatste ronde een keer in het gras, maar kon de achtervolgende groep met Pier Paolo Bianchi, Hans Spaan, Luis Miguel Reyes en Gastone Grassetti nog net voorblijven.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	39"16'43	20
2	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	+8'70	17
3	Ezio Gianola	Honda	+12'86	15
4	Pier Paolo Bianchi	Cagiva	+13'67	13
5	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	+13'82	11
6	Luis Miguel Reyes	Pileri-AGV-Garelli	+14'00	10
7	Gastone Grassetti	Honda	+14'23	9
8	Adi Stadler	Honda	+15'14	8
9	Hisashi Unemoto	Fukuda-Honda	+35'15	7
10	Johnny Wickström	Honda	+36'47	6
11	Stefan Prein	Honda	+36'47	5
12	Heinz Lüthi	Honda	+36'82	4
13	Allan Scott	Honda	+39'35	3
14	Jussi Hautaniemi	Honda	+40'27	2
15	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	+46'63	1
16	Esa Kytölä	Honda
17	Josef Fischer	Noki-Rotax
18	Alfred Waibel	Waibel-Honda
19	Kris Galatowicz	Honda
20	Domenico Brigaglia	Gazzaniga
21	Claudio Macciotta	Honda
22	Koji Takada	Fukuda-Honda
23	Hubert Abold	Honda
24	Jean-Claude Selini	Honda
25	Thierry Feuz	Rieju
26	Stefano Bianchi	Cardati	+1 ronde

Coureur	Merk	Oorzaak
Lucio Pietroniro	Honda	Ontsteking
Gerhard Waibel	Honda
Javier Debón	Arbizu-Casal
Robin Appleyard	Honda
Andrea Brasini	MBA[7]
Stefan Dörflinger	Marlboro-Honda	Val[8]
Mike Leitner	LCR-Rotax
Corrado Catalano	Aprilia-Rotax	Val
Ian McConnachie	Cagiva

Coureur	Merk	Oorzaak
Fausto Gresini	Pileri-AGV-Garelli	Blessure[9]

Coureur	Merk
Andrés Sánchez	Rotax
Serge Julin	Rotax
Paul Bordes	Honda
Taru Rinne	Honda
Robin Milton	Rotax
Jos van Dongen	Honda
Christian Le Badezet	Honda
Bady Hassaine	Honda
Jörg Seel	Seel
Marco Cipriani	Honda
Manuel Hernández	Honda
Juan Ramon Bolart	JJ Cobas-Rotax
Bert Smit	Honda
Dario Marchetti	Rotax
Karl Dauer	Hummel
Serafino Foti	Mondial

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	40
2	Gastone Grassetti	Honda	24
3	Adi Stadler	Honda	19
4	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	18
5	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	17
	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi
7	Hisashi Unemoto	Fukuda-Honda	16
8	Ezio Gianola	Honda	15
9	Fausto Gresini	Pileri-AGV-Garelli	13
	Pier Paolo Bianchi	Cagiva

In de 125cc-training waren de verschillen al groot, maar in de 80cc-klasse was het nog veel erger. Jorge Martínez was bijna twee seconden sneller dan Stefan Dörflinger, die op zijn beurt bijna drie seconden sneller was dan Àlex Crivillé. Reiner Koster reed naar de tiende startplaats maar was ruim acht seconden langzamer dan Martínez.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	2"12'00
2.	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	2"13'81
3.	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi	2"16'75
4.	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	2"17'14
5.	Bogdan Nikolov	Krauser	2"18'21
6.	Giuseppe Ascareggi	BBFT	2"19'75
7.	Herri Torrontegui	Autisa	2"19'91
8.	Jörg Seel	Seel	2"20'44
9.	Károly Juhász	Krauser	2"20'57
10.	Reiner Koster	LCR-Casal	2"20'81

Net als een dag eerder in de 125cc-race deed Jorge Martínez er alles aan om de 80cc-race spannend te laten lijken. Nadat Károly Juhász de kopstart had, verzamelde Martínez zijn team (Manuel Herreros en Àlex Crivillé) om zich heen om de achtervolging in te zetten. Zo leek het erop dat de Derbi ploeg volledig op het podium zou komen, want Stefan Dörflinger had zijn start verknoeid. Na tien ronden sloot Dörflinger echter aan en dat was het moment voor Martínez om geen risico's meer te nemen en er vandoor te gaan. Dörflinger had tijdens zijn inhaalrace de snelste ronde gereden, maar Martínez verbeterde die weer en won met ruim vijf seconden voorsprong.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	31"49'85	20
2	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	31"55'20	17
3	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	31"58'29	15
4	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi		13
5	Károly Juhász	Krauser		11
6	Bogdan Nikolov	Krauser		10
7	Peter Öttl	Pichler-Krauser		9
8	Giuseppe Ascareggi	BBFT		8
9	Reiner Koster	LCR-Casal		7
10	René Dünki	Krauser		6
11	Jos van Dongen	Rekro-Casal		5
12	Jörg Seel	Seel		4
13	Gabriele Gnani	Gnani		3
14	Bert Smit	Casal		2
15	Serge Julin	Casal		1
16	Mathias Ehinger	Krauser
17	Paul Bordes	Rieju
18	Rudolf Kunz	Rieju
19	Lionel Robert	Krauser
20	Hans Koopman	Ziegler
21	Stefan Brägger	Casal
22	Ralf Hobl	Krauser	+1 ronde
23	Salvatore Milano	Krauser	+1 ronde
24	Kees Besseling	CJB	+1 ronde
25	Philippe Desmet	Autisa	+1 ronde
26	Stuart Edwards	Casal	+1 ronde
27	Alojz Pavlič	Seel	+1 ronde
28	Chris Baert	Casal	+1 ronde

