Łukasz (Wołczkow) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łukasz
Andriej Wołczkow
Biskup birobidżański i kuldurski
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1971
Sołniecznogorsk

Biskup birobidżański i kuldurski
Okres sprawowania

od 2024

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia birobidżańska i kuldurska

Śluby zakonne

21 maja 1997

Diakonat

31 sierpnia 1997

Prezbiterat

21 grudnia 1997

Nominacja biskupia

28 grudnia 2011

Chirotonia biskupia

10 marca 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 marca 2012

Miejscowość

Siergijew Posad

Miejsce

Ławra Troicko-Siergijewska

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Tichon (Jemieljanow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Teognost (Guzikow), Teofilakt (Moisiejew), Sergiusz (Czaszyn), Sebastian (Osokin), Artemiusz (Snigur), Mikołaj (Czaszyn), Guriasz (Fiodorow)

Łukasz, imię świeckie Andriej Jewgienjewicz Wołczkow (ur. 27 kwietnia 1971 w Sołniecznogorsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Instytutu Elektrotechniki w Moskwie z dyplomem inżyniera zarządzania i informatyki systemów technicznych (1997). Od 1996 był dzwonnikiem i lektorem w cerkwi św. Mikołaja w Sołniecznogorsku. 11 maja 1997 wstąpił jako posłusznik do monasteru św. Michała Archanioła w Kozysze, zaś dziesięć dni później złożył wieczyste śluby mnisze przed jego przełożonym, hieromnichem Artemiuszem. 31 sierpnia 1997 biskup nowosybirski i berdski Sergiusz wyświęcił go na hierodiakona, zaś 21 grudnia tego samego roku – na hieromnicha. Został wówczas proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Małoirmience. W maju 1999 objął obowiązki przełożonego placówki filialnej monasteru w Kozysze z siedzibą w Krasnym Jarze, zaś w 2002 był dziekanem jego filii w Nowosybirsku.

W latach 1999–2004 w trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne w Tomsku, po czym podjął, również zaocznie, wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii duchownej. W maju 2010 przeszedł do monasteru Opieki Matki Bożej w Zawjałowie; w sierpniu tego samego roku arcybiskup nowosybirski i berdski Tichon mianował go p.o. przełożonego tejże wspólnoty, zaś w grudniu 2010 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nadał mu godność jej namiestnika. W 2011 otrzymał godność ihumena.

28 grudnia 2011 Święty Synod nominował go na biskupa iskitimskiego i czeriepanowskiego, pierwszego ordynariusza nowo powstałej eparchii. W związku z tą nominacją otrzymał w styczniu 2012 godność archimandryty. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 10 marca 2012 w cerkwi Skitu Getsemańskiego Ławry Troicko-Siergijewskiej z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, nowosybirskiego i berdskiego Tichona, arcybiskupów wieriejskiego Eugeniusza, siergijewsko-posadskiego Teognosta, biskupów dmitrowskiego Teofilakta, sołniecznogorskiego Sergiusza, karagandyjskiego i szachtyńskiego Sebastiana, pietropawłowskiego i kamczackiego Artemiusza, salechardzkiego i nowo-uriengojskiego Mikołaja oraz arseniewskiego i dalniegorskiego Guriasza[1].

W maju 2023 r. Święty Synod mianował go biskupem bronnickim, wikariuszem eparchii moskiewskiej i równocześnie ordynariuszem eparchii berdiańskiej[2], którą na tym samym posiedzeniu Synodu wyłączono z Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i podporządkowano bezpośrednio Patriarchatowi[3]. Decyzja ta zapadła, gdy Berdiańsk i cała eparchia pozostawały pod rosyjską okupacją[4] i została oprotestowana przez Ukraiński Kościół Prawosławny, który utrzymuje, że ordynariuszem eparchii pozostaje (nieobecny w Berdiańsku) arcybiskup Efrem[5].

W 2024 r. został przeniesiony na katedrę birobidżańską i kuldurską[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]