Felix Hoffmann (ur. 14 października 1997 w Heidersbach[1]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SWV Goldlauter. Drużynowy srebrny medalista Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017, uczestnik igrzysk europejskich (2023) oraz medalista mistrzostw kraju.
W cyklu FIS Cup debiutował 21 lutego 2015 w Hinterzarten, zajmując 5. miejsce. Tydzień później w Titisee-Neustadt po raz pierwszy wystartował w Pucharze Kontynentalnym, kończąc zawody na 54. pozycji[3]. W sierpniu 2015 zdobył punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajmując 25. miejsce w Kuopio[4].
We wrześniu i październiku 2016 czterokrotnie stawał na podium zawodów FIS Cup, zajmując raz drugie oraz trzykrotnie trzecie miejsce. W grudniu wystąpił w kwalifikacjach do niemieckich zawodów Pucharu Świata, nie uzyskując awansu do konkursu głównego. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017, zdobywając srebrny medal w drużynie męskiej, a także zajmując 18. miejsce indywidualnie. W lutym 2017 zwyciężył w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Brotterode, kilka innych zawodów cyklu w sezonie 2016/2017 również zakończył w pierwszej dziesiątce[5]. W sezonie 2017/2018 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu[6].
W lipcu 2018 w Kranju zajął 3. miejsce w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego. 30 grudnia 2018 w ramach zawodów Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 41. lokatę. W sezonie 2018/2019 Pucharu Kontynentalnego pięciokrotnie zajmował miejsca na podium: był 3 razy drugi i 2 razy trzeci[7]. W sezonie 2019/2020 najwyżej w Pucharze Kontynentalnym sklasyfikowany został na 9. pozycji[8]. W sezonie 2020/2021 punkty zawodów tej rangi zdobył jedynie latem[9].
W ramach FIS Cup 2021/2022 czterokrotnie stawał na podium. W sezonie zimowym 2021/2022 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, a w Pucharze Świata raz wystąpił w konkursie głównym – w zawodach 70. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen zajął 46. pozycję[10].
7 sierpnia 2022 zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix po zajęciu 29. lokaty w Courchevel. Z kolei 1 stycznia 2023 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 28. miejsce w konkursie 71. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. W kolejnych tygodniach pięciokrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego 2022/2023, dwa razy zwyciężając. W marcu 2023 zajął 27. pozycję w zawodach indywidualnych Pucharu Świata w Lahti oraz 28. w konkursie w Planicy[11].
Wystartował na Igrzyskach Europejskich 2023, zajmując 13. miejsce na skoczni normalnej i 17. na dużej indywidualnie. W sezonie zimowym 2023/2024 występował naprzemiennie w Pucharze Kontynentalnym i Pucharze Świata. W Pucharze Kontynentalnym 2023/2024 dwukrotnie stanął na podium, zajmując 1. i 2. miejsce w styczniowych zawodach cyklu. W Pucharze Świata 2023/2024 sześć razy zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był 10 lutego 2024 w Lake Placid, na 11. pozycji[12].
Reprezentując zespół Turyngii, zdobył brązowe medale w zawodach drużynowych na Mistrzostwach Niemiec w Skokach Narciarskich 2016[13] oraz 2019[14].
