Sojuz T-5 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sojuz T-5
Dane misji
Indeks COSPAR

1982-42A

Zaangażowani

ZSRR

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-ST

Masa pojazdu

6 850 kg

Rakieta nośna

Sojuz U

Załoga
Załoga

Anatolij Bieriezowoj (1)
Walentin Lebiediew (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

13 maja 1982 (9:58:05 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

231 km

Perygeum

190 km

Okres orbitalny

88,7 min

Inklinacja orbity

51,6°

Lądowanie
Miejsce lądowania

70 km E od Arkałyku (statek)

Lądowanie

27 sierpnia 1982 (15:04:16 UTC)

Czas trwania misji

106 d, 5 h, 6 min, 13 s. (statek)
211 d, 09 h, 4 m, 33 s (załoga) startująca

Liczba okrążeń Ziemi

1 687 (statek)

Program Sojuz

Sojuz T-5 - Salut 7 EO-1radziecka pierwsza załogowa misja kosmiczna na stację kosmiczną Salut 7. Kod wywoławczy „Эльбрус” - (Elbrus).

Załoga

[edytuj | edytuj kod]

Dublerzy

[edytuj | edytuj kod]

Lądowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg misji

[edytuj | edytuj kod]

Start statku kosmicznego Sojuz T-5 nastąpił z kosmodromu Bajkonur 13 maja 1982. Dzień później pojazd połączył się ze stacją orbitalną Salut 7, która od kwietnia znajdowała się w kosmosie. Bieriezowoj i Lebiediew przeszli na jej pokład i rozpoczęli realizację programu lotu pierwszej stałej załogi nowej stacji orbitalnej. Podczas ponad 211-dniowego loty kosmonauci przyjęli dwie załogi odwiedzające: Sojuza T-6 (24.06-2.07) z radziecko-francuską ekipą: Władimir Dżanibekow, Aleksandr Sieriebrow oraz Jean-Loup Chrétien (Francja) oraz Sojuza T-7 (20.08-27.08) z Leonidem Popowem, Aleksandrem Sieriebrowem oraz Swietłaną Sawicką. Ci ostatni powrócili na Ziemię w Sojuzie T-5 pozostawiając swój statek stałej załodze Saluta. Poza tym do kompleksu orbitalnego przycumowały 4 statki towarowe typu Progress: Progress 13 (22.05 – 4.06), Progress 14 (12.07-11.08), Progress 15 (20.09-14.10) i Progress 16 (2.11-13.12). Kosmonauci przeprowadzili szereg eksperymentów i badań medycznych poświęconych problematyce wpływu długotrwałego lotu kosmicznego na organizm człowieka. 30 lipca Bieriezowoj i Lebiediew przez 2,5 godziny pracowali na zewnątrz stacji orbitalnej w celu zdemontowania różnych materiałów naukowych i zainstalowania nowych.[1] Poza tym załoga wyrzuciła ze śluzy Saluta 26-kilogramowego amatorskiego satelitę - 17.5.82 - Iskra 2 oraz 18.11.82 - Iskra 3. Związek Radziecki ogłosił, że było to pierwsze w historii umieszczenie na orbicie satelity komunikacyjnego przez załogowy pojazd kosmiczny. Amerykanie wynieśli na orbitę dwa duże satelity geostacjonarne przy pomocy promu kosmicznego dopiero w listopadzie (misja STS-5), Kosmonauci powrócili na Ziemię 10 grudnia 1982 na pokładzie statku kosmicznego Sojuz T-7. Ich 7-miesięczny pobyt w kosmosie (211 dni) był wówczas nowym rekordem pobytu człowieka na orbicie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Marks: Baza satelitarna Alfa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1997, s. 45. ISBN 83-204-2203-5.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]