Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Braniewie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiej
w Braniewie
Zabytek: nr rej. B/39 z dnia 14.12.1957 r.[1]
bazylika mniejsza, kościół parafialny
Ilustracja
Katedralna, 14-502 Braniewo
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowość

Braniewo

Adres

Katedralna, 14-500 Braniewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Katarzyny w Braniewie

Bazylika mniejsza
• nadający tytuł

od 10 lutego 2001
papież Jan Paweł II

Wezwanie

św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Położenie na mapie Braniewa
Mapa konturowa Braniewa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiejw Braniewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiejw Braniewie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiejw Braniewie”
Położenie na mapie powiatu braniewskiego
Mapa konturowa powiatu braniewskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiejw Braniewie”
Ziemia54°22′51,50″N 19°49′28,23″E/54,380972 19,824508

Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Braniewiebazylika mniejsza w Braniewie. Jej patronką jest św. Katarzyna Aleksandryjska z Egiptu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Świątynia na widokówce z 1908 roku
Bogate wyposażenie przed wojną
Wygląd świątyni po II wojnie światowej (1966)
W trakcie odbudowy, 1981
Wnętrze bazyliki, 2010

Kościół wybudowany został w miejscu wcześniejszego, drewnianego kościoła. Prace nad prezbiterium rozpoczęto w 1343 lub 1346, a w 1350 roku przystąpiono do budowy nawy. Początkowo kościół miał mieć kształt pseudobazyliki, jednak w 1367 roku koncepcję tę zmieniono na rzecz układu halowego. W roku 1381 kościół był już przykryty dachem i miał przeszklone okna. Wieżę wybudowano po 1420 roku, a w 1425 pojawił się zegar na wieży. Sklepienie rozpięto w 1442 roku. Pożar z 1480 roku spowodował niewielkie zniszczenia usuwane do końca stulecia, gdy zmieniono szczyt korpusu. W 1536 roku podwyższona została wieża, a prace wykonał mistrz Mikołaj z Ornety. Budowniczym kościoła halowego był Heinrich Penkune, a po nim Godiko Hamm, a po 1381 roku mistrzowie Berndt i Jan. Zbudowany wtedy kościół ma sporo cech wskazujących na związek z kościołem św. Bartłomieja w Demmin na Pomorzu[2].

W 1500 roku z fundacji biskupa Łukasza Watzenrodego obok prezbiterium zbudowano murowaną emporę muzyczną. Nagrobna płyta biskupa Pawła Legendorfa (zm. 1467) ufundowana została w 1494 roku również przez biskupa Watzenrodego, Po zniszczeniach wojennych płytę nagrobną biskupa Legendorfa udało się zabezpieczyć przez Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie i po konserwacji znalazła godne miejsce w refektarzu w zamku w Lidzbarku Warmińskim.

W kaplicy Ostatniej Wieczerzy znajdował się późnogotycki poliptyk w typie ołtarzy antwerpskich. Z kolei w kaplicy Matki Boskiej znajdował się malowany tryptyk z 1485 roku, ufundowany przez kanonika Tomasza Wernera.

Kościół został przebudowany w stylu neogotyckim w latach 1855–1859, gdy m.in. dodano schodkowy szczyt. Na początku 1945 roku gotycka wieża kościelna została wysadzona w powietrze przez wojska niemieckie, w wyniku czego zniszczeniu uległa większość kościoła wraz ze sklepieniami. Ocalała tylko strona południowa i połowa strony północnej, chór wschodni i jeden filar (z dziesięciu). Kościół pozostawał w ruinie aż do roku 1979. Wtedy to, dzięki nowemu proboszczowi ks. Tadeuszowi Brandysowi, rozpoczęła się odbudowa z ruin zabytkowego kościoła. Pierwszą mszę św. w murach odbudowanego kościoła ks. Brandys odprawił podczas pasterki w stanie wojennym, w 1981 roku. Konsekracja kościoła nastąpiła w 1986[3]. W roku 2001 kościół św. Katarzyny w Braniewie podniesiono do rangi bazyliki mniejszej[4].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Monumentalna budowla trójnawowa posiada 63-metrową wieżę[5], której fasadę przecina dziewięć rzędów blend i okien. Fasada wschodnia posiada rozbudowany szczyt, długą latarenkę oraz wysokie, pięcioboczne prezbiterium, do którego przylegają narożne rotundy i zakrystie. Wnętrze bazyliki jest przestronne i puste, wyposażenie niemal zupełnie nowoczesne, nad nawami sklepienia gwiaździste. W prezbiterium dwie gotyckie rzeźby[6].

