Ssaki morskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ssaki morskie – ssaki, które większość swojego życia spędzają w słonych wodach mórz lub oceanów. Grupa ta obejmuje ponad sto gatunków ssaków wywodzących się od przodków prowadzących lądowy tryb życia. Są wtórnie przystosowane do życia w wodzie. Charakteryzują się dużymi rozmiarami ciała, opływowym kształtem, termoizolacyjnymi właściwościami skóry i – u większości gatunków – przekształceniem kończyn w płetwy. U waleni kończyny tylne zanikły a ogon przekształcił się w poziomo ustawioną płetwę ogonową. U niektórych wytworzyła się płetwa grzbietowa. Większość ssaków morskich utraciła typowe dla ssaków lądowych owłosienie, z wyjątkiem włosów czuciowych.

Niektóre z tych zwierząt całkowicie związały się ze środowiskiem wodnym, inne wychodzą na ląd lub wpływają do estuariów i wód słodkich, zwykle na czas okresu godowego i rozrodu lub w poszukiwaniu pokarmu.

Do ssaków morskich zaliczane są walenie, brzegowce, ssaki płetwonogie (foki, uchatki i morsy), dwa gatunki łasicowatych (kałan morski i wydra patagońska) oraz niedźwiedź polarny. Najliczniejszą w gatunki grupę stanowią walenie.

Większość ssaków morskich stanowiła dla człowieka cel polowań. Pozyskiwano z nich tłuszcz, spermacet, skóry i mięso. Kły morsów cenione są podobnie do ciosów słoni. W wyniku działalności człowieka populacje ssaków morskich zostały drastycznie ograniczone. Obecnie większość gatunków jest objęta ochroną.

Do morskich ssaków polskiej strefy Morza Bałtyckiego zaliczane są:

• białucha arktyczna (Delphinapterus leucas)
• butlonos zwyczajny (Tursiops truncatus)
• delfinowiec białonosy (Lagenorhynchus albirostris)
• delfin zwyczajny (Delphinus delphin)
• długopłetwiec oceaniczny (Megaptera novaeangliae)
• płetwal zwyczajny (Balaenoptera physalus)
• nerpa obrączkowana (Pusa hispida)
• foka pospolita (Phoca vitulina)
• szarytka morska (Halichoerus grypus)
• morświn zwyczajny (Phocoena phocoena)
• płetwal czerniakowy (Balaenoptera borealis)
• wal butelkonosy północny (Hyperoodon ampulatus)
• wal dwuzębny (Mesoplodon bidens)
• waleń biskajski (Eubalaena glacialis)

Zobacz multimedia związane z tematem: Ssaki morskie

• ssaki Polski
• antropocen

• Jan Błachuta, Leszek Karnas, Henryk Szypuła: Ssaki morskie. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2005. ISBN 83-7384-196-2. Brak numerów stron w książce
• Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971. Brak numerów stron w książce