Esmolol – Wikipedia, wolna encyklopedia

Esmolol

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 3-{4-[2-hydroksy-3-(propan-2-yloamino)propoksy]fenylo}propionian metylu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H25NO4
Masa molowa	295,37 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	81147-92-4
PubChem	59768
DrugBank	DB00187
SMILES CC(C)NCC(COC1=CC=C(C=C1)CCC(=O)OC)O
InChI InChI=1S/C16H25NO4/c1-12(2)17-10-14(18)11-21-15-7-4-13(5-8-15)6-9-16(19)20-3/h4-5,7-8,12,14,17-18H,6,9-11H2,1-3H3 InChIKey AQNDDEOPVVGCPG-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie bardzo dobrze rozpuszczalny w postaci chlorowodorku[1] logP 1,7[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-09-14] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów chlorowodorek esmololu Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS[2].
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	C07AB09
Farmakokinetyka Okres półtrwania 3,7 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 55% Metabolizm osoczowy Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania dożylnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Esmolol – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy kardioselektywnych (blokuje receptory β₁-adrenergiczne) beta-blokerów o szybkim i silnym działaniu. Nie posiada wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej oraz działania stabilizującego błony. Występuje pod nazwą handlową Brevibloc oraz Esmocard.

Jest stosowany w formie dożylnej w terapii częstoskurczów nadkomorowych oraz w nadciśnieniu złośliwym^[3].