Kaplica Świętego Ducha w Trzebiatowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kaplica Świętego Ducha
Zabytek: nr rej. 200 z dnia 1.02.1957
kaplica parafialna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Trzebiatów

Adres

ul. Wojska Polskiego 44

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

wrocławsko-szczecińska

Wezwanie

Świętego Ducha

Wspomnienie liturgiczne

Pięćdziesiątnica (50. dzień po Passze)

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaplica Świętego Ducha”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica Świętego Ducha”
Położenie na mapie powiatu gryfickiego
Mapa konturowa powiatu gryfickiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica Świętego Ducha”
Położenie na mapie gminy Trzebiatów
Mapa konturowa gminy Trzebiatów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kaplica Świętego Ducha”
Położenie na mapie Trzebiatowa
Mapa konturowa Trzebiatowa, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica Świętego Ducha”
Ziemia54°03′40,2″N 15°15′53,5″E/54,061167 15,264861

Kaplica pod wezwaniem Świętego Ducha (niem. Heiligegeistkapelle, łac. Domus seu ecclesia Sancti Spiritus) – prawosławna kaplica parafialna w Trzebiatowie. Należy do dekanatu Szczecin diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Jedna z trzech zachowanych w Trzebiatowie gotyckich kaplic szpitalnych, w 1534 miejsce obrad sejmu trzebiatowskiego, na którym zadecydowano o utworzeniu Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego. Od 1956 świątynia prawosławna[1].

Zbudowana w XIII, przebudowana w XV wieku. Północno-zachodni szczyt kaplicy zdobiony blendami wzorowanymi na stargardzkiej kolegiacie mariackiej[2]. Wchodziła w skład obiektów szpitalno-opiekuńczych ufundowanych przez radę miejską Trzebiatowa. W 1534 w kaplicy odbył się sejm stanów Pomorza, na którym książęta Gryfici narzucili swoim poddanym protestantyzm jako religię państwową. Od XVIII w. kaplica była magazynem, a później remizą strażacką. Na początku XX w. przeznaczona została na aulę szkoły żeńskiej, której zabudowania sąsiadowały ze świątynią. Po II wojnie światowej oddana na potrzeby wiernych prawosławnych (1956). Wewnątrz, na pseudosklepieniu, ścianach i balustradzie empory organowej zachowały się polichromie. Długość kaplicy wynosi 17 m, a wysokość 9 m[3].

Kaplica została wpisana do rejestru zabytków 1 lutego 1957 pod nr 200[4].

Wnętrze kaplicy Świętego Ducha w Trzebiatowie
Widok ogólny
Polichromie na ścianach i pseudosklepieniu
Polichromie na emporze organowej


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 164, ISBN 978-83-7495-133-3.
  2. Trzebiatów – kaplica św. Ducha. architektura.pomorze.pl. [dostęp 2009-12-10].
  3. Trzebiatów. Przewodnik historyczny, red. tekstu Krzysztof Kubacki, Szczecin, ZART, ISBN 978-83-87978-88-4.
  4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.