PZL Łosoś – Wikipedia, wolna encyklopedia

PZL Łosoś
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Państwowe Zakłady Lotnicze

Typ

bombowiec, samolot szturmowy

Konstrukcja

całkowicie metalowa z podwoziem chowanym w locie

Załoga

dwie osoby

Dane techniczne
Napęd

12-cylindrowy silnik rzędowy Hispano-Suiza12Z

Moc

1030–1177 kW (1400–1600 KM)

Wymiary
Rozpiętość

brak danych

Długość

brak danych

Wysokość

brak danych

Powierzchnia nośna

brak danych

Masa
Własna

brak danych

Użyteczna

brak danych

Startowa

brak danych

Osiągi
Prędkość maks.

brak danych

Prędkość minimalna

brak danych

Prędkość wznoszenia

brak danych

Pułap

brak danych

Zasięg

brak danych

Dane operacyjne
Uzbrojenie
prawdopodobnie: 2–4 stałe karabiny maszynowe, 1–2 ruchome karabiny maszynowe w tylnym stanowisku strzeleckim, 1 działko kal. 20 mm w osi śmigła

PZL Łosośpolski lekki bombowiec i samolot szturmowy projektowany przez PZL w 1939 roku. Pracę nad samolotem przerwał wybuch II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1939 r. w zespole kierowanym przez inż. Stanisława Praussa rozpoczęto prace nad projektem nowoczesnego bombowca szturmowego będącego rozwinięciem konstrukcji bombowca PZL.46 Sum (którego wyprodukowano 2 prototypowe egzemplarze). Zakładano wtedy zastąpienie w przyszłości eskadr liniowych (wyposażonych w samoloty PZL.23 Karaś) wyspecjalizowanymi eskadrami bombowców szturmowych. Od poprzednika miał różnić się mniejszymi wymiarami, chowanym w locie podwoziem oraz dwuosobową załogą. Napęd miał stanowić silnik rzędowy Hispano-Suiza 12Z po którym spodziewano się osiągnięcia mocy 1030–1177 kW (1400–1600 KM). Samolot otrzymał nazwę Łosoś (numer typu nie jest znany). W chwili wybuchu wojny bombowiec znajdował się na etapie opracowywania projektu wstępnego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]