Ford Edge – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ford Edgesamochód osobowy typu SUV klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford od 2006 roku. Od 2023 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.

Pierwsza generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Edge I
Ilustracja
Ford Edge I przed lifitngiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Grudzień 2005

Okres produkcji

2006–2014

Miejsce produkcji

Kanada Oakville

Następca

Ford Edge II

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu D

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa automatyczna

Napęd

przedni
AWD

Długość

2006–2010:
4717 mm
2010–2014:
4679 mm

Szerokość

2006–2010:
1925 mm
2010–2014:
1930 mm

Wysokość

1702 mm

Rozstaw osi

2824 mm

Masa własna

1946 kg (FWD)
1921 kg (AWD)

Zbiornik paliwa

75 l

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln MKX

Pokrewne

Ford Fusion
Lincoln MKZ

Konkurencja

Chevrolet Equinox
Toyota Highlander

Ford Edge I - tył
Ford Edge I po liftingu
Ford Edge I - tył po liftingu
Ford Edge I Sport

Ford Edge I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2005 roku.

Po prezentacji pierwszych informacji z końcem 2005 roku, pojazd zadebiutował oficjalnie podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2006 roku. Wówczas północnoamerykański oddział Forda przedstawił nowego, średniej wielkości SUV-a opracowanego z myślą o lokalnym rynku[1].

Samochód wypełnił lukę pomiędzy modelami Escape a Explorer, charakteryzując się zaokrągloną, masywną sylwetką. Przód zdobiły charakterystyczne reflektory z wcięciami w stylu innych modeli marki, a atrapa chłodnicy zyskała chromowane poprzeczki[2].

Samochód został zbudowany na płycie podłogowej amerykańskiego modelu Fusion o nazwie CD3, dzieląc z nim wiele rozwiązań technicznych i podzespołów podwozia[3].

Deska rozdzielcza została upodobniona we wzornictwie do innych debiutujących wówczas modeli Forda w północnoamerykańskiej ofericie, wyróżniając się srebrnymi panelami. Kabina pasażerska została zoptymalizowana swoją aranżacją pod walory transportowe, oferując m.in. dzieloną składaną kanapę tylnego rzędu siedzeń, jak i płaską podłogę[4].

Lifting

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2010 roku Ford Edge I przeszedł gruntowną modernizację. Pojawił się zupełnie nowy pas przedni, z większą chromowaną atrapą chłodnicy, a także innym kształtem zderzaków i mniejszymi, bardziej podłużnymi reflektorami. Zmienił się także format tylnych lamp, z czerwonym wypełnieniem, a także wprowadzono nowe kolory malowania nadwozia[5].

Wraz z restylizacją oferta Forda Edge została wzbogacona o wariant Sport, który pod kątem wizualnym odróżnił m.in. pakiet nakładek na zderzaki i progi, większe alufelgi z niskoprofilowanymi oponami, a także ciemniejsze wkłady reflektorów. Samochód napędzał zapożyczony z modelu Mustang 3,7-litrowy silnik V6 o mocy 305 KM[6].

Wersje wyposażeniowe

[edytuj | edytuj kod]
  • S
  • SEL
  • Limited
  • Sport

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • R4 2.0l EcoBoost
  • V6 3.5l Duratec
  • V6 3.7l Duratec


Druga generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Edge II
Ilustracja
Ford Edge II przed liftingiem
Inne nazwy

Ford Endura

Producent

Ford

Zaprezentowany

Czerwiec 2014

Okres produkcji

2014–2024 (USA)
2016–2021 (Europa)
2018–2020 (Australia)

Miejsce produkcji

Kanada Oakville

Poprzednik

Ford Edge I (USA)
Ford Territory (Australia)

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu D

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna
6-biegowa automatyczna

Napęd

przedni
AWD

Długość

4779 mm

Szerokość

2184 mm

Wysokość

1692 mm

Rozstaw osi

2850 mm

Masa własna

1912–1949 kg

Zbiornik paliwa

68 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

602 l

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln MKX
Lincoln Nautilus

Pokrewne

Ford Fusion
Lincoln MKZ

Konkurencja

Hyundai Grand Santa Fe
Kia Sorento
Nissan Murano

Ford Edge - tył
Ford Edge II Vignale
Ford Edge II po liftingu
Ford Edge II – tył po liftingu
Ford Edge II ST-Line

Ford Edge II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2014 roku.

