Sojuz 4 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane misji | |
Indeks COSPAR | 1969-004A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe | Амур |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Masa pojazdu | 6625 kg |
Rakieta nośna | |
Załoga | |
Załoga | |
Załoga powrotna | Władimir Szatałow, Aleksiej Jelisiejew, Jewgienij Chrunow |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji | 14 stycznia 1969 (07:30:00 UTC) |
Wyjście w przestrzeń kosmiczną | 37 min |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum | 224 km |
Perygeum | 213 km |
Okres orbitalny | 88,8 min |
Inklinacja orbity | 51,7° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania | |
Lądowanie | 17 stycznia 1969 (06:50:47 UTC) |
Czas trwania misji | 2 d, 23 h, 20 min, 47 s |
Liczba okrążeń Ziemi | 48 |
Program Sojuz |
Sojuz 4 (kod wywoławczy Амур - „Amur”) – radziecki pojazd kosmiczny, należący do programu Sojuz. Pojazd wystrzelono 14 stycznia 1969 z kosmonautą Władimirem Szatałowem na pokładzie. Celem misji było wykonanie manewru dokowania z kapsułą Sojuz 5, przyjęcie na pokład dwójki kosmonautów z tamtego statku i powrót. Manewru tego nie udało się z różnych powodów przeprowadzić podczas trzech poprzednich misji Sojuzów.
Załoga
[edytuj | edytuj kod]Podstawowa
[edytuj | edytuj kod]- Władimir Szatałow (1)
Rezerwowa
[edytuj | edytuj kod]- Gieorgij Szonin (1)
Druga rezerwowa
[edytuj | edytuj kod]Załoga lądująca
[edytuj | edytuj kod]- Władimir Szatałow (1)
- Aleksiej Jelisiejew (1)
- Jewgienij Chrunow (1)
- Pierwsze wyjście: Jelisiejew i Chrunow
- Początek wyjścia: 16 stycznia 1969, 12:43:00 UTC
- Koniec wyjścia: 16 stycznia, 13:15 UTC
- Czas: 37 minut
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Pojazdy połączyły się 16 stycznia. Było to pierwsze udane dokowanie dwóch załogowych pojazdów kosmicznych. Jewgienij Chrunow i Aleksiej Jelisiejew natychmiast rozpoczęli na pokładzie Sojuza 5 przygotowania do wyjścia w przestrzeń, zakładając kombinezony Jastrieb. Boris Wołynow pozostał w swoim statku Sojuz 5, filmując przygotowania kolegów.
Podczas trzydziestego piątego okrążenia Ziemi, obaj kosmonauci opuścili swój pojazd. Był to dopiero drugi radziecki spacer kosmiczny. Po niewielkich trudnościach – jedna z lin Chrunowa zaplątała się – kosmonauci przeszli na pokład Sojuza 4, wchodząc przez służący jako śluza powietrzna moduł orbitalny pojazdu. Obie kapsuły rozdzieliły się po 4 godzinach i 35 minutach wspólnego lotu. Sojuz 4 wszedł w atmosferę i wylądował 100 km na południowy wschód od Karagandy w Kazachstanie 17 stycznia 1969.
Powodzenie misji dowiodło, że wykonanie czynności przewidywanych w radzieckim programie księżycowym jest możliwe. Radziecki plan zakładał, że kosmonauta, który wyląduje na Księżycu, będzie musiał wykonać spacer kosmiczny między orbiterem a zacumowanym do niego lądownikiem – radzieckie pojazdy nie posiadały wewnętrznego połączenia.
Incydent po powrocie
[edytuj | edytuj kod]Po uroczystym powrocie kosmonautów do Moskwy 22 stycznia doszło do incydentu związanego z próbą zamachu na życie radzieckiego przywódcy Leonida Breżniewa. Po oficjalnym powitaniu kosmonautów na lotnisku Wnukowo-2 przez Breżniewa, mieli oni być zawiezieni na Kreml w celu ich uroczystej dekoracji. W drodze na Kreml, limuzyna ZiŁ-111G, w której jechali Szatałow, Jelisiejew, Chrunow, Wołynow i Gieorgij Bieriegowoj została ostrzelana z dwóch pistoletów przez dezertera z armii chorążego Wiktora Iljina[1] (według innych źródeł, w samochodzie jechali Bieriegowoj, Leonow, Nikołajew i Tierieszkowa). Zamachowiec sądził, że samochodem jedzie Breżniew, który jednak jechał inną trasą. Kierowca Ilja Żarkow poniósł śmierć, lecz nikt z kosmonautów nie został ranny, z wyjątkiem Bieriegowoja lekko poranionego odłamkami szkła[1]. Zamachowiec został uznany później za niepoczytalnego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sojuz 4 na stronie Spacefacts (ang.)
- Mark Wade: Soyuz 4. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-09-21]. (ang.).