Ford i-Max – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ford i-Max | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Czerwiec 2007 |
Okres produkcji | 2007 – 2010 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | 5-drzwiowy minivan |
Napęd | |
Długość | 4505 mm |
Szerokość | 1755 mm |
Wysokość | 1665 mm |
Rozstaw osi | 2750 mm |
Zbiornik paliwa | 60 l |
Liczba miejsc | 5-7 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze | |
Konkurencja |
Ford i-Max – samochód osobowy typu minivan klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2007 – 2010.
Historia modelu
[edytuj | edytuj kod]Po tym, jak wycofany z azjatyckich rynków w 2003 roku minivan Ixion pozostał w lokalnej produkcji na Tajwanie jako Ixion MAV, w 2007 roku tutejszy oddział Forda zdecydował się opracować następcę. Podobnie jak poprzednik, samochód powstał jako bliźniacza odmiana drugiej generacji Mazdy Premacy, w Europie znanej jako Mazda 5[1].
Stylistyka
[edytuj | edytuj kod]Ford i-Max przeszedł głębokie wizualne modyfikacje, które przejawiały się zupełnie nowym pasem przednim z chromowaną atrapą chłodnicy, a także charakterystycznymi dwuczęściowymi, poziomymi tylnymi lampami. Pozostałe elementy nadwozia i wykończenia wnętrza, wraz z jednostkami napędowymi, były zapożyczone od Mazdy[2]. Produkcja trwała do 2010 roku - był to ostatni w historii model Forda będący bezpośrednim bliźniakiem któregoś z modelów Mazdy.
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.8l MZR
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ridiculous Rebadges: The Prema-xion-max-festa Highway Star 5. [dostęp 2020-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-04)]. (ang.).
- ↑ 2008 Ford iMax (Asian Market). [dostęp 2020-02-10]. (ang.).