ایندورامین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایندورامین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
کد ATC
شناسه‌ها
  • N-{1-[2-(1H-indol-3-yl)ethyl]piperidin-4-yl}benzamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.043.659 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC22H25N3O
جرم مولی۳۴۷٫۴۶۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(c1ccccc1)NC4CCN(CCc3c2ccccc2[nH]c3)CC4
  • InChI=1S/C22H25N3O/c26-22(17-6-2-1-3-7-17)24-19-11-14-25(15-12-19)13-10-18-16-23-21-9-5-4-8-20(18)21/h1-9,16,19,23H,10-15H2,(H,24,26) ✔Y
  • Key:JXZZEXZZKAWDSP-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

ایندورامین (انگلیسی: Indoramin) (نام‌های تجاری Baratol و Doralese) یک دارو و عامل آنتی‌آدرنرژیک پیپریدین است.

این دارو یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده آدرنرژیک آلفا-۱ با اثر مستقیم سرکوب میوکارد است.[۱] بنابراین، منجر به تاکی‌کاردی رفلکس نمی‌شود. همچنین در هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) استفاده می‌شود.[۲]

معمولاً از تریپتوفول سنتز می‌شود.[۳]

دوز

[ویرایش]

ایندورامین معمولاً در صورت استفاده در BPH به عنوان قرص ۲۰ میلی‌گرمی تجویز می‌شود.[۴]

اثرات جانبی

[ویرایش]

خواب‌آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، گرفتگی و احتقان بینی، سردرد، خستگی، افزایش وزن، فشار خون پایین، افت فشار خون وضعیتی، افسردگی، مشکلات مربوط به انزال، اسهال، تهوع، افزایش نیاز به دفع ادرار و تپش قلب.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Pierce V, Shepperson NB, Todd MH, Waterfall JF (February 1986). "Investigation into the cardioregulatory properties of the alpha 1-adrenoceptor blocker indoramin". Br. J. Pharmacol. 87 (2): 433–441. doi:10.1111/j.1476-5381.1986.tb10834.x. PMC 1916533. PMID 3955309.
  2. "Indoramin 20mg tablets". Medicines.org.uk. April 20, 2011. Archived from the original on 25 July 2022. Retrieved September 30, 2012.
  3. Ullman's encyclopedia of Industrial Chemistry, Sixth Edition, 2002.
  4. "Indoramin hydrochloride". National Health Service (UK). Retrieved September 30, 2012.
  5. "Indoramin 20mg tablets". Medicines.org.uk. Retrieved February 7, 2018.