37 Pułk Piechoty (austro-węgierski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

37 pułk piechoty
Infanterieregiment Nr. 37
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1741

Rozformowanie

1918

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Szef pułku książę Iwan Paskiewicz
Szef pułku arcyksiążę Józef

Węgierski Pułk Piechoty Nr 37 (niem. Ungarisches Infanterieregiment Nr. 37) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1741 roku.

Okręg uzupełnień – Oradea (niem. Großwardein) na terytorium 7 Korpusu. W swojej historii nosił między innymi następujące imię:

  • książę warszawski i hrabia erywański, generał marszałek polny Iwan Paskiewicz (1850 – †1 II 1856),
  • arcyksiążę, generał kawalerii Joseph Karl Ludwig von Österreich (1856 – †13 VI 1905).

Kolory pułkowe: szkarłatny (scharlachrot), guziki złote. Skład narodowościowy w 1914 roku 48% – Węgrzy, 49% – Rumunii[1].

W 1873 sztab pułku stacjonował w Budzie (niem. Oden), natomiast komenda uzupełnień i batalion zapasowy w Oradei.

W latach 1903–1909 pułk stacjonował w Oradei.

W latach 1910–1914 pułk stacjonował w Wiedniu z wyjątkiem 2. batalionu, który pozostał w Oradei. Pułk wchodził w skład 98 Brygady Piechoty należącej do 49 Dywizji Piechoty.

W końcu 1914 i na początku 1915 pułk walczył z Rosjanami w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 23 w Jaśle, 24 w Jaśle i 6 w Krempnej.

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]