Ө – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ө |
---|---|
Minuskuła | ө |
Podstawowe pismo | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ө – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana m.in. w językach: azerskim, kazachskim i jakuckim[1]. Nie należy mylić jej z podobnie wyglądającą grecką literą Θ oraz cyrylicką Ѳ.
W zależności od języka oznacza dźwięk [œ], [o] lub [ɞ].
Wykorzystanie
[edytuj | edytuj kod]Alfabet | Lp. | MAF | |
---|---|---|---|
azerski | 20 | [œ] | |
baszkirski | 21 | [œ] | [2] |
buriacki | 17 | [ɞː] | [3] |
kazachski | 21 | [œ] | [1] |
kałmucki | 21 | [œ] | [4] |
karakałpacki | 21 | [œ] | [5] |
ketyjski | 20 | [o] | |
kirgiski | 18 | [œ] | [6] |
mongolski | 17 | [ɞ] | [7] |
tatarski | 20 | [œ] | |
tofa | 22 | [œ] | [8] |
tuwiński | 18 | [œ] | [9] |
turkmeński | 19 | [œ] | [10] |
ewenkijski | 18 | [o] | |
jakucki | 21 | [œ] |
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | Ө | ө | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | CYRILLIC CAPITAL LETTER BARRED O[11] | CYRILLIC SMALL LETTER BARRED O[12] | ||
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1256 | U+04E8 | 1257 | U+04E9 |
UTF-8 | 211 168 | d3 a8 | 211 169 | d3 a9 |
Odwołania znakowe SGML | Ө | Ө | ө | ө |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b O pieriewodie kazachskoj pisʹmiennosti s łatinizirowannogo na nowyj ałfawit na osnowie russkogo. W: Sbornik zakonow Kazachskoj SSR i ukazow Priezidiuma Wierchownogo Sowieta Kazachskoj SSR, 1938–1981. T. 1.
- ↑ Z. G. Uraksin: Ałfawit. Baszkirskaja encykłopiedija. [dostęp 2018-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. (ros.).
- ↑ G. C. Bielgajew: Ałfawit i osnowy prawopisanija buriat-mongolskogo jazyka. Ułan-Ude: Buriat-mongolskoje gos. izd-wo, 1939, s. 2–6.
- ↑ C. D. Nominchanow: Oczerk istorii kałmyckoj pisʹmiennosti. Moskwa: Nauka, 1976, s. 140.
- ↑ Ob usowierszenstwowanii i unifikacyi ałfawita karakałpakskogo jazyka. W: D. S. Nasyrow: Woprosy sowierszenstwowanija ałfawitow tiurkskich jazykow SSSR. Moskwa: Nauka, 1972, s. 75–77.
- ↑ Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR. W: S. Kudajbiergienow: Orfografija kirgizskogo jazyka. Nauka, 1973, s. 140–144.
- ↑ Svantesson, Jan-Olof, Anna Tsendina, Anastasia Karlsson, Vivan Franzén: The Phonology of Mongolian. New York: Oxford University Press, 2005, s. 30–40.
- ↑ Rassadin: Słowarʹ tofałarsko-russkij i russko-tofałarskij. Sankt Petersburg: Drofa.
- ↑ D. A. Mongusz. Orfografija tuwinskogo jazyka. „Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR”, s. 192–194. Nauka. (ros.).
- ↑ Jazyki narodow Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw. T. 3. Moskwa: Nauka, 2005, s. 138. ISBN 5-02-011237-2.
- ↑ Cyrillic Capital Letter Barred O. symbl.cc. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ Cyrillic Small Letter Barred O. symbl.cc. [dostęp 2018-08-21].