Studyjną zapowiedzią drugiej generacji Forda Edge było bliskie formy produkcyjnej studium zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Los Angeles w 2013 roku[7].

W przeciwieństwie do poprzednika, druga generacja Edge powstała jako samochód globalny, realizujący strategię One Ford. Pojazd został zbudowany na nowej modułowej płycie podłogowej pochodzącej od osobowego modelu Mondeo/Fusion[8]. Deskę rozdzielczą zapożyczono z kolei oferowanych w Europie minivanów S-Max/Galaxy.

W stosunku do poprzednika, druga generacja Forda Edge zyskała usztywnione nadwozie, a także przeprojektowaną konstrukcję przedniego zawieszenia[9]. Masywniejsze nadwozie przyozdobiła charakterystyczna, sześciokątna atrapa chłodnicy, a tylne lampy połączyła listwa LED tworząca z nimi jedną całość.

Ford Egde II trafił do sprzedaży zarówno z napędem na jedną, jak i obie osie. Prześwit pojazdu wyniósł 193 mm i jest mniejszy niż w stosunku do pozycjonowanej niżej Kugi/Escape. Specjalnie dla rynku europejskiego, konstruując gamę jednostek napędowych uwzględniono także silniki wysokoprężne[10][11].

Ford Edge w wariancie sprzed modernizacji oferowany był w dwóch wersjach stylizacyjnych: usportowionej – Sport oraz luksusowej – Vignale. Wersja Sport posiadała usztywnione zawieszenie oraz bardziej masywne zderzaki, z tyłu zaś pojawiają się trapezoidalne atrapy końcówek układu wydechowego[12].

Restylizacje

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2018 roku samochód przeszedł gruntowną modernizację, która objęła głównie wygląd nadwozia. W jej ramach całkowicie zmieniono wygląd przedniej części nadwozia, która zyskała niżej osadzony i bardziej zaokrąglony wlot powietrza, a także węższe, agresywniej ukształtowane reflektory. Tylne lampy przemodelowano, rozdzielając je i nadając im nowe wypełnienie w technologii LED[13].

Przy okazji restylizacji Ford Edge II, gamę wariantów specjalnych poszerzył także topowy, sportowy model ST. Pod kątem wizualnym wyróżniły go alufelgi oraz atrapa chłodnicy malowane na fortepianową czerń, sportowe zderzaki i poczwórna końcówka wydechu, z kolei jednostką napędową stał się 335-konny silnik benzynowy[14].

W październiku 2020 roku Ford Edge II wyłącznie w wariancie amerykańskim przeszedł drugą, tym razem ograniczającą się wyłącznie do deski rozdzielczej restylizację. Dotychczasowy projekt konsoli centralnej zastąpiono rozległym, 12-calowym ekranem dotykowym zastępującym funkcje nie tylko radia, nawigacji czy systemy inforozrywki, jak i klimatyzacji[15], adaptując ten projekt z takiego samego rozwiązania wdrożonego w 2019 roku w Chinach.

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge II powstał jako samochód dla rynków globalnych. Poza rynkiem amerykańskim, meksykańskim i kanadyjskim, samochód skierowano także do sprzedaży w Europie. Premiera na tym rynku miała miejsce podczas Paris Motor Show jesienią 2014[16], jednak sprzedaż ruszyła tutaj dopiero półtora roku później - na początku 2016 roku[17].

Duży SUV Forda trafił do sprzedaży także na licznych rynkach Ameryki Południowej, jak Chile, Brazylia[18] czy Argentyna[19], z kolei w połowie 2018 roku samochód wzbogacił ofertę w Australii i Nowej Zelandii, gdzie otrzymał nazwę Ford Endura[20] i zastąpił lokalny model Territory[21].

