Nadziemne przejście dla pieszych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nadziemne przejścia dla pieszych

Nadziemne przejście dla pieszych – budowla umożliwiająca przejście nad drogowym lub kolejowym szlakiem komunikacyjnym przebiegającym na powierzchni terenu lub w jego zagłębieniu. Przejścia takie rzadko umożliwiają też przejazd wózków inwalidzkich i wózków dziecięcych, ponieważ najczęściej nie są wyposażone w pochylnie.

Z powodu nieprzyjaznego charakteru nadziemnych przejść dla pieszych od lat 90. w Polsce modernizuje się takie obiekty poprzez wyposażanie ich w windy dla osób z wózkami dziecięcymi, niepełnosprawnych i rowerzystów.

W wielu miastach świata (Hamburg, Pekin, Szanghaj) nadziemne przejścia dla pieszych wyposaża się w odsłonięte schody ruchome, odporne na wodę i wandalizm, aby ułatwić komunikację osobom zmęczonym, starszym i z bagażami.

Zaliczenie tego rodzaju obiektów budowlanych do kategorii budowli dokonano w art. 3 pkt. 3 prawa budowlanego^[1].

Przejście nadziemne w ruchu drogowym

Prawo o ruchu drogowym oraz przepisy wykonawcze definiują specjalny znak informacyjny dla tego typu przejść. Jest to znak D-36: przejście nadziemne dla pieszych^[2]^[3].

Nadziemne przejście dla pieszych umożliwia bezkolizyjne skrzyżowanie ruchu pieszego z innego rodzaju ruchem, np. drogowym czy kolejowym. Realizowane jest poprzez budowę odpowiedniego obiektu mostowego przeznaczonego dla ruchu pieszego (ewentualnie pieszego i rowerowego) – w języku potocznym nazywanym kładką^[4], przy czym ruch pieszy odbywa się na koronie kładki, a ruch pojazdów pod jej konstrukcją. Z dniem 21 września 2022 r. nadziemne przejście dla pieszych stało się wiaduktem dla pieszych^[5].

Zobacz też

podziemne przejście dla pieszych

Przypisy

↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 – Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 988 – Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 2310 – Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.
↑ Kładka (2). Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2011-01-11].
↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 1768 – Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg oraz niektórych innych ustaw

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

[pb-1] Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 – Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane

[kd-2] Dz.U. z 2022 r. poz. 988 – Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym

[rz-3] Dz.U. z 2019 r. poz. 2310 – Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.

[sjp-pwn-kładka-4] Kładka (2). Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2011-01-11].

[5] Dz.U. z 2022 r. poz. 1768 – Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg oraz niektórych innych ustaw

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]