Ƃ – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ƃ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ƃ

Minuskuła

ƃ

Podstawowe pismo

łacinka

Podstawowy alfabet

zhuang

Pochodzenie
Oparty na grafemie

B

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ƃ (minuskuła: ƃ) – litera alfabetu łacińskiego. Z wyglądu jest podobna do występującej w cyrylicy Б б. Bardzo podobny symbol jest używany czasem także do zapisu wielkich postaci Ɓ ɓ, na przykład w języku shona.

Symbol był używany w alfabecie zhuang od 1957 do 1986 roku, później został zastąpiony przez dwuznak mb.

W tekście odwróconym, mała forma litery jest często używana jako zamiennik odwróconego g. Powodem jest powszechniejsza dostępność w czcionkach (chociażby Verdana Ref i Georgia) niż innych zamienników, jak właściwe odwrócone g w Unicode, czy B z haczykiem.

W Unikodzie po raz pierwszy pojawił się w wersji 1.1.0 w czerwcu 1993 roku[1], jako litera „B” z górną belką.

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
ZnakƂƃ
Nazwa w UnikodzieLatin capital letter B with topbarLatin small letter B with topbar
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowodziesiętnieszesnastkowo
Unicode386U+0182387U+0183
UTF-8198 130c6 82198 131c6 83
Odwołania znakowe SGMLƂƂƃƃ

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]