Grupa Operacyjna Kawalerii gen. Andersa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grupa Operacyjna Kawalerii gen. Andersa (GO Kaw. gen. Andersa) – grupa operacyjna kawalerii Wojska Polskiego II RP, improwizowana w trakcie kampanii wrześniowej 1939.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa zorganizowana została z dniem 12 września 1939 na podstawie rozkazu operacyjnego L.dz. 15/11/IIIop. dowódcy Armii „Warszawa” gen. dyw. Juliusza Rómmla z 11 września 1939[1]. Dowódcą grupy mianowany został gen. bryg. Władysław Anders, dotychczasowy dowódca Nowogródzkiej BK, a na jego miejsce postoju wyznaczona Wiązowna[1]. Zadaniem grupy było „trzymać linię Wisły od Warszawy (wył.) do rz. Promnik (wył.), śledzić nieprzyjaciela z obszaru Maciejowice (...), utrzymywać łączność z GO gen. Zulaufa w kierunku na lasy Zielonka oraz z oddziałami armii gen. Przedrzymirskiego w kierunku na węzeł dróg Stanisławów (...), przewidzieć możliwość wykonania uderzenia dla odciążenia powyższych zgrupowań”[2]. Generał Rómmel zastrzegł, że uderzenie grupy na południe mogło nastąpić dopiero za jego zgodą[1].

Skład grupy

[edytuj | edytuj kod]

Skład grupy określony w rozkazie gen. Rómmla z 11 września:

Obsada personalna dowództwa grupy

[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna dowództwa grupy[3]:

  • dowódca – gen. bryg. Władysław Anders
  • oficer ordynansowy – rtm. Olgierd Ślizień
  • szef sztabu – mjr dypl. kaw. Adam Sołtan †1940 Charków[4]
  • oficer informacyjny – por. kaw. Zbigniew Kiedacz
  • kwatermistrz – kpt. dypl. art. Tadeusz Bartoszewski

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]