W lipcu 2019 roku Ford Edge został wycofany ze sprzedaży w Wielkiej Brytanii z powodu symbolicznej sprzedaży[22]. W 2020 roku pojawiły się informacje, że podobne kroki producent może rozważać na pozostałych europejskich rynkach, również z powodu bardzo małej popularności[23]. Miejsce Edge'a częściowo zastąpiła większa niż dotychczas Kuga trzeciej generacji, która trafiła do salonów wiosną 2020 roku[24]. Sprzedaż modelu była systematycznie ograniczana aż do 2021 roku, kiedy to wygaszono sprzedaż Edge w Europie[25].

Jesienią 2020 roku australijski wariant pod nazwą Ford Endura zniknął z rynku po zaledwie 2 latach obecności z powodu niewielkiego popytu, nie otrzymując następcy[26]. Kilka miesięcy wcześniej prace nad następcą modelu na rynkach globalnych anulowano globalnie[27].

Wersje wyposażeniowe

[edytuj | edytuj kod]

Europa[28]

  • Trend
  • Titanium
  • Sport (do 2018)
  • ST-Line (od 2018)
  • Vignale

USA[29]

  • SL
  • SEL
  • ST-Line (od 2022)
  • Titanium
  • Sport (do 2018)
  • ST (od 2018)

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • R4 2.0l Turbo 245 KM
  • V6 2.7l 238 KM
  • V6 3.5l 335 KM(do 2018)
  • R4 2.0l TDCi 180 KM
  • R4 2.0l TDCi 210 KM


Wersja chińska

[edytuj | edytuj kod]
Ford Edge II
Ford Edge Plus
Ilustracja
chiński Ford Edge II przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Listopad 2014

Okres produkcji

2015–2024

Miejsce produkcji

Chongqing

Poprzednik

Ford Edge I

Następca

Ford Edge L

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu E

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa automatyczna

Napęd

przedni
AWD

Długość

4808 mm

Szerokość

2184 mm

Wysokość

1692 mm

Rozstaw osi

2850 mm

Zbiornik paliwa

68 l

Liczba miejsc

7

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln MKX
Lincoln Nautilus

Pokrewne

Ford Fusion
Lincoln MKZ

Konkurencja

BYD Tang
Changan CS75 Plus
Hyundai Santa Fe

chiński Ford Edge - tył
chiński Ford Edge po liftingu
Ford Edge Plus po drugim liftingu
Ford Edge Plus – tył po drugim liftingu

Ford Edge II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2014 roku.

Specjalnie z myślą o rynku chińskim Ford opracował specjalną, lokalną odmianą modelu Edge charakteryzującą się innymi wymiarami nadwozia. Pojazd stał się dłuższy, a także otrzymał bardziej kanciasty kształt tylnej części nadwozia podyktowaną dodatkowym, trzecim rzędem siedzeń dla dwóch pasażerów[30].

W stosunku do rynków globalnych, chiński Ford Edge zyskał okrojoną gamę silników składającą się z czterocylindrowego silnika benzynowego o pojemności 2 litrów i mocy 245 KM oraz mocniejszego V6 o pojemności 2,7-litra i mocy 329 KM[31]. Samochód trafił do sprzedaży pół roku po debiucie, charateryzując się dostępnością zarówno z napędem przednim, jak i AWD[32].

Restylizacje

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2019 roku chiński wariant Forda Edge został upodobniony do globalnego modelu, zyskując nowy wygląd przedniej części nadwozia z większym wlotem powietrza, a także przeprojektowanymi tylnymi lampami oraz przemodelowanym zderzakiem z imitacją podwójnych końcówek wydechu. Ponadto, z oferty w Chinach wycofano manualną przekładnię biegów wyłącznie na rzecz automatycznej, ośmiobiegowej[33].

