Terespol – Wikipedia, wolna encyklopedia
miasto i gmina | |||
Urząd Miasta w Terespolu | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Prawa miejskie | 20 lipca 1697[1] | ||
Burmistrz | Jacek Danieluk | ||
Powierzchnia | 10,11[2] km² | ||
Populacja (30.06.2022) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna | (+48) 83 | ||
Kod pocztowy | 21-550 | ||
Tablice rejestracyjne | LBI | ||
Położenie na mapie powiatu bialskiego | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||
52°04′27″N 23°36′40″E/52,074167 23,611111 | |||
TERC (TERYT) | 0601021 | ||
SIMC | 0922343 | ||
Urząd miejski ul. Czerwonego Krzyża 2621-550 Terespol | |||
Strona internetowa | |||
BIP |
Terespol – miasto w województwie lubelskim, w powiecie bialskim.
Pod względem historycznym Terespol leży na Polesiu, w dawnej ziemi brzeskiej[a][5]. Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[6]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa bialskopodlaskiego.
Terespol jest miastem nadgranicznym położonym nad Bugiem, w polskiej części Polesia Brzeskiego. W Terespolu znajdują się kolejowe i drogowe przejścia graniczne z Białorusią.
Według danych GUS z 30 czerwca 2022 r. miasto liczyło 5197 mieszkańców[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto powstało na bazie osiedla wiejskiego Błotków, wzmiankowanego w II połowie XIII wieku. Błotków w 1512 leżał w wójtostwie brzeskim. W 1614 wieś stała się własnością Zygmunta III Wazy[7].
Historycznie miasto związane jest z rodami: Flemingów, Słuszków i Czartoryskich. To kasztelan wileński Józef Bogusław Słuszka nadał nowo utworzonemu miastu dzisiejszą nazwę Terespol, dla uhonorowania swojej małżonki Teresy. W Terespolu także przyszła najprawdopodobniej na świat Izabella Czartoryska, pani Puław. Majątek Terespol jeszcze w XVIII w. był największą posiadłością Czartoryskich.
Terespol jest otoczony pocarskimi fortyfikacjami, położony pośród bagien. Podczas projektowania Twierdzy Brzeskiej centrum Terespola przesunięto o dwie wiorsty na zachód, a centrum Brześcia dwie wiorsty na wschód. Jednocześnie zmieniono nieco bieg Bugu.
28 lipca 1944 roku podczas walk o Terespol zginęło 64 żołnierzy radzieckich[8].
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2002[9] Terespol ma obszar 10,2 km², w tym:
- użytki rolne: 56%
- użytki leśne: 4%
Miasto stanowi 0,37% powierzchni powiatu.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 30 czerwca 2004:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 6002 | 100 | 3090 | 51,5 | 2912 | 48,5 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] | 588,4 | 302,9 | 285,5 |
- Piramida wieku mieszkańców Terespola w 2014 roku[10]
Ludzie związani z Terespolem
[edytuj | edytuj kod]Dzielnice
[edytuj | edytuj kod]Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- podominikański kościół parafialny pw. Świętej Trójcy z 1863, następnie rozbudowany,
- żeliwny obelisk z 1825 r., upamiętniający budowę drogi Warszawa – Siedlce – Brześć,
- klasycystyczna prawosławna cerkiew parafialna św. Jana Teologa i dzwonnica z XVIII w.,
- drewniana prawosławna kaplica cmentarna Zmartwychwstania Pańskiego z 1892 na cmentarzu z XIX w.,
- przy granicy z Lebiedziewem carskie fortyfikacje.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Miasto nie posiada przemysłu. Jedyny istniejący kiedyś spory zakład przetwórstwa owoców i warzyw (produkował m.in. sławne terespolskie ogórki) upadł pod koniec lat 90. XX w. Dziś mieszkańcy utrzymują się głównie z handlu i usług oraz z pracy w firmach i instytucjach związanych z obsługą przejść granicznych, z Białorusią, o dużym natężeniu ruchu (obsługują one także lądowy ruch tranzytowy z Rosją), i wykorzystuje fakt położenia na granicy z Unią Europejską, oraz na trasie międzynarodowej E30 Cork (Irlandia) – Omsk (Rosja).
W mieście i najbliższej okolicy znajdują się:
- przejście drogowe, z nowoczesnym, wyremontowanym terminalem
- przejście drogowe w Kukurykach (tranzytowe dla ruchu towarowego) z nowoczesnym terminalem do obsługi drogowego transportu samochodowego oraz specjalnie zbudowaną drogą celną
- przejście kolejowe (osobowe i towarowe)
- wielki kolejowy węzeł przeładunkowy Małaszewicze, dziś największa stacja przeładunkowa w Europie (otwarta 14 grudnia 1949), zlokalizowany jest na olbrzymich terenach w sąsiedztwie niewielkiej miejscowości Małaszewicze i innych okolicznych wsi. Leży on w europejskim korytarzu nr 2, na linii kolejowej E-20 Paryż – Berlin – Warszawa – Moskwa, na styku torów o szerokości 1520 mm i 1435 mm. Przeładowuje między pociągami obu szerokości ponad 5 mln ton ładunków rocznie.
