پرلاپین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرلاپین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریHypnodine, Pipnodine
نام‌های دیگرAW-14233; HF-2333; MP-11; PLP 100-127; 6-(4-Methyl-1-piperazinyl)morphanthridine
شناسه‌ها
  • 6-(4-Methylpiperazin-1-yl)-11H-benzo[c][1]benzazepine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.241.831 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H21N3
جرم مولی۲۹۱٫۳۹۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CN1CCN(CC1)C2=NC3=CC=CC=C3CC4=CC=CC=C42
  • InChI=1S/C19H21N3/c1-21-10-12-22(13-11-21)19-17-8-4-2-6-15(17)14-16-7-3-5-9-18(16)20-19/h2-9H,10-14H2,1H3
  • Key:PWRPUAKXMQAFCJ-UHFFFAOYSA-N

پرلاپین(به انگلیسی: Perlapine) که با نام‌های تجاری Hypnodine و Pipnodine فروخته می‌شود، یک داروی خواب‌آور و آرام‌بخش از گروه سه‌حلقه‌ای‌ها است که در ژاپن به بازار عرضه می‌شود.[۱] این دارو در درجه اول به عنوان یک آنتی‌هیستامین قوی عمل می‌کند.[۲] همچنین دارای فعالیت‌های آنتی کولینرژیک،[۳] آنتی‌سروتونرژیک،[۴] آنتی‌آدرنرژیک و آنتی‌دوپامینرژیک است.[۵][۶][۷][۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Index Nominum 2000: International Drug Directory. Taylor & Francis. 2000. pp. 811–. ISBN 978-3-88763-075-1.
  2. ↑ Leysen JE, Niemegeers CJ (1985). "Neuroleptics". In Lajtha A (ed.). Alterations of Metabolites in the Nervous System. Boston, MA.: Springer Science & Business Media. pp. 331–361. ISBN 978-1-4757-6740-7.
  3. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  4. ↑ Megens AA, Kennis LE (1996). "Risperidone and related 5HT2/D2 antagonists: a new type of antipsychotic agent?". Progress in Medicinal Chemistry. 33: 185–232. doi:10.1016/s0079-6468(08)70306-0. ISBN 9780444823106. PMID 8776944.
  5. ↑ Megens AA, Kennis LE (1996). "Risperidone and related 5HT2/D2 antagonists: a new type of antipsychotic agent?". Progress in Medicinal Chemistry. 33: 185–232. doi:10.1016/s0079-6468(08)70306-0. ISBN 9780444823106. PMID 8776944.
  6. ↑ Hathway DE (31 October 2007). Foreign Compound Metabolism in Mammals. Royal Society of Chemistry. pp. 302–. ISBN 978-1-84755-608-0.
  7. ↑ Liegeois JF, Bruhwyler J, Rogister F, Delarge J (April 1995). "Diarylazepine derivatives as potent atypical neuroleptic drugs: recent advances". Current Medicinal Chemistry. Bentham Science Publishers. 1 (6): 471–501.
  8. ↑ Barnes TR (22 October 2013). Antipsychotic Drugs and Their Side-Effects. Elsevier Science. pp. 28, 34. ISBN 978-1-4832-8810-9.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پرلاپین&oldid=35263156»