XVI Brygada Kawalerii – Wikipedia, wolna encyklopedia

XVI Brygada Kawalerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1924

Rozformowanie

1930

Dowódcy
Pierwszy

płk Gwido Poten

Ostatni

płk Cyprian Bystram

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Lwów

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

kawaleria

Podległość

4 Dywizja Kawalerii

XVI Brygada Kawalerii (XVI BK) – brygada kawalerii Wojska Polskiego II RP.

Historia Brygady

[edytuj | edytuj kod]

XVI Brygada Kawalerii została sformowana w czerwcu 1924 roku, w wyniku wprowadzenia nowej, pokojowej organizacji kawalerii. Brygada wchodziła w skład 4 Dywizji Kawalerii, a jej dowództwo stacjonowało we Lwowie. Pierwszym dowódcą brygady został mianowany pułkownik Adam Kiciński, lecz stanowiska nie objął. 13 lipca 1924 roku Minister Spraw Wojskowych pozostawił pułkownika Kicińskiego na stanowisku dowódcy X Brygady Kawalerii, a na stanowisko dowódcy XVI Brygady Kawalerii wyznaczył pułkownika Gwido Potena[1][2]. W skład brygady włączony został 14 pułk Ułanów Jazłowieckich z dotychczasowej VI Brygady Jazdy oraz 6 pułk strzelców konnych, który w latach 1921–1924 należał do jazdy dywizyjnej i był podporządkowany bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, a pod względem wyszkolenia inspektorowi jazdy Nr III we Lwowie, generałowi brygady Aleksandrowi Pajewskiemu[3].

Na podstawie rozkazu L.dz. 587/tjn. org. Biura Ogólno Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z 28 marca 1930 roku o III fazie reorganizacji XVI Brygada Kawalerii została rozwiązana. 14 pułk Ułanów Jazłowieckich został włączony w skład 6 Samodzielnej Brygady Kawalerii, a 6 pułk strzelców konnych w skład 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii.

Obsada personalna dowództwa

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy brygady:

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 53 z 5 czerwca 1924 roku, s. 309.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 66 z 13 lipca 1924 roku, s. 383.
  3. Almanach oficerski na rok 1923/24, zeszyt 2, oprac. zb., Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923, s. 30, 43, 57-58.
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 24.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 89.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mirosław Giętkowski, Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837.
  • Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919–1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 5, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1973.