Г – Wikipedia, wolna encyklopedia

Г

Informacje podstawowe
Majuskuła	Г
Minuskuła	г
Podstawowe pismo	cyrylica
Pochodzenie
Oparty na grafemie	Γ γ
Multimedia w Wikimedia Commons
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Г, Гг (ge) – czwarta litera podstawowej cyrylicy. Pochodzi od greckiej litery Γ. Reprezentuje dźwięk /g/ lub /h/.

Litera Г oznacza spółgłoskę:

• [g] – w językach serbskim, bułgarskim, macedońskim;
• [g], ale również w pewnych połączeniach [v] i w nielicznych wyjątkach [x] – w standardowym języku rosyjskim;
• [ɦ] – w językach białoruskim i ukraińskim, a także w południowych dialektach języka rosyjskiego (w tym w północno-wschodniej Ukrainie).

Dźwięk [g] w języku ukraińskim reprezentuje litera Ґ.

Literę Г zarówno w języku polskim, jak i w oficjalnych systemach transkrypcji oddaje się przez g w przypadku języków bułgarskiego, serbskiego, macedońskiego i rosyjskiego oraz przez h w przypadku języków ukraińskiego i białoruskiego.

Informacje podstawowe
Podstawowe pismo	cyrylica
Pochodzenie
Oparty na grafemie	Г
Multimedia w Wikimedia Commons
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

– litera rozszerzonej cyrylicy. Została stworzona przez M. Kułajewa i umieszczona w projekcie alfabetu jego autorstwa, mającego służyć do zapisu języka baszkirskiego^[3]. Jej odpowiednikiem w piśmie arabskim była litera ع‬, w projekcie alfabetu łacińskiego z 1924 r. litera Ĝ^[4], w alfabecie łacińskim z lat 1930–1940 litera Ƣ. Współcześnie wykorzystuje się natomiast literę Ғ.

Według stanu z 2019 r. litera nie miała reprezentacji w Unikodzie.

• Γ
• G
• Ѓ
• Ґ
• Ғ