Đ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Đ |
---|---|
Minuskuła | đ |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Đ, đ – litera używana w ortografiach:
- wszystkich czterech odmian języka serbsko-chorwackiego (przy zapisie alfabetu łacińskiego) na oddanie dźwięku zapisywanego w polskiej ortografii jako dź (odpowiednik cyrylicznego ђ);
- lapońskiej;
- wietnamskiej.
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | Đ | đ | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | latin capital letter d with stroke | latin small letter d with stroke | ||
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 272 | U+0110 | 273 | U+0111 |
UTF-8 | 196 144 | c4 90 | 196 145 | c4 91 |
Odwołania znakowe SGML | Đ | Đ | đ | đ |
Odwołania znakowe SGML | Đ | đ |