Carlo Odescalchi SJ (ur. 5 marca 1785 w Rzymie , zm. 17 sierpnia 1841 w Modenie ) – włoski jezuita, arcybiskup Ferrary w latach 1823–1826, prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników w latach 1828–1838, kardynał w latach 1823–1838.
Urodził się w Rzymie, w rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec Baldassare był księciem Sirmio oraz Świętego Cesarstwa Rzymskiego , a jego matką była Valeria Caterina Giustiniani.
Studiował na Węgrzech i zdobył doktoraty w prawie cywilnym i kanonicznym. 31 grudnia 1808 otrzymał święcenia . 10 marca 1823 został mianowany przez papieża Piusa VII kardynałem i arcybiskupem Ferrary. 25 maja 1823 otrzymał sakrę .
30 listopada 1838 zrzekł się godności kardynalskiej i wstąpił do zakonu jezuitów.
do 1378 Schizma Obediencja rzymska (1378-1415) Obediencja awiniońska (1378-1423)
Po Soborze w Pizie (1409) Kardynałowie kanclerze 1908-1973
Wikariusze przed 1558 Giovanni Marsicano (1106/1107) Pietro Senex (1115, 1117–1120) Corrado Demetri (1130–1137[A] ) Gregorio Centu (1160) Juliusz (1161–1164) Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177) Walter (1167–1168) Gerardo (1184–1188) Ottaviano di Paoli (1198) Pietro Gallocia (1206) Pietro Sasso (1217) Romano Bonaventura (1236) Giacomo Pecoraria (1238) Stefano Conti (1245–1251) Riccardo Annibaldi (1252) Tommaso Fusconi di Berta (1260) Giovanni Colonna (1262) Tommaso da Lentini (1264) Aldobrandino Cavalcanti (1272) Latino Malabranca Orsini (1279) Bartolomeo di Grosseto (1288) Giovanni di Iesi (1290, 1295) Salvo di Recanati (1291) Lamberto di Veglia (1296) Alemanno di Tiro e Oristano (1299) Ranuccio di Cagliari (1301) Niccolò Alberti (1302) Giovanni di Osimo (1303) Giacomo di Sutri (1303) Guittone Farnese (1307) Isnardo Tacconi (1309) Ruggero da Casole (1313) Giovanni di Nepi (1317) Andrea di Terracina (1322, 1325) Angelo Tignosi (1324, 1325) Giovanni Pagnotta (1334, 1335) Nicola Zucci (1341) Raimondo di Rieti (1343) Ponzio di Orvieto (1348, 1349) Giovanni di Orvieto (1361) Pietro Boerio (1365) Giacomo di Muti (1369) Luca Gentili Ridolfucci (1375) Stefano Palosi (1380) Gabriele Gabrieli (1383) Lorenzo Corvini (1389) Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392) Francesco Scaccani (1394, 1399) Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407) Francesco di San Martino (1411) Giacomo Isolani (1414–1418) Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424) Nicola Lazzaro di Guinigi (1427) Daniele Gari Scotti (1431) Gasparre di Diano (1431) Stefano di Volterra (1434) Genesio di Cagli (1435) Andrea di Osimo (1437) Giosuè Mormile (1441) Onofrio Francesco (1444) Roberto Cavalcanti (1447, 1448) Berardo Eroli (1449) Francesco de Lignamine (1458, 1459) Giovanni Neroni (1461, 1462) Nicola Trevisano (1479, 1487) Leonardo di Albenga (1485) Giacomo Botta (1486, 1489) Jaime Serra i Cau (1492, 1494) Pietro Gamboa (1501) Pietro Accolti (1505) Domenico Giacobazzi (1511) Andrea Giacobazzi (1520) Paolo Capizucchi (1521) Bartolomeo Guidiccioni (1539) Pomponio Cecci (1540) Filippo Archinto (1542) Ludovico Beccadelli (1554) Pietro di Lucera (1555) Virgilio Rosario (1555) Wikariusze od 1558
↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152