Louis Bols – Wikipedia, wolna encyklopedia

Louis Jean Bols

generał major
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1867 Kapsztad
Data i miejsce śmierci	13 września 1930 Bath
Przebieg służby
Lata służby	1887–1920
Siły zbrojne	British Army
Stanowiska	wojskowy administrator Palestyny (1919-1920)
Główne wojny i bitwy	II wojna burska I wojna światowa
Odznaczenia

Louis Jean Bols (ur. 23 listopada 1867 w Kapsztadzie, zm. 13 września 1930 w Bath) – brytyjski generał major.

Urodził się w Kapsztadzie w brytyjskiej Kolonii Przylądkowej w Afryce Południowej. Był synem belgijskiego dyplomaty. Wykształcił się w Lancing College w Lancing w Anglii.

W 1887 rozpoczął służbę wojskową w British Army. Został skierowany do Indii Brytyjskich. W 1895 wziął udział w ekspedycji wojskowej w celu uwolnienia fortu w mieście Chitral na granicy z Afganistanem. Gdy wybuchła II wojna burska został przeniesiony do Afryki Południowej.

W chwili wybuchu I wojny światowej Bols służył jako dowódca pułku. Został wysłany do Europy i wziął udział w walkach na froncie zachodnim. W listopadzie 1914 został ranny i dostał się do niemieckiej niewoli. Udało mu się stosunkowo szybko uciec i przedostać na stronę aliantów. Następnie został powołany na szefa Sztabu Głównego 3 Armii generała Edmunda Allenby. W 1917 razem z nim został przeniesiony do Sztabu Głównego Egipskiego Korpusu Ekspedycyjnego. Prowadził działania wojenne na półwyspie Synaj i w Palestynie przeciwko Imperium Osmańskiemu. Od czerwca 1919 do czerwca 1920 pełnił obowiązki wojskowego administratora Brytyjskiej Administracji w Palestynie. Niejasna rola, jaką odegrał podczas zamieszek w Nabi Musa w 1920 r., zakończyła jego karierę wojskową^[1].