Уь – Wikipedia, wolna encyklopedia

Уь
Уь уь
Informacje podstawowe
Majuskuła

Уь

Minuskuła

уь

Podstawowe pismo

cyrylica

Podstawowy alfabet

alfabet agulski, czeczeński, kumycki, lezgiński, nogajski, rutulski, tacki

Pochodzenie
Dwuznak liter

У i ь

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Уь, уьdwuznak cyrylicy.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

W języku nogajskim i kumyckim dźwięk dwuznaku oznacza [ɱ], czyli spółgłoskę nosowo wargowo-zębową[1][2].

W języku agulskim, czeczeńskim, lezgińskim, rutulskim i tackim dźwięk dwuznaku oznacza [y], czyli samogłoskę przymkniętą przednią zaokrągloną[3][4][5][6][7].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Forma Wygląd Części składowe
majuskuła Уь U+0423

У

U+044C

Ь

minuskuła уь U+0443

у

U+044C

ь

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nogai (Ногай тили / Noğay tili). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
  2. Kumyk (Къумукъ тил / Qumuq til). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
  3. Aghul (Агъул чӀал). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
  4. Chechen (Нохчийн мотт / Noxchiin mott). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
  5. Lezgi (лезги / лезги чӀал). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
  6. Rutul (мыхӏабишды). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
  7. Tat (зугьун тати / zuhun tati). Omniglot. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • уь w serwisie Scriptsource.org