Ө – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ө
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ө

Minuskuła

ө

Podstawowe pismo

cyrylica

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Dwie litery Ө i jedna litera Ф w baszkirskiej nazwie miasta na budynku lotniska w Ufie

Ө – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana m.in. w językach: azerskim, kazachskim i jakuckim[1]. Nie należy mylić jej z podobnie wyglądającą grecką literą Θ oraz cyrylicką Ѳ.

W zależności od języka oznacza dźwięk [œ], [o] lub [ɞ].

Wykorzystanie

[edytuj | edytuj kod]
Alfabet Lp. MAF
azerski 20 [œ]
baszkirski 21 [œ] [2]
buriacki 17 [ɞː] [3]
kazachski 21 [œ] [1]
kałmucki 21 [œ] [4]
karakałpacki 21 [œ] [5]
ketyjski 20 [o]
kirgiski 18 [œ] [6]
mongolski 17 [ɞ] [7]
tatarski 20 [œ]
tofa 22 [œ] [8]
tuwiński 18 [œ] [9]
turkmeński 19 [œ] [10]
ewenkijski 18 [o]
jakucki 21 [œ]

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
ZnakӨө
Nazwa w UnikodzieCYRILLIC CAPITAL LETTER BARRED O[11]CYRILLIC SMALL LETTER BARRED O[12]
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowodziesiętnieszesnastkowo
Unicode1256U+04E81257U+04E9
UTF-8211 168d3 a8211 169d3 a9
Odwołania znakowe SGMLӨӨөө

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b O pieriewodie kazachskoj pisʹmiennosti s łatinizirowannogo na nowyj ałfawit na osnowie russkogo. W: Sbornik zakonow Kazachskoj SSR i ukazow Priezidiuma Wierchownogo Sowieta Kazachskoj SSR, 1938–1981. T. 1.
  2. Z. G. Uraksin: Ałfawit. Baszkirskaja encykłopiedija. [dostęp 2018-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. (ros.).
  3. G. C. Bielgajew: Ałfawit i osnowy prawopisanija buriat-mongolskogo jazyka. Ułan-Ude: Buriat-mongolskoje gos. izd-wo, 1939, s. 2–6.
  4. C. D. Nominchanow: Oczerk istorii kałmyckoj pisʹmiennosti. Moskwa: Nauka, 1976, s. 140.
  5. Ob usowierszenstwowanii i unifikacyi ałfawita karakałpakskogo jazyka. W: D. S. Nasyrow: Woprosy sowierszenstwowanija ałfawitow tiurkskich jazykow SSSR. Moskwa: Nauka, 1972, s. 75–77.
  6. Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR. W: S. Kudajbiergienow: Orfografija kirgizskogo jazyka. Nauka, 1973, s. 140–144.
  7. Svantesson, Jan-Olof, Anna Tsendina, Anastasia Karlsson, Vivan Franzén: The Phonology of Mongolian. New York: Oxford University Press, 2005, s. 30–40.
  8. Rassadin: Słowarʹ tofałarsko-russkij i russko-tofałarskij. Sankt Petersburg: Drofa.
  9. D. A. Mongusz. Orfografija tuwinskogo jazyka. „Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR”, s. 192–194. Nauka. (ros.). 
  10. Jazyki narodow Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw. T. 3. Moskwa: Nauka, 2005, s. 138. ISBN 5-02-011237-2.
  11. Cyrillic Capital Letter Barred O. symbl.cc. [dostęp 2018-08-21].
  12. Cyrillic Small Letter Barred O. symbl.cc. [dostęp 2018-08-21].