Przy okazji upodobnienia chińskiego Edge'a do wersji globalnej po liftingu, Ford zdecydował się wprowadzić dedykowany dla lokalnej odmiany nowy projekt deski rozdzielczej. Dotychczasowy układ przyrządów zastąpiono dużym, rozległym dotykowym wyświetlaczem o wertykalnym formacie i przekątnej 12,8-cala, pozwalając na sterowanie nie tylko systemem multimedialnym, ale i klimatyzacją[33].

Półtora roku po debiucie zmodernizowanego Forda Edge II w Chinach, specjalnie dla tego rynku w grudniu 2020 roku opracowano model po drugiej, rozleglejszej modernizacji, przy okazji której dokonano korekty nazwy na Ford Edge Plus[34]. Samochód zyskał przeprojektowany pas przedni z większą, chromowaną atrapą chłodnicy i przemodelowanym zderzakiem, a także zmodyfikowano tylną część nadwozia z dużą, chromowaną listwą.

Przy okazji drugiej restylizacji, Ford Edge Plus zyskał zupełnie nowy projekt deski rozdzielczej, którym upodobniono go do nowszych konstrukcji debiutujących w międzyczasie w Chinach. Deskę rozdzielczą zdominowały dwa wyświetlacze przejmujące kolejno funkcję zegarów oraz ekranu multimedialnego, łącznie charakteryzując się przekątną 21 cali[35]. Nowa deska rozdzielcza zyskała panele ze skóry i wstawki z aluminium, a także oświetlenie ambientowe[36].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • R4 2.0l Turbo 245 KM
  • V6 2.7l Turbo 329 KM


Trzecia generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Edge L
Ilustracja
Ford Edge L ST-Line
Producent

Ford

Zaprezentowany

Luty 2023

Okres produkcji

od 2023

Miejsce produkcji

Chongqing

Poprzednik

Ford Edge Plus

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu E

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

8-biegowa automatyczna

Napęd

AWD

Długość

5000 mm

Szerokość

1961 mm

Wysokość

1773 mm

Rozstaw osi

2950 mm

Liczba miejsc

6-7

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln Nautilus

Pokrewne

Ford Evos
Ford Mondeo
Lincoln Z

Konkurencja

BYD Tang DM-i
Aito M7
Li L8
Voyah Free EREV

Ford Edge L ST-Line - tył
Ford Edge L
Ford Edge L - kokpit

Ford Edge III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2023 roku.

Po 9 latach rynkowej obecności Ford zmienił dotychczasową koncepcję Edge'a, z modelu opracowanego przez amerykańską centralę dla rynków globalnych do konstrukcji powstałej pod nadzorem chińskiego oddziału dla lokalnych potrzeb. Trzecia generacja przeszła kompleksową metamorfozę względem poprzednika, zyskując wyraźnie dłuższe, 5-metrowe nadwozie, a także ostrzejsze i smuklejsze proporcje z charakterystycznym wytłoczeniem przerywającym linię szyb[37].

Pas przedni zdominował obszerny wlot powietrza z listwą LED łaczącą reflektory w kształcie bumerangów. Oparcie na platformie współdzielonej z modelami Evos i Mondeo pozwoliła na wygospodarowanie obszerniejszego nadwozia mogącego pomieścić do 3 rzędów siedzeń z przestrzenią dla 6 lub 7 pasażerów. Deska rozdzielcza została utrzymana z kolei w typowym dla chińskich modeli Forda wzornictwie, z dużą taflą zintegrowanych ze sobą wyświetlaczy ciągnących się od fotelu kierowcy, przez konsolę środkową, aż do pasażera. W czasie gdy cyfrowe zegary mają przekątną 12,3 cali, tak kolejny moduł ma 27 cali[38].