Ogólne informacje o Terespolu
[edytuj | edytuj kod]W miasteczku znajdują się świątynie: kościół rzymskokatolicki Świętej Trójcy, prawosławna cerkiew św. Apostoła Jana Teologa, prawosławna kaplica cmentarna Zmartwychwstania Pańskiego oraz kościół zielonoświątkowy Źródło Życia. Działają również wspólnoty religijne baptystów i zbór Świadków Jehowy.
W Terespolu znajdują się dwie szkoły podstawowe przy ul. Sienkiewicza (nr 1) i przy Wojska Polskiego (nr 2). Ta druga mieści się w zespole szkół ogólnokształcących z liceami ogólnym i zawodowym. Są także dwa gimnazja. Przy zespole szkół stoi pamiątkowy obelisk żeliwny z 1825, ustawiony na pamiątkę budowy traktu Warszawa–Brześć (drugi identyczny monument znajduje się w Warszawie, przy ulicy Grochowskiej). W mieście jest jeszcze Pomnik Niepodległości, Pomnik Pamięci Żołnierzy Armii Czerwonej[12], Pomnik poległych w ochronie granicy żołnierzy WOP (na terenie jednostki Straży Granicznej) oraz ustawiony na uboczu przy torach kolejowych pomnik poświęcony ofiarom transportów kolejowych do obozów koncentracyjnych w okresie II wojny światowej.
Terespol w okresie PRL był siedzibą miasta i gminy. Od kilkunastu lat wieś (gmina) i miasto rozdzieliły się i są osobnymi organizmami administracyjnymi.
W mieście i w okolicach przetrwały forty z kompleksu Twierdzy Brzeskiej – w Terespolu, Łobaczewie Małym, Kobylanach i w Lebiedziewie przy drodze na Kodeń. Z miasta widać zaś szpic pomnika w centrum twierdzy, w Brześciu, już po stronie białoruskiej.
Transport
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości znajdują się drogowe i kolejowe przejście graniczne z Białorusią.
- 2 Droga krajowa nr 2: granica państwa – Świecko – Poznań – Warszawa – Terespol – granica państwa
- 698 Droga wojewódzka nr 698: Siedlce – Łosice – Terespol
- 816 Droga wojewódzka nr 816: Terespol – Sławatycze – Włodawa – Berdyszcze – Zosin
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
- Kościół rzymskokatolicki – dekanat Terespol:
- Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny – dekanat Terespol:
- Kościół Zielonoświątkowy:
- zbór w Terespolu[13]
- Kościół Chrześcijan Baptystów:
- misja; podlegająca pod zbór w Rokitnie
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Terespol (Sala Królestwa ul. Wojska Polskiego 28 lok. 1)[14]
Sport
[edytuj | edytuj kod]W mieście działają kluby sportowe:
- KP Granica – piłka nożna (w sezonie 2024/2025 gra w klasie A, grupie Biała Podlaska I)[15]
- MULKS Terespol
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Justyna Sowa: 320 lat Terespola. echokatolickie.pl, 2018-01-03. [dostęp 2024-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-02-10)]. (pol.).
- ↑ GUS. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym. Stan w dn. 2022-01-01. Format XLSX tabl. 22
- ↑ a b GUS Baza Demografia ludność w 2022 r..
- ↑ Adam Rymaszewski: Historia Terespola – założyciele i właściciele miasta. goniecterespolski.blogspot.com, 2020-09-27. [dostęp 2024-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-02-09)]. (pol.).
- ↑ Jan Wiesław Radwański: Krótki zarys rzek polskich. Lwów: Drukarnia „Dziennika Polskiego”, 1908, s. 16. OCLC 41869942. [dostęp 2024-02-23]. (pol.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 106.
- ↑ Grzegorz Rąkowski: Polska egzotyczna. Przewodnik. Wyd. 4. Cz. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 95. ISBN 978-83-62460-26-7. [dostęp 2024-02-23]. (pol.).
- ↑ „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka, 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 58.
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Terespol w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Zapal świeczkę w niedzielę na mogiłach Rosjan, Gazeta Wyborcza Lublin, 7 maja 2010.
- ↑ Znajdź Kościół [online], kz.pl [dostęp 2023-08-08] .
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-15] .
- ↑ Portal 90minut.pl
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona miasta
- Terespol, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 307 .