35 Pułk Piechoty Obrony Krajowej – Wikipedia, wolna encyklopedia

35 Pułk Piechoty Obrony Krajowej
35 Landwehrinfanterieregiment Złoczów
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1898

Rozformowanie

1918

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Strzelców Nr 35

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Złoczów

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

piechota

Koszary piechoty w Złoczowie

35 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Złoczówpułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

35 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Złoczów został utworzony 1 października 1898 roku w Złoczowie z 3 i 4 batalionu 19 Pułku Piechoty OK. Trzeci batalion został sformowany od podstaw. Okręg uzupełnień – Złoczów, Tarnopol[1].

Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem „35”. W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 68% – Rusini, 25% – Polacy[2].

W latach 1903–1914 komenda pułku oraz I, II i III bataliony stacjonowały w Złoczowie[1].

W 1914 roku pułk wchodził w skład 85 Brygady Piechoty OK należącej do 43 Dywizji Piechoty OK w Czerniowcach[3].

11 kwietnia 1917 roku przemianowany na Pułk Strzelców Nr 35 (niem. 35 Schützenregiment Nr 35).

Żołnierze

[edytuj | edytuj kod]
Komendanci pułku
  • płk Maximilian Weczerek (1903–1905)
  • płk Wilhelm Wesselý (1906–1909)
  • płk Wladimir Janiczek (1910)
  • płk Ludwig von Rössler (1911–1912 → komendant 68 Brygady Piechoty OK)
  • płk Alfred Regenermel (1913–1914)
Oficerowie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]