Roman (Łukin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roman
Роман
Aleksiej Łukin
Алексей Лукин
Arcybiskup jakucki i leński
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

11 października 1968
Prochładnyj

Arcybiskup jakucki i leński
Okres sprawowania

od 2016

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia jakucka i leńska

Nominacja biskupia

11 czerwca 2011

Chirotonia biskupia

19 czerwca 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 czerwca 2011

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Juwenaliusz (Pojarkow), Warsonofiusz (Sudakow), Serafin (Dżodżua), Walenty (Miszczuk), Arseniusz (Jepifanow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Teofan (Aszurkow), Teognost (Guzikow), Merkuriusz (Iwanow), Longin (Korczagin), Teofilakt (Kurjanow), Sergiusz (Czaszyn)

Roman, imię świeckie Aleksiej Aleksandrowicz Łukin (ur. 11 października 1968 w Prochładnym) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Według własnych wspomnień wychował się w głęboko religijnej rodzinie. Był najstarszym z trojga dzieci; jego matka ślubowała poświęcić go służbie Kościołowi[1].

Średnie wykształcenie teologiczne uzyskał w seminarium duchownym w Stawropolu; w czasie nauki złożył wieczyste śluby mnisze przed archimandrytą Eugeniuszem (Rieszetnikowem)[1], po czym przyjął święcenia kapłańskie. Następnie ukończył Moskiewską Akademię Duchowną; po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony jako inspektor seminarium duchownego w Stawropolu, od 1999 był jego prorektorem. Z jego inicjatywy słuchacze seminarium zaangażowali się w pracę społeczną w mieście, brał również udział w opracowaniu programu autorskiego do nauczania przedmiotu Podstawy kultury prawosławnej.

W 2005 został proboszczem parafii przy soborze św. Andrzeja w Stawropolu. Wielokrotnie odbywał podróże duszpasterskie na tereny Czeczeni i Inguszetii. 6 października 2008 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go na biskupa pomocniczego eparchii stawropolskiej z tytułem biskupa michajłowskiego. W grudniu 2009 Synod, w porozumieniu z Katolikosem-Patriarchą Gruzji Eliaszem II delegował archimandrytę Romana do pracy duszpasterskiej wśród Rosjan zamieszkujących w Tbilisi. 30 maja 2011 otrzymał nominację na biskupa jakuckiego i leńskiego. Jego chirotonia miała miejsce w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla I, metropolitów krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, borżomskiego i bakuriańskiego Serafina (Gruziński Kościół Prawosławny), orenburskiego i buzułuckiego Walentego, arcybiskupów istrińskiego Arseniusza, wieriejskiego Eugeniusza, czelabińskiego Teofana, siergijewo-posadskiego Teognosta, biskupów zarajskiego Merkuriusza, saratowskiego i wolskiego Longina, piatigorskiego i czerkieskiego Teofilakta i sołniecznogorskiego Sergiusza[2].

Jako biskup jakucki zapowiedział przywrócenie w swojej eparchii języka jakuckiego do użytku liturgicznego na szeroką skalę, na wzór pierwszych misji rosyjskich w regionie[1]. Pod jego patronatem dokonany został nowy przekład Świętej Liturgii na język jakucki[3].

W 2016 otrzymał godność arcybiskupa[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]