101 Pułk Piechoty (austro-węgierski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

101 pułk piechoty
Infanterieregiment Nr. 101
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1883

Rozformowanie

1918

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Szef pułku wielki książę Sergiusz Aleksandrowicz

Węgierski Pułk Piechoty Nr 101 (niem. Ungarisches Infanterieregiment Nr. 101) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku z połączenia czterech batalionów wyłączonych ze składów Pułków Piechoty Nr: 37, 39, 46 i 68[1].

Okręg uzupełnień nr 101 Cieszyn (weg. Békéscsaba) na terytorium 7 Korpusu[1].

Kolejnymi szefami pułku byli:

  • wielki książę Rosji Sergiusz Aleksandrowicz (1884 – †17 II 1905),
  • generał piechoty Karl Drathschmidt von Bruckheim (od 1905)[1].

Kolory pułkowe: żółty siarkowy (niem. schwefelgelb), guziki srebrne.

Skład narodowościowy w 1914 roku 84% – Węgrzy[2].

W 1914 roku komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonowała w Oradei (węg. Nagy-Várad), 3. batalion w Békéscsaba, a 2. batalion był detaszowany do Trebinje na terytorium 16 Korpusu. Pułk (bez 2 batalionu) wchodził w skład 33 Brygady Piechoty należącej do 17 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 2 batalion wchodził w skład 2 Brygady Górskiej należącej do 18 Dywizji Piechoty[3].

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • 1903 – 1906 – płk Gustav Zerbs
  • 1907 – 1910 – płk Anton Bellmond von Adlerhorst
  • płk Konrad Grallert (1910-1914[1])

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]