Coureur	Merk	Oorzaak
Adrie Nijenhuis	Timmer-Samson-Casal	Val[10]
Günter Schirnhofer	Krauser
Heinz Paschen	Kiefer
Herri Torrontegui	Autisa
Javier Arumi	Krauser
Jacques Bernard	Fantic
Jaime Mariano	JJ Cobas-Rotax
Roberto Sassone	BF

Coureur	Merk
Mario Scalinci	UFO
Thomas Engl	Krauser
Francesco Fantini	BBFT
Ian McConnachie	Autisa
Dennis Batchelor	Krauser
Vincenzo Saffiotti	UFO
Sandro Paris	UFO
Otto Machinek	Om-Spezial
Joaquin Gali	Krauser
Giuliano Tabanelli	UFO

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	57
2	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	50
3	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	45
4	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi	43
5	Peter Öttl	Pichler-Krauser	31
6	Károly Juhász	Krauser	27
7	Bogdan Nikolov	Krauser	26
8	Giuseppe Ascareggi	BBFT	18
9	Jos van Dongen	Rekro-Casal	16
10	Gabriele Gnani	Gnani	12

Zowel HRC als Yamaha hadden in de weken voor de Grand Prix getraind op het circuit van Rijeka. De fabrieks-Honda's waren zelfs eerst naar Japan geweest om wijzigingen aan de remmen door te voeren, de positie van het motorblok te wijzigen en een andere swingarm te monteren. Ze kwamen naar Italië met een duidelijk beter frame, volgens geruchten dat uit 1987. John Kocinksy testte in Rijeka zijn nieuwe Yamaha YZR 250 met een carbonfiber frame, die hij ook in deze race gebruikte.

Voor het eerst sinds het seizoen 1983 werd het circuit goed genoeg bevonden voor een Grand Prix, maar qua veiligheid hield het niet over. De vangrails stonden te dicht op de baan, er waren niet genoeg strobalen, het asfalt was van wisselende kwaliteit (oud en nieuw asfalt) en er lag nog veel rubber van de drie weken eerder gereden Formule 1-race, wat vooral in de natte trainingsdagen een probleem was. Tijdens de trainingen vielen Kees Besseling, Paolo Casoli, Pierfrancesco Chili, Àlex Crivillé, Jos van Dongen, Stefan Dörflinger, Ron Haslam, Eddie Lawson, Niall Mackenzie, Ian McConnachie, Peter Öttl, Didier de Radiguès (2x), Jean-Philippe Ruggia, Dominique Sarron en Hisashi Unemoto.

Bruno Casanova was het seizoen begonnen met het "oude" Rotax-blok, een paralleltwin, maar werd nu volwaardig fabrieksrijder voor Aprilia met de nieuwe Rotax-V-twin.

Wayne Gardner had zich bij de wedstrijdarts gemeld met een wat gezwollen voet na een trainingsongeval in Rijeka, waarvoor een extra verstevigde laars was gemaakt. Als de dokter had geweten wat er werkelijk aan de hand was had hij waarschijnlijk geen toestemming gegeven om te starten. Dr. Costa had al eerder vijf botbreuken in Gardner's voet geconstateerd, maar begeleidde hem het hele weekend. Ook had Gardner zich ervan verzekerd dat er geen blijvende schade aan zijn voet zou optreden. Claudio Costa's nieuwe Clinica mobile werd in Imola geopend. Aanvankelijk was de mobiele kliniek opgezet met geld van helmenfabrikant AGV, maar nu had Costa een derde hypotheek op zijn huis moeten nemen om de zaak te bekostigen. Wayne Gardner bracht in elk geval zijn prijzengeld van omgerekend ongeveer 7.500 Euro na de race naar de kliniek.

Achteraf bleken er een flink aantal coureurs voor kortere of langere tijd te zijn uitgeschakeld door hun opgelopen blessures. Dat gold voor Loris Reggiani, Raymond Roche, Fausto Gresini en Tadahiko Taira.