32. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

32. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 12-23 lutego 1982 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 21 filmów pochodzących z 17 różnych krajów.

Jury pod przewodnictwem amerykańskiej aktorki Joan Fontaine przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, niemieckiemu filmowi Tęsknota Veroniki Voss w reżyserii Rainera Wernera Fassbindera. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano polskiemu filmowi Dreszcze w reżyserii Wojciecha Marczewskiego[1].

Przebieg festiwalu

[edytuj | edytuj kod]

Zeszłoroczny konflikt dyrektora festiwalu Moritza de Hadelna z niemieckimi filmowcami odszedł niemal w zapomnienie po tym, jak w programie imprezy znalazło się miejsce dla prawie 90 niemieckich filmów, z których 5 startowało w konkursie głównym. Złoty Niedźwiedź dla Rainera Wernera Fassbindera sprawił, że docenione zostało i niemieckie kino, i sam wybitny reżyser, którego wcześniej pomijano w werdyktach jury przy okazji filmów Opowieść o Effi Briest (1974) i Małżeństwo Marii Braun (1978)[2].

De Hadeln nie całkowicie uniknął jednak krytyki, gdyż okazało się, że odrzucił propozycję zaprezentowania na festiwalu amerykańskiego filmu Na drugą stronę w reżyserii Delberta Manna. Obraz ten, opowiadający prawdziwą historię ucieczki balonem z Niemiec Wschodnich w 1979, był przedmiotem ostrego sporu pomiędzy NRD a RFN. Gdy de Hadeln film odrzucił, powołując się na względy artystyczne i polityczne, wzbudził tym oburzenie w konserwatywnie nastawionej prasie zachodnioniemieckiej, oskarżającej go o "tchórzostwo wobec wroga". Ostatecznie film pokazano poza festiwalem i to w czasie ceremonii otwarcia Berlinale, ale oceniono go surowo jako tandetną propagandę[2].

W programie festiwalu pojawiła się nowa sekcja, założona przez Manfreda Salzgebera i Wielanda Specka, koncentrująca się zarówno na walorach społecznych, jak i estetycznych prezentowanych filmów (w 1986 uzyska ona ostatecznie nazwę Panorama)[3]. W tegorocznej edycji nacisk położono na kino azjatyckie (Korea Południowa, Hongkong, Chiny). Pokazano m.in. film Mandala Koreańczyka Im Kwon-taeka[2].

Pierwszego w historii festiwalu Honorowego Złotego Niedźwiedzia za całokształt twórczości odebrał amerykański aktor James Stewart. Był on jedną z wielu gwiazd obecnych na Berlinale. Inną była przewodnicząca jury Joan Fontaine, która zagrała w Rebece (1940) Alfreda Hitchcocka, filmie otwierającym festiwal berliński w 1951. Poza Stewartem i Fontaine na festiwalu obecni byli również m.in. Lino Ventura, Jeanne Moreau, Claudia Cardinale, Franco Nero, Sally Field, Michel Piccoli i Ingrid Thulin[3].

W ramach festiwalu odbyła się retrospektywa pt. Insurrection of Emotions, poświęcona twórczości niemieckiego reżysera Curtisa Bernhardta[4], który - po dojściu Hitlera do władzy - udał się na emigrację i kontynuował swoją karierę w Hollywood. Zaprezentowano także retrospektywę filmów dla dzieci powstałych w wytwórni DEFA w NRD, która stanowiła część sekcji Kinderfilmfest.

Członkowie jury

[edytuj | edytuj kod]
Przewodnicząca jury konkursu głównego Joan Fontaine.