Organy

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Organy z 1951 roku wybudowane zostały przez firmę Stockmann jako instrument o 31 (według katalogu 29) głosach dla kościoła św. Klemensa w Dortmundzie. Po translokacji do Braniewa instrument został rozbudowany o kolejne 9 głosów w sekcji manuału II, na którą przygotowane było miejsce w stole gry. Montaże i rozbudowę ukończono w październiku 2017 roku, a przeprowadził je organmistrz Tomasz Szałajda[7].

Dyspozycja

[edytuj | edytuj kod]
Manuał I Manuał II Manuał III Pedał
1. Bordun 16' 1. Rohrgedackt 8' 1. Geigenprinzipal 8' 1. Prinzipalbass 16'
2. Prinzipal 8' 2. Quintade 8' 2. Flute harmonique 8' 2. Subbass 16'
3. Gedackt 8' 3. Prinzipal 4' 3. Dolce 8' 3. Zartbass 16' *
4. Salizional 8' 4. Blockflöte 4 4. Schwebung 8' 4. Octavbass 8'
5. Oktave 4' 5. Flageolett 2' 5. Rohrflöte 4' 5. Gedacktbass 8'
6. Gemshorn 4' 6. Sifflöte 1 1/3' 6. Prästant 4' 6. Choralbass 4'
7. Rauschpfeife 2 2/3' 7. Nachthorn 1' 7. Nasat 2 2/3' 7. Waldflöte 2'
8. Mixtur 5-6fach 8. Cymbel 2-3 fach 8. Oktave 2' 8. Hintersatz 5fach
9. Fagott 16' 9. Krummhorn 8' 9. Hohlflöte 2' 9. Posaune 16'
10. Trompete 8' 10. Terz 1 3/5' 10. Fagott 16' (tr. I)
11. Scharff 4fach 11. Trompete 8'
12. Dulzian 16'
13. Oboe 8'

Dzwony

[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną w kościele wisiały 3 dzwony, w tym 4,5-tonowy – największy w Prusach Wschodnich. Na ten moment dzwon znajduje się w Kornelimünster, natomiast mniejsze dzwony wiszą do dziś w Kalkar, Kempen[8].

Obecnie na wieży wiszą 4 dzwony odlane w Taciszowie[9].

.
Imię Waga (kg) Ton uderzeniowy Średnica (cm) Odlewnia
Mały dzwon Św. Jan Paweł 2 ~350 kg h'(-) ~83 cm Ludwisarnia Felczyńskich, Taciszów
Średni dzwon Św. Katarzyna ~700 kg fis'/ges'(+) ~100 cm Ludwisarnia Felczyńskich, Taciszów
Duży dzwon Bł. Regina Protmann ~900 kg f'(-) ~110 cm Ludwisarnia Felczyńskich, Taciszów
Największy dzwon Maryja ~1200 kg e' ~125 cm Ludwisarnia Felczyńskich, Taciszów

Galeria zdjęć

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-06].
  2. Między „modusem regionalnym” a innowacją. Kościół św. Katarzyny w Braniewie i jego związki z gotycką architekturą południowych pobrzeży Bałtyku, [w:] Studia Zamkowe, t. IV... [online], academia.edu [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  3. Ks. Prałat Tadeusz Brandys kapłan i budowniczy [online], braniewo.wm.pl [dostęp 2016-01-22].
  4. Historia – Bazylika św.Katarzyny w Braniewie [online], bazylikabraniewo.pl [dostęp 2016-01-22].
  5. Kościół w Braniewie pw. św. Katarzyny – Pomnik ku przestrodze – sekulada.com, „sekulada.com”, 7 sierpnia 2016 [dostęp 2018-04-02] (pol.).
  6. Piotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna”, Wyd. Sport i TurystykaMuza S.A., Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8, s. 94–95.
  7. Braniewo (Bazylika św. Katarzyny Aleksandryjskiej) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2021-07-01].
  8. O dzwonie z Braniewa i nie tylko [online], 3obieg.pl – Serwis informacyjny dziennikarstwa obywatelskiego., 14 lipca 2013 [dostęp 2021-07-01] (pol.).
  9. Instalacja dzwonów – Bazylika Mniejsza pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Braniewie [online] [dostęp 2021-07-01] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]