Ƃ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ƃ |
---|---|
Minuskuła | ƃ |
Podstawowe pismo | |
Podstawowy alfabet | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ƃ (minuskuła: ƃ) – litera alfabetu łacińskiego. Z wyglądu jest podobna do występującej w cyrylicy Б б. Bardzo podobny symbol jest używany czasem także do zapisu wielkich postaci Ɓ ɓ, na przykład w języku shona.
Symbol był używany w alfabecie zhuang od 1957 do 1986 roku, później został zastąpiony przez dwuznak mb.
W tekście odwróconym, mała forma litery jest często używana jako zamiennik odwróconego g. Powodem jest powszechniejsza dostępność w czcionkach (chociażby Verdana Ref i Georgia) niż innych zamienników, jak właściwe odwrócone g w Unicode, czy B z haczykiem.
W Unikodzie po raz pierwszy pojawił się w wersji 1.1.0 w czerwcu 1993 roku[1], jako litera „B” z górną belką.
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | Ƃ | ƃ | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Latin capital letter B with topbar | Latin small letter B with topbar | ||
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 386 | U+0182 | 387 | U+0183 |
UTF-8 | 198 130 | c6 82 | 198 131 | c6 83 |
Odwołania znakowe SGML | Ƃ | Ƃ | ƃ | ƃ |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Unicode Character 'LATIN CAPITAL LETTER B WITH TOPBAR’ (U+0182). [dostęp 2012-05-24].