Data urodzenia 12 grudnia 2001
Klub Mosjøen IL
Debiut w PŚ 18 grudnia 2020 w Ramsau (33. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ 23 stycznia 2021 w Ljubnie
Dorobek medalowy Inne nagrody
Eirin Maria Kvandal (ur. 12 grudnia 2001 ) – norweska skoczkini narciarska . Wicemistrzyni świata juniorów w konkursie drużyn mieszanych (2020 ). Medalistka mistrzostw kraju .
W oficjalnych zawodach międzynarodowych zadebiutowała w lutym 2018 w Kanderstegu , w ramach Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 , na których zajęła 40. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie kobiecej. W marcu 2018 w Falun zadebiutowała w FIS Cupie , zajmując 11. pozycję, a we wrześniu 2018, w ramach letniej edycji cyklu , zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym , w pierwszym starcie punktując (30. miejsce)[1] .
W grudniu 2018, w wyniku pogarszającego się przez wrodzoną skoliozę stanu zdrowia, przeszła wielogodzinną operację kręgosłupa, a pierwsze treningi rozpoczęła w czerwcu 2019[2] . Do rywalizacji międzynarodowej powróciła w styczniu 2020 w Renie , po raz pierwszy plasując się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego (9. lokata). W marcu 2020 wystąpiła Mistrzostwach Świata Juniorów 2020 , gdzie była 17. indywidualnie i 5. w zespole kobiecym, zaś w drużynie mieszanej zdobyła srebrny medal[1] .
18 grudnia 2020 w Ramsau zadebiutowała w Pucharze Świata , zajmując 33. pozycję. 23 stycznia 2021 w Ljubnie po raz pierwszy wystąpiła w konkursie drużynowym w zawodach tej rangi, zajmując z norweską reprezentacją 2. miejsce. Dzień później, w swoim drugim w karierze starcie w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, odniosła zwycięstwo. W kolejnych pięciu konkursach tego cyklu także punktowała, plasując się za każdym razem w pierwszej bądź drugiej dziesiątce, a 5 lutego 2021 w Hinzenbach po raz drugi stanęła na podium, zajmując 3. pozycję. W tym czasie zgromadziła w sumie 249 punktów w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[1] . Mimo tego kilkukrotnie miała problemy z ustaniem swoich skoków, a 7 lutego 2021, podczas trzeciego konkursu w Hinzenbach, w wyniku upadku doznała poważnej kontuzji kolana, przez którą przedwcześnie zakończyła starty w sezonie 2020/2021[3] .
Kvandal jest wielokrotną medalistką mistrzostw kraju – w październiku 2020 zdobył złoty medal na skoczni dużej[4] i srebrny na skoczni normalnej[5] , a w styczniu 2021 zwyciężyła na obiekcie dużym[6] .
Starty E. M. Kvandal na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni 40. 2 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 68,5 m – 52,1 pkt 210,5 pkt Nika Križnar 5. 3 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[b] 61,5 m 70,5 m 554,4 pkt (67,1 pkt ) 178,7 pkt Słowenia 17. 5 marca 2020 Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 88,0 m 93,5 m 162,1 pkt 76,8 pkt Marita Kramer 5. 7 marca 2020 Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[c] 100,0 m 95,5 m 679,3 pkt (191,1 pkt ) 121,4 pkt Austria 2. 8 marca 2020 Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[d] 92,0 m 89,0 m 1021,7 pkt (219,7 pkt ) 1,6 pkt Austria
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni 7. 27 czerwca 2023 Zakopane [e] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 95,5 m 93,0 m 228,1 pkt 34,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger 2. 29 czerwca 2023 Zakopane [e] Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[f] 97,5 m 100,0 m 876,7 pkt (233,1 pkt ) 62,6 pkt Austria 6. 30 czerwca 2023 Zakopane [e] Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 124,5 m 127,0 m 228,9 pkt 48,5 pkt Nika Križnar
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ] Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy 1. 24 stycznia 2021 Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 244,2 pkt [8] 2. 10 marca 2024 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,5 m 125,0 m 242,2 pkt [9] 3. 12 marca 2024 Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 98,5 m 256,0 pkt [10] 4. 17 marca 2024 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 202,0 m 212,0 m 431,2 pkt [11]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[ edytuj | edytuj kod ] Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy 1. 24 stycznia 2021 Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 244,2 pkt 1. – [8] 2. 5 lutego 2021 Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 84,5 m 90,0 m 226,6 pkt 3. 10,8 pkt Nika Križnar [12] 3. 17 lutego 2023 Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,0 m 91,5 m 233,3 pkt 3. 17,7 pkt Katharina Althaus [13] 4. 3 grudnia 2023 Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,5 m 132,5 m 252,8 pkt 3. 19,6 pkt Joséphine Pagnier [14] 5. 