Anna Angelina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anna Angelina, gr.: Αννα Αγγελίνα, Anna Angelina (ur. ok. 1176, zm. 1212) – była córką cesarza bizantyńskiego Aleksego III Angelosa i Eufrozyny Dukainy Kamateriny, w latach 1205-1212 cesarzową nicejską.

Anna wyszła po raz pierwszy za mąż za sebastokratora Izaaka Komnena krewnego cesarza Manuela I Komnena. Z tego małżeństwa urodziła się córka Teodora Angelina. Wkrótce po wstąpieniu na tron ojca Anny, w 1195 roku, Izaak Komnen poniósł klęskę w bitwie z dążącymi do uniezależnienia się od Bizancjum Bułgarami, w pobliżu twierdzy Seres. Dostał się do niewoli i wkrótce potem zmarł.

Na początku 1200 roku Aleksy III wyprawił podwójne wesele, wydając za mąż swoje dwie córki: Irenę za Aleksego Paleologa i Annę za Teodora Laskarysa. Po zdobyciu Konstantynopola przez krzyżowców w 1204 roku Teodor wraz z Anną i najbliższymi współpracownikami przeniósł się do Azji Mniejszej, gdzie w krótkim czasie zaczęły się wokół nich skupiać siły dążące do odbudowania cesarstwa bizantyńskiego. Teodor przyjął tytuł despotesa, w 1205 roku został proklamowany cesarzem, koronacji pary cesarskiej dokonał na wiosnę 1208 roku w Nicei patriarcha Michał Autoreianos.

Izaakowi Komnenowi Anna urodziła córkę:

• Teodorę Angelinę.

Z Teodorem Laskarysem miała dwóch synów i trzy córki:

• Mikołaja Laskarysa (zm. ok. 1212)
• Jana Laskarysa (zm. ok. 1212)
• Irenę Laskarinę, która poślubiła najpierw generała Andronika Paelologa, a następnie Jana III Watatzesa,
• Marię Laskarinę, która poślubiła króla węgierskiego Belę IV,
• Eudoksję Laskarinę, zaręczoną z cesarzem łacińskim – Robertem de Courtenay.

• G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1967, s. 329, 340–342.
• K. Varzos, I genealogia ton Komninon, Thessalonica, 1984.
• O city of Byzantium: annals of Niketas Choniates tr. Harry J. Magoulias, Detroit: Wayne State University Press, 1984, s. 255–258, 280.