Konkurs główny

[edytuj | edytuj kod]

Selekcja oficjalna

[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny

[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[6]:

Tytuł polski Tytuł oryginalny Reżyseria Kraj produkcji
Bez złych intencji Absence of Malice Sydney Pollack  Stany Zjednoczone
L’amour des femmes L’amour des femmes Michel Soutter  Szwajcaria
Beyroutou el lika شرم يكا
Beyroutou el lika
Borhane Alaouié  Liban
Roczne poręczenie Bürgschaft für ein Jahr Herrmann Zschoche  NRD
Dreszcze Dreszcze Wojciech Marczewski  Polska
Eine deutsche Revolution Eine deutsche Revolution Helmut Herbst  RFN
Prostoduszny morderca Den enfaldige mördaren Hans Alfredson  Szwecja
Dziwna sprawa Une étrange affaire Pierre Granier-Deferre  Francja
Dziewczyna o rudych włosach Het meisje met het rode haar Ben Verbong  Holandia
The Killing of Angel Street The Killing of Angel Street Donald Crombie  Australia
Kraftprobe Kraftprobe Heidi Genée  RFN
Markiz Grillo Il marchese del Grillo Mario Monicelli  Włochy
Mężczyźni Мужики!
Mużyki!
Iskra Babicz  ZSRR
Morderstwo z premedytacją 日本の熱い日々 謀殺・下山事件
Nihon no atsui hibi bôsatsu: Shimoyama jiken
Kei Kumai  Japonia
Requiem Requiem Zoltán Fábri  Węgry
Romanze mit Amelie Romanze mit Amelie Ulrich Thein  NRD
Farewell to the Land さらば愛しき大地
Saraba itoshiki daichi
Mitsuo Yanagimachi  Japonia
Tęsknota Veroniki Voss Die Sehnsucht der Veronika Voss Rainer Werner Fassbinder  RFN
Repeat Dive צלילה חוזרת
Tzlila Chozeret
Shimon Dotan  Izrael
Zajęcie nie dla kobiety An Unsuitable Job for a Woman Chris Petit  Wielka Brytania
Xiang qing 乡情
Xiang qing
Hu Bingliu i Wang Jin  Chiny

Pokazy pozakonkursowe

[edytuj | edytuj kod]

Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:

Tytuł polski Tytuł oryginalny Reżyseria Kraj produkcji
Motyl Butterfly Matt Cimber  Stany Zjednoczone
Czystka Coup de torchon Bertrand Tavernier  Francja
Słodkie godziny Dulces horas Carlos Saura  Hiszpania
Feine Gesellschaft - beschränkte Haftung Feine Gesellschaft - beschränkte Haftung Ottokar Runze  RFN
Großstadtzigeuner Großstadtzigeuner Irmgard von zur Mühlen  RFN
Liebeskonzil Liebeskonzil Werner Schroeter  RFN
Tysiąc miliardów dolarów Mille milliards de dollars Henri Verneuil  Francja
W końcu czyje to życie? Whose Life Is It Anyway? John Badham  Stany Zjednoczone

Laureaci nagród

[edytuj | edytuj kod]

Konkurs główny

[edytuj | edytuj kod]
Złoty Niedźwiedź
Srebrny Niedźwiedź − Nagroda Specjalna Jury
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszej aktorki
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora
Srebrny Niedźwiedź za wybitne osiągnięcie artystyczne
Wyróżnienie honorowe

Konkurs filmów krótkometrażowych

[edytuj | edytuj kod]
Złoty Niedźwiedź dla najlepszego filmu krótkometrażowego

Pozostałe nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda FIPRESCI
Honorowy Złoty Niedźwiedź za całokształt twórczości

Polonica

[edytuj | edytuj kod]

W konkursie głównym kinematografię polską reprezentował film Dreszcze w reżyserii Wojciecha Marczewskiego. Ten przenikliwy portret czasów stalinizmu cieszył się dużym uznaniem i ostatecznie zdobył cztery nagrody: Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury (drugą nagrodę konkursu głównego), Nagrodę FIPRESCI (przyznawaną przez krytyków filmowych), Nagrodę CICAE (przyznawaną przez Międzynarodowe Zrzeszenie Kin Artystycznych) oraz Nagrodę Interfilm - Wyróżnienie Specjalne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prizes & Honours 1982. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
  2. a b c 32nd Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-13]. (ang.).
  3. a b Panorama: History. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
  4. Retrospective. Deutsche Kinemathek. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
  5. Juries 1982. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
  6. Programme 1982. Berlinale. [dostęp 2018-10-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]