16 grudnia 2023 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 125,0 m 136,0 m 297,0 pkt 3. 8,3 pkt Nika Prevc [15] 6. 30 grudnia 2023 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 126,5 m 132,5 m 254,5 pkt 2. 12,9 pkt Nika Prevc [16] 7. 1 stycznia 2024 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 131,5 m 127,0 m 261,6 pkt 3. [g] 10,5 pkt Eva Pinkelnig [17] 8. 13 stycznia 2024 Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 116,0 m 121,5 m 192,5 pkt 3. 3,2 pkt Eva Pinkelnig [18] 9. 9 marca 2024 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 123,0 m – 105,0 pkt 3. 4,3 pkt Silje Opseth [19] 10. 10 marca 2024 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,5 m 125,0 m 242,2 pkt 1. – [9] 11. 12 marca 2024 Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 98,5 m 256,0 pkt 1. – [10] 12. 13 marca 2024 Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,5 m 129,5 m 258,6 pkt 2. 1,6 pkt Nika Prevc [20] 13. 17 marca 2024 Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 202,0 m 212,0 m 431,2 pkt 1. – [11]
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu LGP 2024
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] stan na 15 września 2024
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
stan po zakończeniu LPK 2022
2018 punkty 30 34 1 Legenda 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodniczka nie wystartowała
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
↑ a b Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth , Eirin Maria Kvandal, Maren Lundby i Anna Odine Strøm . ↑ a b Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten , Eirin Maria Kvandal, Silje Opseth i Anna Odine Strøm . ↑ a b Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth , Eirin Maria Kvandal, Nora Midtsundstad i Karoline Skatvedt . ↑ a b Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth , Sander Vossan Eriksen , Bendik Jakobsen Heggli i Eirin Maria Kvandal. ↑ a b c Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków , jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem . ↑ Skład zespołu: Anna Odine Strøm , Robert Johansson , Eirin Maria Kvandal i Marius Lindvik ↑ Ex aequo z Jacqueline Seifriedsberger ↑ a b c Eirin Maria KVANDAL . fis-ski.com. [dostęp 2021-01-25]. (ang. ) . ↑ Martyna Grądzka: Poruszająca historia Eirin Marii Kvandal. Od operacji kręgosłupa do zwycięstwa w Pucharze Świata . skijumping.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-14]. ↑ Dominik Formela: Koniec sezonu Eirin Marii Kvandal. "Długotrwała kontuzja" . skijumping.pl, 2021-02-09. [dostęp 2021-02-14]. ↑ Dominik Formela: Lindvik i Kvandal letnimi mistrzami Norwegii . skijumping.pl, 2020-10-16. [dostęp 2021-01-24]. ↑ Dominik Formela: Tande i Opseth indywidualnymi mistrzami Norwegii . skijumping.pl, 2020-10-30. [dostęp 2021-01-24]. ↑ Dominik Formela: Ladehaug i Kvandal mistrzami Norwegii, Lundby bez medalu . skijumping.pl, 2021-01-19. [dostęp 2021-01-24]. ↑ a b KVANDAL Eirin Maria - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21] . ↑ a b Ljubno - Result . FIS Ski. [dostęp 2021-01-24]. (ang. ) . ↑ a b Oslo - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-03-10]. (ang. ) . ↑ a b Trondheim - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-03-12]. (ang. ) . ↑ a b Vikersund - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-03-17]. (ang. ) . ↑ Hinzenbach - Result . FIS Ski. [dostęp 2021-02-05]. (ang. ) . ↑ Râșnov - Result . FIS Ski. [dostęp 2023-02-17]. (ang. ) . ↑ Lillehammer - Result . FIS Ski. [dostęp 2023-12-03]. (ang. ) . ↑ Lillehammer - Result . FIS Ski. [dostęp 2023-12-16]. (ang. ) . ↑ Garmisch-Partenkirchen - Result . FIS Ski. [dostęp 2023-12-30]. (ang. ) . ↑ Oberstdorf - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-01-01]. (ang. ) . ↑ Sapporo - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-01-13]. (ang. ) . ↑ Oslo - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-03-09]. (ang. ) . ↑ Trondheim - Result . FIS Ski. [dostęp 2024-03-13]. (ang. ) . ↑ Eirin Maria KVANDAL - Athlete Information; Grand Prix Standings . [dostęp 2023-10-08]. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020 . fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang. ) . ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018 . fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang. ) . ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018 . fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang. ) . Indywidualnie skocznia średnia Indywidualnie skocznia normalna Indywidualnie skocznia duża Drużynowo Indywidualnie skocznia normalna (lato) Indywidualnie skocznia duża (lato) Zawody mieszane (lato)
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Skocznie Turnieje mężczyzn Turnieje kobiet Zwycięzcy Zwyciężczynie