Rudolf von Rüdesheim – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudolf von Rüdesheim
Ilustracja
Nagrobek Rudolfa von Rüdesheim
Data urodzenia

około 1402

Data śmierci

17 stycznia 1482

Miejsce pochówku

archikatedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu

Biskup wrocławski
Okres sprawowania

1468-1482

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

Rudolf von Rüdesheim (ok. 140217 stycznia 1482) – biskup wrocławski oraz legat papieski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Rüdesheim w Nadrenii. Studiował w Heidelbergu, Rzymie i Kolonii, pracował jako audytor w Kurii Rzymskiej, był prepozytem w Wormacji, Moguncji i Fryzyndze oraz kanonikiem w Wormacji. Brał udział w soborze w Bazylei. Od 1463 biskup Lavant, pracował w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej, m.in. jako legat na Węgrzech i w Czechach. Jako legat papieski przysłany został do Polski w czasie wojny trzynastoletniej (1454–1466). Sprzyjając zakonowi krzyżackiemu uczestniczył w czasie rokowań w Nieszawie. Był też świadkiem pokoju toruńskiego zawartego w 1466[1].

W 1468 roku został wybrany przez kapitułę na biskupa wrocławskiego. Współcześni oceniali go jako człowieka łagodnego i roztropnego. Podczas swoich rządów był uwikłany w konflikt pomiędzy Maciejem Korwinem i Kazimierzem Jagiellończykiem po śmierci Jerzego z Podiebradów. W wojnie o Śląsk zwyciężył Maciej Korwin, któremu biskup musiał dochować wierności zgodnie ze złożoną przysięgą.

W 1480 zatwierdził nowe statuty obowiązujące aż do 1810, które między innymi zabraniały plebanom mieszkania pod jednym dachem z kobietą, nawet jeśli była członkiem rodziny.

Biskup Rudolf von Rüdesheim odprawił także dwa synody diecezjalne w 1473 i 1475, poświęcone sprawom związanym z liturgią, posługą kapłanów i życiem religijnym wiernych. Ustawy obydwu synodów zostały wydane drukiem w 1475 przez Kaspera Elyana. Był to pierwszy dokument drukowany na terenie Śląska, obecnie znajduje się w Bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego.

Biskup Rudolf zmarł we Wrocławiu 17 stycznia 1482 roku i został pochowany w prezbiterium katedry[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Tyszkiewicz, Karol Mórawski, Krzyżacy Książka i Wiedza Warszawa 1973, s.292.
  2. Józef Pater: Poczet biskupów wrocławskich.. Wrocław: Wydawnictwo DTSK Silesia, 2000, s. 61. ISBN 83-85689-88-5.