Sojuz 10 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sojuz 10
	Dane misji
Indeks COSPAR	1971-034A
Zaangażowani	ZSRR
Oznaczenie kodowe	Гранит – Granit
	Pojazd
Statek kosmiczny	Sojuz 7K-OK
Masa pojazdu	6800 kg
Rakieta nośna	Sojuz
	Załoga
Dowódca	Władimir Szatałow
Załoga	Władimir Szatałow (3); Aleksiej Jelisiejew (3); Nikołaj Rukawisznikow (1)
	Start
Miejsce startu	Bajkonur, Kazachstan
Początek misji	22 kwietnia 1971 (23:54:06 UTC)
	Orbita okołoziemska
Apogeum	258 km
Perygeum	209 km
Okres orbitalny	89,1 min
Inklinacja orbity	51,6°
	Lądowanie
Lądowanie	24 kwietnia 1971 (23:40:00 UTC)
Czas trwania misji	1 d, 23 h, 44 min, 54 s
Liczba okrążeń Ziemi	32
	Program Sojuz

Misja Sojuz 10 (kod wywoławczy „Гранит” – „Granit”) miała stanowić pierwszą wizytę na pierwszej stacji kosmicznej świata, Salut 1, umieszczonej na orbicie 19 kwietnia 1971.

Załoga

Podstawowa

Rezerwowa

Druga rezerwowa

Opis misji

Załoga miała znaleźć się na orbicie cztery dni po wystrzeleniu stacji Salut 1. Sojuz 10, stanowiący pierwszy egzemplarz zmodernizowanej wersji statku, wystartował zgodnie z planem. Jednak natychmiast po dotarciu do stacji orbitalnej załoga popadła w tarapaty. Były poważne kłopoty z dokowaniem, a gdy wreszcie udało się uzyskać połączenie, Sojuz utknął na dobre i w żaden sposób nie mógł się oddzielić od Saluta. Co gorsza, wydajność systemu podtrzymywania życia stacji wynosiła zaledwie 25 procent. W dodatku nie działała część aparatury naukowej. Po pięciu godzinach prób Sojuz 10 uwolnił się wreszcie od stacji i powrócił na Ziemię^[1].
Podczas wchodzenia pojazdu w atmosferę, wnętrze kabiny wypełnił toksyczny dym, doprowadzając do utraty przytomności przez Rukawisznikowa. Szczęśliwie wszyscy członkowie załogi uniknęli poważniejszych komplikacji zdrowotnych.

Zobacz też

Przypisy

↑ Robert Godwin: Rosyjskie statki kosmiczne. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 58, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7839-096-1.

Linki zewnętrzne

Sojuz 10 na stronie Spacefacts (ang.)
Mark Wade: Soyuz 10. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. (ang.).

[rg-1] Robert Godwin: Rosyjskie statki kosmiczne. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 58, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7839-096-1.

[1]

Sojuz 7K-OK (1966–1971)	1 2a 3 4 5 6 7 8 9
Sojuz 7KT-OK (1971)	10 11
Sojuz 7K-T (1973–1981)	12 13 14 15 17 18a† 18 21 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
Sojuz 7K-TM (1975–1976)	16 19 22
Sojuz-T (1976–1986)	T-2 T-3 T-4 T-5 T-6 T-7 T-8 T-9 T-10-1† T-10 T-11 T-12 T-13 T-14 T-15
Sojuz-TM (1986–2003)	TM-2 TM-3 TM-4 TM-5 TM-6 TM-7 TM-8 TM-9 TM-10 TM-11 TM-12 TM-13 TM-14 TM-15 TM-16 TM-17 TM-18 TM-19 TM-20 TM-21 TM-22 TM-23 TM-24 TM-25 TM-26 TM-27 TM-28 TM-29 TM-30 TM-31 TM-32 TM-33 TM-34
Sojuz-TMA (2003–2012)	TMA-1 TMA-2 TMA-3 TMA-4 TMA-5 TMA-6 TMA-7 TMA-8 TMA-9 TMA-10 TMA-11 TMA-12 TMA-13 TMA-14 TMA-15 TMA-16 TMA-17 TMA-18 TMA-19 TMA-20 TMA-21 TMA-22
Sojuz-TMA-M (2010–2016)	TMA-01M TMA-02M TMA-03M TMA-04M TMA-05M TMA-06M TMA-07M TMA-08M TMA-09M TMA-10M TMA-11M TMA-12M TMA-13M TMA-14M TMA-15M TMA-16M TMA-17M TMA-18M TMA-19M TMA-20M
Sojuz-MS (2016–trwa)	MS-01 MS-02 MS-03 MS-04 MS-05 MS-06 MS-07 MS-08 MS-09 MS-10† MS-11 MS-12 MS-13 MS-15 MS-16 MS-17 MS-18 MS-19 MS-20 MS-21 MS-22 MS-23 MS-24 MS-25
Loty planowane	MS-26 MS-27
Loty bezzałogowe	Kosmos 133 Kosmos 140 Kosmos 186 Kosmos 188 Kosmos 212 Kosmos 213 Kosmos 238 Sojuz 2 Kosmos 379 Kosmos 398 Kosmos 434 Kosmos 496 Kosmos 573 Kosmos 613 Kosmos 638 Kosmos 656 Kosmos 670 Kosmos 672 Kosmos 772 Sojuz 20 Kosmos 869 Kosmos 1001 Kosmos 1074 Sojuz T-1 Sojuz TM-1 Sojuz MS-14
Rakiety nośne	Sojuz (1966–1975) Sojuz-U (1973–2017) Sojuz-U2 (1985–1995) Sojuz-FG (2002–2019) Sojuz 2 (2004 – dziś)