Do napędu Forda Edge'a L wykorzystany został turbodoładowany, czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 2 litrów i mocy 250 KM. Ponadto przewidziano także odmianę hybrydową typu plug-in, która opierając się o ten sam silnik 2.0 rozwija łączną moc 271 KM. Oba warianty napędowe sprzężono wyłącznie z automatyczną skrzynią biegów[39].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge L otrzymał dodatkową literę w nazwie dla odróżnienia od równolegle oferowanego w momencie debiutu, starszego Edge'a Plus wywodzącego się z poprzedniej generacji modelu. Samochód opracowany został z myślą o wewnętrznym rynku chińskim, bez planów na eksport na rynkach globalnych, wycofując tym samym stamtąd model Edge z gamy[40].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • R4 2.0l Turbo 250 KM
  • R4 2.0l PHEV 271 KM


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2007 Ford Edge Crossover Review. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  2. Ford unveils 2007 Edge, Reflex coupe, and Super Chief pickup at the 2006 Detroit auto show. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  3. Ford Edge 2007. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  4. 2007 Ford Edge. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  5. 2011 Ford Edge Facelift - New Sport Model Plus Three New Engines. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  6. First Look: 2011 Ford Edge Sport. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  7. msob: Ford Edge – także dla Europy. magazynauto.pl, 2014-06-25. [dostęp 2014-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
  8. Salon Paryż 2014 Ford Edge Duży SUV dla Europy. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  9. Ford Edge oficjalnie - również w Europie!. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  10. Ford Edge zaprezentowany!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-06-26]. (pol.).
  11. Tomasz Popławski: Ford Edge – Witaj Europo. autogaleria.pl, 2014-06-26. [dostęp 2014-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
  12. Ford Edge w Polsce – opinia, test, wrażenia z jazdy, „Blog motoryzacyjny PremiumMoto.pl”, 3 października 2016 [dostęp 2017-05-12] (pol.).
  13. Ford Edge po liftingu – druga młodość. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  14. Ford Edge po liftingu – debiut wersji ST. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  15. 2021 Ford Edge Gets A New 12-Inch SYNC 4 Infotainment System. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  16. Marcin Lewandowski: Salon Paryż 2014 – Ford Edge – Duży SUV dla Europy. moto.pl, 2014-10-06. [dostęp 2014-10-07].
  17. Ford Edge 2,0 TDCI 210 KM AT Sport - zadziwiająco europejski. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  18. Em versão única, novo Ford Edge chega ao Brasil por R$ 230 mil. [dostęp 2021-04-18]. (port.).
  19. Test Ford Edge ST, diversión para toda la familia. [dostęp 2021-04-18]. (hiszp.).
  20. Ford Endura 2018 confirmed as Territory successor. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  21. Car Launch: Ford Focus and Ford Endura. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  22. Ford Edge axed from UK sale just months after facelift. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  23. Ford Edge wyjedzie z Europy. Zastąpi go 7-miejscowa Kuga. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  24. Ford Edge To Be Replaced In Europe By Seven-Seat Kuga. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  25. Ford limits sales of Edge in Europe. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  26. Ford Endura axed in Australia. [dostęp 2021-02-26]. (ang.).
  27. Next-Generation Ford Edge Reportedly Cancelled In A Surprising Move. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  28. www.ford.pl: Nowy FORD EDGE. www.ford.pl, 2016-04-12. [dostęp 2016-04-12].
  29. The New Era of Edge. www.ford.com, 2022-09-30. [dostęp 2022-09-30].
  30. Seven-seat Ford Edge unveiled in China. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  31. Officially Official: this is the China-made Ford Edge SUV. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  32. China-made Ford Edge launched on the Chinese car market. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  33. a b 2019 Ford Edge update for China brings along new tech. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  34. Chinese Ford Edge Plus surprised with new displays – DRIVE. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  35. Представлен обновленный кроссовер Ford Edge Plus. [dostęp 2021-04-18]. (ros.).
  36. El Ford Edge Plus 2021 ya se vende en China con nueva imagen y más novedades. [dostęp 2021-04-18]. (hiszp.).
  37. Ford Edge L 2024. Trzy rzędy siedzeń w ciekawym opakowaniu. Jeździlibyście?. [dostęp 2023-03-11]. (pol.).
  38. China's 2024 Ford Edge L is a nice sight. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
  39. Ford Edge L 2024. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
  40. Ford Edge L 2024 debiutuje w Azji. Ten kolos ma 5 metrów długości. [dostęp 2023-03-11]. (pol.).