French
DeutschStruktura organizacyjna polskiej dywizji piechoty w 1945 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Struktura organizacyjna polskiej dywizji piechoty – struktura organizacyjna dywizji piechoty ludowego Wojska Polskiego w 1945.
Dziesięć polskich dywizji piechoty sformowanych w latach 1943-1944 przyjęło wojenną organizację sowieckich dywizji piechoty gwardii. Przy nazwach poszczególnych oddziałów, pododdziałów oraz zakładów dywizji podane zostały numery etatów i stan etatowy żołnierzy.
|
|
|
7 maja 1944 dowódca 1 Armii Polskiej w ZSRR rozkazem Nr 006/OU nakazał rozformować dywizjony przeciwpancerne w dywizjach piechoty, a w ich miejsce sformować samodzielne dywizjony artylerii samobieżnej dział SU-76 według etatu Nr 04/568 o stanie 158 żołnierzy.
Do każdej dywizji przydzielone zostały ponadto:
- oddział informacji dywizji piechoty
- wojskowy sąd polowy dywizji piechoty Nr OSW/10 z 1.09.1944
- prokuratura wojskowa dywizji piechoty
Pułk piechoty
[edytuj | edytuj kod]- dowództwo pułku
- pluton ochrony
- 3 bataliony piechoty
- 2 kompanie fizylierów a. 3 plutony
- bateria moździerzy 120 mm z 8 moździerzami
- drużyna dowodzenia
- 4 plutony ogniowe
- bateria dział piechoty 76,2mm z 4 działami
- pluton dowodzenia
- 2 plutony ogniowe
- pluton zaopatrzenia bojowego
- kompania przeciwpancerna a. 3 plutony a. 2 armaty 45mm
- kompania łączności
- pluton sztabowy
- pluton radiowy
- pluton telefoniczny
- kompania sanitarna
- kompania transportowa a. 2 plutony
- kompania rusznic przeciwpancernych a. 3 plutony
- pluton zwiadu pieszego
- pluton zwiadu konnego
- pluton saperów
- pluton obrony przeciwchemicznej
- ambulans weterynaryjny
- warsztat remontu uzbrojenia
- warsztat mundurowy
W skład każdego z trzech batalionów piechoty wchodziły następujące pododdziały:
- 3 kompanie piechoty
- 3 plutony piechoty a. 3 drużyny piechoty
- pluton ckm z 3 ckm
- pluton moździerzy 50 mm z 2 moździerzami
- kompania ckm a. 3 plutony a. 3 ckm
- kompania moździerzy 82mm
- drużyna dowodzenia
- 3 plutony w każdym 3 działony
- kompania rusznic przeciwpancernych a. 2 plutony
- pluton armat ppanc 45mm z 2 armatami
- pluton łączności
- pluton sanitarny
- pluton gospodarczy
Stan etatowy pułku liczył 2875 żołnierzy, w tym 278 oficerów, 872 podoficerów, 1725 szeregowych oraz 274 konie.
Na uzbrojeniu i wyposażeniu jednostki znajdowało się: 162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty piechoty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm, 8 radiostacji, 29 samochodów i ciągników.
Pułk artylerii lekkiej
[edytuj | edytuj kod]- dowództwo pułku
- bateria sztabowa
- pluton rozpoznawczy
- pluton łączności
- pluton topograficzny
- bateria parkowa
- pluton remontowy
- pluton obsługi technicznej
- pluton transportowy
- 3 Dywizjony
- bateria haubic 122mm z 4 działami
- pluton dowodzenia
- 2 plutony ogniowe
- 2 baterie armat 76,2mm w każdej 4 działa
- pluton dowodzenia
- 2 plutony ogniowe
- pluton łączności
- pluton zaopatrzenia bojowego
- drużyna rozpoznawcza
- drużyna topograficzna
- drużyna gospodarcza
- bateria haubic 122mm z 4 działami
- punkt pomocy medycznej
- warsztat artyleryjsko-techniczny
- warsztat mundurowy
Razem w pułku 144 oficerów, 291 podoficerów, 629 szeregowych, 12 rusznic ppanc, 24 armaty ZiS-3 76,2mm, 12 haubic M-30 122mm, 23 radiostacje, 18 motocykli, 151 samochodów i ciągników
Dywizjon artylerii samobieżnej
[edytuj | edytuj kod]- pluton dowodzenia
- 3 baterie dział pancernych w każdej 4 działa pancerne SU-76
- pluton ewakuacyjno-remontowy
- pluton pomocy medycznej
- drużyna zaopatrzenia bojowego
Samodzielny batalion saperów
[edytuj | edytuj kod]- skład zaopatrzenia inżynieryjno-technicznego
- 3 kompanie saperów
- 3 plutony
Samodzielny szkolny batalion strzelecki
[edytuj | edytuj kod]- 2 kompanie piechoty
- kompania ckm
- kompania moździerzy
Samodzielny batalion sanitarny
[edytuj | edytuj kod]- kompania sanitarna
- pluton przyjęć i segregacji
- pluton operacyjno-opatrunkowy
- pluton szpitalny
- gabinet dentystyczny
- drużyna ewakuacyjna
- pluton sanitarny
- pluton ewakuacyjno-transportowy
- pluton gospodarczy
Samodzielna kompania łączności
[edytuj | edytuj kod]- pluton sztabowy
- pluton radiowy
- pluton ruchomych środków łączności
- 3 plutony telefoniczno kablowe
- pluton gospodarczy
- warsztaty remontowe sprzętu łączności
Samodzielna kompania obrony przeciwgazowej
[edytuj | edytuj kod]- drużyna rozpoznania i obserwacji
- pluton odkażania uzbrojenia i umundurowania
- pluton degazacji terenu
Samodzielna kompania zwiadowcza
[edytuj | edytuj kod]- drużyna dowodzenia
- pluton samochodów pancernych
- pluton motocyklistów
- pluton zwiadu konnego
- 2 plutony zwiadu pieszego
Samodzielna kompania samochodowa
[edytuj | edytuj kod]- ruchomy skład artyleryjski
- ruchomy skład intendencko-żywnościowy
- pluton parkowy
- 2 plutony transportowe
- drużyna gospodarcza
Stany etatowe żołnierzy i uzbrojenia
[edytuj | edytuj kod]- 1269 oficerów
- 3255 podoficerów
- 6828 szeregowców
- 501 rkm
- 166 ckm
- 211 rusznic ppanc
- 58 moździerzy 50mm
- 85 moździerzy 82mm
- 24 moździerze 120mm
- 36 armat ppanc 45mm
- 12 armat piechoty 76,2mm
- 24 armaty polowe 76,2mm
- 12 haubic 122mm
- 13 dział pancernych SU-76
- 6 samochodów pancernych BA-64
- 374 samochody i ciągniki
- 44 motocykli
- 906 koni
- 477 wozów taborowych
- 59 radiostacji
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Margules, Drugie dywizje w bojach o Polskę 1776-2000, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003, ISBN 83-11-09575-2, OCLC 830529540.