Sokół 500 M311 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sokół 500 na podwyższeniu na wystawie w Muzeum Techniki w Warszawie | |
Producent | |
---|---|
Okres produkcji | 1938 |
Miejsce produkcji | |
Napęd | |
Silnik | jednocylindrowy czterosuwowy |
Rozrząd | OHV |
Pojemność | 496 cm³ |
Moc | 18 |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 125 km/h |
Sokół 500 M311 – motocykl polskiej konstrukcji zaprojektowany w Państwowych Zakładach Inżynierii pod kierunkiem Tadeusza Rudawskiego.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Wyprodukowany w 1938 roku w Państwowych Zakładach Inżynierii w Warszawie. Silnik górnozaworowy, dwuzaworowy, popychaczowy rozrząd, o pojemności 496 cm³ i mocy 18 lub 22 KM (w wersji RS), z pełnym obciążeniem rozwijał prędkość 125 km/h. Motocykl ten nie zdążył jednak wejść do produkcji seryjnej. Do dnia dzisiejszego zachowały się trzy egzemplarze tego motocykla. Jeden znajduje się w zbiorach w Narodowego Muzeum Techniki w Warszawie, a pozostałe dwa w prywatnych kolekcjach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Otoczyński, Sokół 600 i 1000, WKiŁ, Warszawa 1999, ISBN 83-206-1292-6
- Jan Tarczyński, Polskie motocykle 1918-1945, The Polish motorcycle industry 1918-1945, Wyd. 3 rozsz., WKiŁ, Warszawa 2005, ss. 268+12. ISBN 83-206-1579-8
- Adam Jońca, Rajmund Szubański, Jan Tarczyński, Wrzesień 39 - Pojazdy Wojska Polskiego - barwa i broń, WKiŁ, Warszawa 1990, ss. 272. ISBN 83-206-0847-3
- Adam Jońca, Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Pojazdy w Wojsku Polskim 1918-1939, Polish Army Vehicles - 1918-1939, Wyd. AJaKS, Komisja Historyczna byłego Sztabu Głównego Polskich Sił Zbrojnych, Pruszków, Londyn 1995, ss. 403. ISBN 83-85621-57-1