Monako w Konkursie Piosenki Eurowizji – Wikipedia, wolna encyklopedia

Monako
w Konkursie Piosenki Eurowizji
1
1
3
5
Informacje ogólne
Nadawca

TMC (1959-2006) TVMonaco (od 2023)

Rok i miejsce debiutu

1959, Cannes

Liczba udziałów

24 (21 finałów)

Strona internetowa

Monako uczestniczyło w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1959 do 2006. Od czasu debiutu do 2006 konkursem w kraju zajmował się monakijski nadawca publiczny Télé Monte Carlo (TMC).

Monako wygrało konkurs w 1971 roku, kiedy to kraj reprezentowała Séverine z utworem „Un banc, un arbre, une rue”. Telewizja nie zorganizowała 17. Konkursu Piosenki Eurowizji, przekazując prawa do przygotowania finału Wielkiej Brytanii.

Monakijski nadawca po raz pierwszy wycofał się z udziału w konkursie w 1980, powracając do stawki podczas konkursu w 2004 roku. W 2006 roku krajowa telewizja ponownie zrezygnowała z uczestnictwa i od tamtej pory nie wysyła swojego reprezentanta.

Uczestnictwo

[edytuj | edytuj kod]
Marjorie Noël podczas 10. Konkursu Piosenki Eurowizji (1965)
Mary Christy podczas 21. Konkursu Piosenki Eurowizji (1976)

Monako uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1959 roku i do tej pory wzięło w nim udział 24 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich monakijskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok Artysta Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1959 Jacques Pils „Mon ami Pierrot” 11 1 Brak rundy półfinałowej
1960 François Deguelt „Ce soir-là” 3 15
1961 Colette Deréal „Allons, allons les enfants” 10 6
1962 François Deguelt „Dis rien” 2 13
1963 Françoise Hardy „L'amour s'en va” 5 25
1964 Romuald „Où sont-elles passées” 3 15
1965 Marjorie Noël „Va dire à l'amour" 9 7
1966 Téréza „Bien plus fort” 17 0
1967 Minouche Barelli „Boum-Badaboum” 5 10
1968 Line & Willy „À chacun sa chanson” 7 8
1969 Jean Jacques „Maman, Maman” 6 11
1970 Dominique Dussault „Marlène” 8 5
1971 Séverine Un banc, un arbre, une rue 1 128
1972 Peter McLane & Anne-Marie Godart „Comme on s'aime” 16 65
1973 Marie „Un train qui part” 8 85
1974 Romuald „Celui qui reste et celui qui s'en va” 4 14
1975 Sophie „Une chanson c'est une lettre” 13 22
1976 Mary Christy „Toi, la musique et moi” 3 93
1977 Michèle Torr „Une petite Française” 4 96
1978 Caline & Olivier Toussaint „Les jardins de Monaco” 107
1979 Laurent Vaguener „Notre vie c'est la musique” 16 12
Brak reprezentanta w latach 19802003
2004 Maryon „Notre planète” 19 10
2005 Lise Darly „Tout de moi” 24 22
2006 Séverine Ferrer „La Coco-Dance” 21 14
Brak reprezentanta od 2007

Historia głosowania w finale (1959-2006)

[edytuj | edytuj kod]

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Po wygranej w 1971 roku kraj zdecydował się zorganizować kolejny konkurs jako widowisko plenerowe, wyznaczając datę raczej na czerwiec niż maj lub wczesną wiosnę. Z powodu braku funduszy i materiałów Télé Monte Carlo zwróciła się o pomoc do francuskiego nadawcy publicznego ORTF, który zgodził się zorganizować konkurs. Ponieważ nadawca monakijski chciał, aby konkurs odbył się w Monako, podczas gdy ORTF chciał, aby odbył się we Francji, negocjacje nigdy się nie powiodły, a Monako zrezygnowało z roli państwa-gospodarza. Europejska Unia Nadawców zwróciła się do Hiszpanii i Niemiec, które zajęły odpowiednio drugie i trzecie miejsce w konkursie w 1971, ale kraje te nie były zainteresowane organizacją. Konkurs został zorganizowany w Edynburgu przez brytyjskiego nadawcę BBC.