Ernst Busch (oficer) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ernst Busch między 1940 a 1943 rokiem, koloryzowane | |
feldmarszałek | |
Pełne imię i nazwisko | Ernst Wilhelm Bernhard Busch |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 lipca 1885 |
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1904–1945 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Stanowiska | dowódca: |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ernst Wilhelm Bernhard Busch (ur. 6 lipca 1885 w Essen-Steele, zm. 17 lipca 1945 w Aldershot) – niemiecki wojskowy, feldmarszałek, dowódca VIII Korpusu Armijnego, 16 Armii, grup armii „Środek” i „H”, naczelny dowódca wojsk niemieckich na Północnym Zachodzie (1945). Uczestnik I i II wojny światowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Essen-Steele w Niemczech jako syn dyrektora sierocińca. Uczęszczał do szkoły kadetów. Do armii wstąpił w 1904 roku i w czasie I wojny światowej służył na froncie zachodnim. W 1918 roku odznaczony został orderem Pour le Mérite. Po wojnie pozostał w wojsku i został Inspektorem Oddziałów Transportowych. W 1930 otrzymał promocję na stopień na podpułkownika i objął dowództwo 9 Pułku Piechoty. Od 1933 pułkownik.
W kampanii wrześniowej w stopniu generała piechoty dowodził VIII Korpusem jako podkomendny generała Lista. Na froncie zachodnim w 1940 roku dowodził 16 Armią. Za tę kampanię odznaczony został Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego.
Busch wziął udział w Operacji Barbarossa, początkowo jako dowódca 16 Armii. Dowodzone przez niego oddziały zajęły Demiańsk i wzięły udział w blokadzie Leningradu. Następnie Busch zmuszony został do wycofania swoich oddziałów w wyniku ofensywy Armii Czerwonej. Zajął pozycje wzdłuż linii Staraja-Ostaszków i za obronę tej pozycji mianowany został feldmarszałkiem. W latach 1943–1944 dowodził Grupą Armii Środek, ale większość jego oddziałów została zniszczona podczas walk na Białorusi, głównie ze względu na strategiczne błędy Hitlera. W lipcu 1944 roku został odwołany i zastąpiony przez feldmarszałka Modela.
Ponownie objął komendę w marcu 1945 roku. Tym razem dowodził na froncie zachodnim. Trzon jego sił stanowiła 1 Armia Spadochronowa. Oddziały Buscha próbowały bezskutecznie powstrzymać wojska alianckie. 3 maja 1945 roku feldmarszałek Busch poddał się wojskom marszałka Montgomery’ego w okolicach Lüneburga. Busch umarł 17 lipca 1945 roku jako jeniec w obozie w Aldershot w Anglii.
Pochowany jest na niemieckim cmentarzu wojskowym w Cannock Chase[1].
Był flegmatycznym mężczyzną o grubych rysach i wielkiej wytrzymałości fizycznej. Pole bitwy nie było mu obce, (...) jego odwaga również nie budziła wątpliwości (...). Największymi wadami Buscha jako dowódcy [były] brak wyobraźni, mała giętkość umysłu i uległość wobec Hitlera w krytycznych chwilach. Jeśli chodzi o rolę czołgów w bitwie, był wręcz typowym konserwatystą[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Casualty Details: Ernst Bernhard Wilhelm Busch. Commonwealth War Graves Commission. [dostęp 2021-09-25]. (ang.).
- ↑ Steven H. Newton, Feldmarszałek Walther Model. Ulubiony dowódca Hitlera, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2007, s. 63.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Busch, Ernst Wilhelm Bernhard. (ang.).