Starty F. Hoffmanna na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod] Starty F. Hoffmanna na igrzyskach europejskich – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod] stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu LGP 2024
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 12 lutego | 2017 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 113,0 m | 117,5 m | 239,3 pkt |
2. | 3 marca | 2023 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-119 | HS-133 | 125,5 m | 129,0 m | 263,8 pkt |
3. | 4 marca | 2023 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-119 | HS-133 | 136,0 m | 124,5 m | 271,1 pkt |
4. | 21 stycznia | 2024 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 133,5 m | 136,0 m | 260,3 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 12 lutego | 2017 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 113,0 m | 117,5 m | 239,3 pkt | 1. | – |
2. | 8 grudnia | 2018 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 125,5 m | 130,0 m | 247,1 pkt | 2. | 9,8 pkt | Marius Lindvik |
3. | 16 grudnia | 2018 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 136,0 m | – | 118,8 pkt | 2. | 0,8 pkt | Robin Pedersen |
4. | 12 stycznia | 2019 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 137,0 m | 132,5 m | 267,4 pkt | 3. | 18,6 pkt | Clemens Aigner |
5. | 15 lutego | 2019 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 135,0 m | 134,0 m | 284,7 pkt | 2. | 1,0 pkt | Clemens Aigner |
6. | 16 marca | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 129,0 m | 127,5 m | 236,0 pkt | 3. | 25,0 pkt | Stefan Huber |
7. | 3 marca | 2023 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-119 | HS-133 | 125,5 m | 129,0 m | 263,8 pkt | 1. | – |
8. | 4 marca | 2023 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-119 | HS-133 | 136,0 m | 124,5 m | 271,1 pkt | 1. | – |
9. | 4 marca | 2023 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-119 | HS-133 | 132,5 m | 131,5 m | 270,4 pkt | 2. | 10,0 pkt | Benjamin Østvold |
10. | 12 marca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 133,5 m | 254,0 pkt | 2. | 27,6 pkt | Clemens Leitner |
11. | 12 marca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 130,5 m | 144,0 m | 257,6 pkt | 2. | 4,0 pkt | Philipp Aschenwald |
12. | 21 stycznia | 2024 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 133,5 m | 136,0 m | 260,3 pkt | 1. | – |
13. | 27 stycznia | 2024 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 139,5 m | 143,5 m | 285,8 pkt | 2. | 0,9 pkt | Daniel Huber |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 7 lipca | 2018 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | 100,0 m | 101,5 m | 262,6 pkt | 3. | 15,0 pkt | Killian Peier |
stan po zakończeniu LPK 2024
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 4 września | 2016 | Einsiedeln | Andreas Küttel-Schanze | K-105 | HS-117 | 116,5 m | 116,0 m | 268,5 pkt | 2. | 1,0 pkt | Aljaž Osterc |
2. | 18 września | 2016 | Hinterzarten | Adler-Skistadion | K-95 | HS-108 | 102,0 m | 103,0 m | 256,0 pkt | 3.[c] | 10,0 pkt | Yūken Iwasa |
3. | 1 października | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 96,0 m | 96,0 m | 253,5 pkt | 3. | 10,0 pkt | Stefan Huber |
3. | 2 października | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 100,5 m | 93,0 m | 254,0 pkt | 3. | 17,0 pkt | Paweł Wąsek |
4. | 26 stycznia | 2020 | Rastbüchl | Baptist-Kitzlinger-Schanze | K-74 | HS-78 | 76,0 m | 80,5 m | 240,3 pkt | 2. | 0,5 pkt | Stefan Rainer |
5. | 28 sierpnia | 2021 | Einsiedeln | Andreas Küttel-Schanze | K-105 | HS-117 | 115,5 m | 113,0 m | 254,2 pkt | 3. | 2,0 pkt | Thomas Diethart |
6. | 29 sierpnia | 2021 | Einsiedeln | Andreas Küttel-Schanze | K-105 | HS-117 | 105,0 m | 116,5 m | 271,7 pkt | 2. | 10,2 pkt | Clemens Aigner |
7. | 25 września | 2021 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 99,0 m | 91,5 m | 246,5 pkt | 2. | 1,6 pkt | André Fussenegger |
8. | 26 września | 2021 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 96,0 m | 252,0 pkt | 2. | 1,4 pkt | André Fussenegger |
9. | 12 lutego | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 102,0 m | 105,5 m | 287,6 pkt | 1. | – |
10. | 18 lutego | 2023 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 93,5 m | 271,6 pkt | 2. | 3,1 pkt | Maximilian Ortner |
11. | 19 lutego | 2023 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 98,0 m | 96,0 m | 263,4 pkt | 1. | – |
12. | 14 września | 2024 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 99,0 m | 87,0 m | 240,1 pkt | 3. | 4,3 pkt | Marco Wörgötter |
stan na 6 października 2024