Daniel (Kuzniecow) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel
Siemion Kuzniecow
Biskup oriczewski
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1980
Czernaja Chołunica

Biskup oriczewski
Okres sprawowania

od 2022

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia wiacka

Śluby zakonne

20 kwietnia 2008

Diakonat

12 lipca 2001

Prezbiterat

2 sierpnia 2001

Nominacja biskupia

4 października 2012

Chirotonia biskupia

23 grudnia 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 grudnia 2012

Miejscowość

Królewiec

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Marek (Tużykow), Serafin (Mielkonian), Sergiusz (Czaszyn), Paisjusz (Kuzniecow)

Daniel, imię świeckie Siemion Olegowicz Kuzniecow (ur. 16 lutego 1980 w Czernej Chołunicy) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny robotniczej. W 2001 ukończył seminarium duchowne w Saratowie. W roku ukończenia nauki, 12 lipca, przyjął święcenia diakońskie z rąk arcybiskupa saratowskiego i wolskiego Aleksandra. Służył jako diakon w cerkwi Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” w Saratowie oraz jako asystent rektora ds. wychowawczych w seminarium w Saratowie. 2 sierpnia 2001 arcybiskup saratowski Aleksander wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w soborze Zstąpienia Ducha Świętego w Saratowie[1]. W kwietniu 2002 przeszedł do służby duszpasterskiej w eparchii wiackiej, w parafii św. Aleksandra Newskiego w Omutnińsku. W lutym 2005 został jej proboszczem, a w lipcu – dziekanem dekanatu omutnińskiego. Od kwietnia 2006 do czerwca 2009 był proboszczem parafii przy soborze Trójcy Świętej w Omutnińsku[1].

20 kwietnia 2008 złożył wieczyste śluby mnisze w Tryfonowskim Monasterze Zaśnięcia Matki Bożej w Kirowie przed jego namiestnikiem, igumenem Hiobem, przyjmując imię Daniel na cześć św. Daniela Perejasławskiego. Od czerwca 2009 do 2012 służył w katedralnym soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Kirowie (część kompleksu Monasteru Tryfonowskiego). W 2009 rozpoczął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej[1]. Od października 2009 do marca 2010 był prorektorem szkoły duchownej w Kirowie, do sierpnia 2011 był jej rektorem, a do 2012 – prorektorem ds. wychowawczych i gospodarczych. W 2010 otrzymał godność igumena[1].

4 października 2012 otrzymał nominację na biskupa urżumskiego, pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii. W związku z tym otrzymał w tym samym miesiącu godność archimandryty[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 23 grudnia 2012 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Królewcu z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, wiackiego i słobodzkiego Marka, biskupów bałtijskiego Serafina, sołniecznogorskiego Sergiusza oraz jarańskiego i łuskiego Paisjusza[2]. W 2014 został przeniesiony na katedrę biszkecką i kirgiską[3].

W 2022 r. został przeniesiony do eparchii wiackiej jako jej biskup pomocniczy z tytułem biskupa oriczewskiego[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]